Stolice-Europy
Stolice-EuropyStolice-Europy
235624
DzisiajDzisiaj61
WczorajWczoraj159


W miarę postępu prac umieszczać będziemy opisy naszych wypraw do kolejnych stolic. W przygotowaniu Sarajewo.

Wiedeń - Hofburg

W XIII wieku z inicjatywy Przemysława Ottokara II, króla Czech i księcia Austrii wzniesiono w tym miejscu obronny zamek. Następca Ottona, pierwszy z Habsburgów Rudolf I, przekształcił go w pałac. W XVI wieku Ferdynand I, król Węgier i Czech przeniósł do Wiednia główne urzędy z Pragi i zdecydował, że właśnie tutaj będzie główna siedziba dynastii Habsburgów. Do czasów panowania Karola I, czyli do 1918 roku stale rozbudowywany był i przebudowywany prze kolejnych władców. Hofburg, rozrastał się przez siedem stuleci w myśl tradycji, która stanowiła o tym, że kolejno mianowany władca nie zajmował apartamentów swego poprzednika. Dzięki temu powstała rezydencja odzwierciedlająca różne style w budownictwie. Powstał pałac o powierzchni około 240 tys. m2. z 18 skrzydłami, 54 klatkami schodowymi, 19 dziedzińcami i około 2800 pomieszczeniami.

W tym pałacu na początku epoki, kiedy Austria była dominującym imperium na arenie międzynarodowej, ważyły się losy Europy. Cesarz Franciszek Józef większość czasu spędzał w Schönnbrunn, chodź w Hofburgu przebywał często i tutaj załatwiał wiele spraw państwowych. Podczas Kongresu Wiedeńskiego przez 10 miesięcy toczyły się tutaj obrady podczas których stanowiono o nowym podziale wpływów w Europie. Ostatni Habsburgowie wyprowadzili się stąd w 1926 roku. Upadek monarchii zmienił przeznaczenie Hofburga. Po proklamowaniu republiki pałac przeszedł w ręce państwa ale nadal jest to miejsce pełne przepychu, związane z władzą. W dawnych cesarskich apartamentach znajduje się kancelaria prezydenta Austrii, a w pałacach okalających Hofburg ulokowano liczne ministerstwa i urzędy.

 

 

Burgtor (Brama zamkowa)

 

Wejście na teren ogromnego kompleksu pałacowego od strony Burgringu prowadzi przez bramę Burgtor. Została ona dobudowana do murów miejskich około 1820 roku jako pamiątka po "bitwie narodów" pod Lipskiem w 1813 roku i jest jedyną bramą wjazdową, jaka przetrwała do naszych czasów. W latach 30-tych XX wieku przekształcono ją częściowo w pomnik poległych żołnierzy austriackich podczas I wojny światowej.

 

Za bramą rozciąga się Heldenplatz (Plac Bohaterów) na którym stoją dwa pomniki. Po lewej, pochodzący z 1859 roku pomnik dosiadającego konia, arcyksięcia Karola Ludwika Habsburga, który jako dowódca wojsk cesarskich pokonał Napoleona w bitwie pod Aspern (dzisiaj dzielnica Wiednia). Po prawej wykonany w 1865 roku konny pomnik księcia Eugene of Savoy (Eugeniusza Sabaudzkiego), dyplomaty i generała w służbie austriackiej. Przez Napoleona uważany był za jednego z siedmiu najwybitniejszych wodzów w dziejach świata. Prowadził zwycięskie wojny z Turcją i Francją. W 1707 roku otrzymał od cara Rosji, Piotra I propozycję objęcia tronu polskiego, z której nie skorzystał.

 

 

Neue Hofburg (Nowy Hofburg)

 

Z tyłu, za pomnikiem Sabudzkiego znajduje się imponujących rozmiarów Neue Hofburg (Nowy Hofburg), masywny gmach pałacowy ukończony u schyłku panowania Habsburgów, tuż przed wybuchem I wojny światowej. Jest najnowszą częścią Hofburga. Wybudowany został w latach 1881-1913. Jest częścią niezrealizowanego do końca projektu architekta barona Karla von Hasenauera, który miał zamknąć wewnątrz Heldenplatz. Do pałacu prowadzą długie na 130 metrów paradne schody. Na szczycie budynku nad głównym wejściem zamontowano rzeźby ogromnych dwugłowych cesarskich orłów.

 

Dziś w tej części Hofburga mieści się miedzy innymi Centrum Kongresowe oraz Museum für Völkerkunde (Muzeum Etnograficzne) gromadzące eksponaty charakterystyczne dla wielu kultur ze wszystkich kontynentów. Znajdują się tutaj jeszcze dwa inne muzea, które są oddziałami Kunsthistorisches Museum. 

Pierwsze z nich to Sammlung alter Musikinstrumente (Kolekcja historycznych instrumentów muzycznych). W zbirach muzeum znajdują się min. klawesyn Haydna, fortepiany Beethovena i  Schuberta. Ciekawostką są skrzypce do budowy których wykorzystano skorupę żółwia. Na instrumentach oznaczonych zieloną kropką można grać.

Drugie to Ephesos Museum (Muzeum Efezu). Eksponaty w nim pochodzą z Tureckiego miasta Efez leżącego na wybrzeżu morza Egejskiego. Efez był jednym z największych miast starożytnego świata i jest obecnie jednym z najbardziej popularnych miejsc turystycznych w Turcji. Austriacki Instytut Archeologiczny prowadzi badania w jego ruinach od 1895 roku. W muzeum znajduje się to co udało się przywieźć do Wiednia do 1907 roku, kiedy to Turcja zakazała wywozu z kraju artefaktów. Jednym z najcenniejszych skarbów jest słynna Amazonka ze świątyni Artemidy, uznawana za jeden z siedmiu cudów świata.

 

Na tyłach pałacu znajduje się założony w 1818 roku Burggarten, dawny prywatny cesarski ogród. W 1919 roku został udostępniony dla wszystkich. W Parku stoi XIX-wieczny pomnik Wolfganga Amadeusza Mozarta oraz wybudowany w 1957 roku pomnik cesarza Franciszka. Znajduje się tam również Palmenhaus, czyli pawilon palmiarni zaprojektowany w stylu secesyjnym. Część budynku zajmuje motylarnia w której żyją tropikalne motyle.

 

Przez dwie bramy dla pieszych i dwie dla pojazdów droga prowadzi na In der Burg, największy plac w całym kompleksie. Kiedyś odbywały się tutaj codziennie uroczyste zmiany warty pałacowej, a w średniowieczu turnieje i egzekucje skazańców. W jego centralnym punkcie stoi pomnik Franciszka I (II) w rzymskiej todze, ostatniego cesarza rzymsko-niemieckiego. Wzniesiony został w latach 40-tych XIX-go wieku.

 

Po lewej stronie od pomnika znajduje się wczesnobarokowe skrzydło Leopolda. Zbudowane zostało około 1660 roku dla potrzeb Marii Teresy i jej męża Franciszka Stefana oraz ich syna Józefa II. W skrzydle Leopolda od 1947 roku znajduje się rezydencja prezydenta Republiki Austrii.

 

Za plecami pomnika Franciszka stoi Amalienburg. Renesansowo-barokowy pałac Amelii zbudowany został dla Rudolfa II w XVI wieku. Przebudowany w XVII wieku i w takim stanie zachowany został do dzisiaj.

Obok budynku znajduje się przejście na Ballhausplatz, na którym stoi Bundeskanzleramt. Kiedyś była tu Kancelaria Federalna, dziś siedziba rządu i kanclerza federalnego. Właśnie w tych pomieszczeniach obradował Kongres Wiedeński.

 

Po prawej stronie pomnika stoi budynek Reichskanzleitrakt, czyli pochodząca z XVIII wieku Kancelaria Cesarska. W apartamentach Franciszka Józefa, cesarzowej Elżbiety oraz Aleksandra obecnie mieści się Muzeum Sissi.

Zwiedzającym udostępniono 21 pomieszczeń. Na początek w większości pozostawione w oryginalnym stanie apartamenty cesarza. Cesarskie schody, wartownia i sala audiencyjna, sala konferencyjna i prywatny gabinet cesarza, sypialnia i Duży Salon. Jadalnia, słynąca z bogatego wystroju i flamandzkich grafik, które przedstawiają heroiczne czyny Herkulesa. Dalej apartamenty ubóstwianej przez wszystkich cesarzowa Elżbiety. Wystawa zorganizowana w sześciu salach opowiada w chronologicznym porządku historię jej życia. Prezentowane są liczne osobiste przedmioty, które były własnością Elżbiety, a także najsłynniejsze portrety pięknej monarchini. Zobaczyć tu można min. jeden z niewielu zachowanych letnich strojów, rekonstrukcje sukni z wieczoru panieńskiego należącej do panny młodej oraz węgierskiej sukni koronacyjnej, słynne portrety, miniaturowy sekretarzyk zawierający koperty po części własnoręcznie pomalowane przez Elżbietę, zestaw akwareli należący do Sissi, 63-częściowa apteczkę podróżną i przeznaczoną do samodzielnego zwiedzania rekonstrukcję luksusowej salonki Sissi. Z okresu dzieciństwa cesarzowej zobaczyć można jej harfę przywiezioną z Bawarii i rekonstrukcję jednej z dziecięcych sukienek. Wystawiono tu również 6-częściową biżuterię żałobną z onyksu i czarnego bursztynu, którą Sissi nosiła do stroju żałobnego po śmierci syna, księcia Rudolfa. Czarny płaszcz z czaplimi piórami, którym okryto Sissi po zamachu nad Jeziorem Genewskim i pod którym przewieziono ją do hotelu Beau Rivage, w takim samym stopniu przypomina o tragicznym wydarzeniu jak maska pośmiertna zamordowanej cesarzowej.

Warte odwiedzenia są apartamenty Aleksandra, nazwany na cześć rosyjskiego cara Aleksandra I, który przebywał tu w czasie Kongresu Wiedeńskiego. Niestety nie zachowały się żadne pamiątki po nim. Znajduje się tam popiersie cesarza Karola I i jego małżonki, Cesarzowej Zity.

 

Na koniec kolekcja sreber i porcelany obejmująca ponad 7000 eksponatów. Warto zwrócić uwagę na serwis z Sevres, ofiarowany Marii Teresie przez Ludwika XV oraz wielki serwis chiński ofiarowany cesarzowi Meksyku Maksymilianowi w 1865 roku.

 

 

Alte Burg (Stary Zamek)

 

 

Na wprost pomnika Franciszka znajduje się renesansowa Schweizertor (Brama Szwajcarska). Nazwa ta przyjęła się w XVIII wieku ponieważ straż przy niej pełnili szwajcarscy gwardziści. Prowadzi ona do Alte Burg, najstarszej części zespołu pałacowego, który powstał około 1275 roku w czasach panowania pierwszych właścicieli tego terenu - Babenbergów. Brama wzniesiona została w 1552 roku z inicjatywy Ferdynanda I. Za nią znajduje się gotycka Burgkapelle (Kaplica Zamkowa) p.w. Wniebowzięcia NMP., wzniesiona w XIV wieku przez cesarza Fryderyka III. Od wieków odbywają się w niej występy Wiedeńskiego Chóru Operowego, założonego w 1498 roku, niegdyś występującego specjalnie dla rodziny cesarskiej. Chóru można posłuchać w czasie niedzielnej mszy świętej.

 

Pod kaplicą znajduje się wejście do Schatzkammer (Skarbiec) w którym przechowywane są skarby stanowiące jedną z największych na świecie kolekcji tego typu. Są tu min czeskie klejnoty koronacyjne z XIV wieku (sala 1), XVII-czna korona Rudolfa II, od 1804 roku cesarska korona austriacka, którą nosili na głowie Franciszek I, Ferdynand II, Franciszek Józef I i Karol I (sala 2). Insygnia i klejnoty koronne Świętego Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego były po raz ostatni użyte podczas koronacji Józefa II w 1792 roku. W sali nr.5 znajduje się kołyska syna Napoleona, tytularnego króla Rzymu oraz pamiątki pozostałe po rozstrzelanym cesarzu Meksyku, Maksymilianie. W sali nr.7 zgromadzono prywatne klejnoty rodowe Habsburgów, min. 2680-karatowy szmaragd wielkości ludzkiej ręki oraz korona turecka wykonana w 1605 roku dla króla Węgier. W kolejnej sali jest agatowe naczynie z IV wieku, skradzione z Konstantynopola, które przez lata uznawane było za legendarnego Świętego Graala. W sali nr.11 jest ośmiokątna korona Świętego Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego, według legendy wykonana dla Karola Wielkiego, ale najprawdopodobniej większa jej część powstała w X wieku dla Ottona I. Jest tu również sakiewka Świętego Szczepana, ponoć nasączona krwią świętego oraz Święta Lanca Cesarska z VIII wieku, którą, według legendy, rzymski żołnierz Longinus przebił bok Chrystusa. Inna wersja mówi o tym, ze jest to włócznia św. Maurycego, posiadająca magiczną moc. To przed nią miał wizję młody Adolf Hitler. Skarby burgundzkie, oznaki Orderu Świętego Runa i zbiory sztuki sakralnej prezentowane są w salach 13-16).

 

 

Michaelertor (Brama św. Michała)

 

 

Brama z okrągłym holem, zwieńczonym okazałą kopułą. Zbudowana została w 1893 roku. Po obu jaj stronach umieszczono posągi Herkulesa. Znajdują się tu wejścia do Muzeum Sissi oraz do słynnej Winterreitschule (Zimowej Szkoły Jazdy Konnej).

 

Przy szkole działa Lipizzaner Museum. Zbiory eksponowane są w Stallburgu. W oparciu o liczne eksponaty, ryciny, rysunki, fotografie, mundury, uprzęże, przedstawiona jest historia hodowli od XVI wieku do dnia dzisiejszego.

 

Bramę od strony Michaelerplatz (Placu św. Michała) zdobią cztery posągi Herkulesa i dwie XIX-wieczne fontanny przyścienne będące alegorią Panowania nad morzem i Panowania nad lądem.

Tuż przy bramie znajdują się odsłonięte wykopaliska z czasów starożytnego Rzymu.

 

 

Michaelerkirche (Kościół św Michała).

 

 

Po drugiej stronie placu, naprzeciwko bramy stoi dawna świątynia parafialna dworu cesarskiego. Pierwsza świątynia powstała tutaj około 1100 roku. Obecna budowla wzniesiona została w 1220 roku. Ośmioboczna wieża pochodzi z 1340 roku, zaś neogotycka fasada z roku 1792. Była wielokrotnie przebudowywana przez co dzisiaj jest zlepkiem architektonicznych stylów. W środku znajduje się barokowy główny ołtarz oraz liczne gotyckie i barokowe zabytki i dzieła sztuki. Oprócz tego znajduje się tu również ciekawa biblioteka i krypty z 200 trumnami przechowującymi szczątki najbiedniejszych mieszkańców miasta, a także resztki trumien przeniesione tutaj z dawnego przykościelnego cmentarza. W kościele znajduje się kolekcja cesarskich koron grobowych.

 

Stallburg

 

 

Budynek Stalburga zbudowanow latach 1558-65 z przeznaczeniem na rezydencja cesarza Maksymiliana II. Od 1659 do 1776 roku mieściła się w nim kolekcja sztuki arcyksięcia Leopolda Wilhelma, która dała poczatek Kunsthistorisches Muzeum. Dziś budynek ten wykorzystywany jest przez Szkołę Jazdy Konnej.

 

 

Arkadowym przejściem pomiędzy Stallburgiem a budynkiem Zimowej Szkoły Jazdy przechodzi się na Jozefsplatz na którym stoi okazały pomnik Józefa II.

 

 

Nationalbibiothek (Biblioteka Narodowa).

 

 

Najważniejsza książnica w kraju. W 2012 roku jej zbiory liczyły 10 229 611 jednostek bibliotecznych, w tym 3,6 miliona dokumentów drukowanych. Papirusy, rękopisy, inkunabuły, starożytne, rzadkie księgi, mapy, globusy, dokumenty muzyczne, portrety, fotografie, autografy.

Kolekcja papirusów pochodzi z prywatnego zbioru arcyksięcia Rajnera, który w 1899 roku podarował ją cesarzowi Franciszkowi Józefowi I. Zawiera ona około 180 000 jednostek pochodzących z okresu od XV wieku p.n.e. do XVI wieku n.e. Znajdują się tu tabliczki zapisane pismem klinowym, tablice kamienne, teksty pisane na skórze, płótnie, kościach, złocie, srebrze i brązie. Zbiory te w 2001 roku wpisane zostały na listę Pamięci Świata UNESCO.

Największą atrakcją jest wspaniała barokowa XVIII wieczna Prunksaal (Sala Paradna). Ma prawie 80 metrów długości i 30 metrów wysokości. Prowadzą do niej wielkie, monumentalne schody. Znajdują się tu barwne malowidła Daniela Grasa oraz 16 marmurowych posągów Habsburgów. W muzeum znajduje się rękopis ostatniego dzieła Mozarta.

 

 

Augustinerkirche (Kościół Augustianów)

 

Zajmujący południową stronę placu kościół powstał w 1327 roku z inicjatywy księcia Fryderyka Przystojnego. W 1634 roku stał się cesarskim kościołem parafialnym. Kościół był świadkiem kilku ważnych ślubów. W 1736 roku odbył się tutaj ślub arcyksiężniczki (przyszłej cesarzowej) Marii Teresy i księcia Franciszka z Lotaryngii. W 1810 cesarza Napoleona Bonaparte z arcyksiężniczką Marią Luizą. W 1854 roku Franciszka Józefa i Elżbiety a później ich syna Rudolfa ze Stefanią.

Po prawej stronie ołtarza głównego w Kaplicy Loreto znajduje się Herzgrűffel (krypta z sercami Habsburgów). W Austrii był zwyczaj, że po śmierci cesarza jego serce wędrowało do Kościoła Augustianów, ciało do Kościoła Kapucynów, a niektóre inne części zwłok do wybranych miejsc w cesarstwie. W srebrnych urnach znajduje się 54 serca członków rodziny cesarskiej.

 

 

Albertina

 

To należąca do całego kompleksu Hofburga galeria. Założona została w 1768 roku przez księcia Alberta Sasko-Cieszyńskiego i jego żonę arcyksiężnę Austrii Marię Krystynę. Powstała z połączenia zabudowań dawnego klasztoru Augustianów i południowego krańca Hofburga. Dziś gromadzi jedną z największych na świecie kolekcji grafik obejmujących około 50 tys. rysunków, akwafort, akwarel i ponad 1,5 mln rycin. Prezentuje najciekawsze kierunki sztuki ostatnich 130 lat. Od francuskiego impresjonizmu, przez niemiecki ekspresjonizm, po rosyjską awangardę, aż do współczesności. Katalog wymienia 43 rysunki Rafaela, 70 Rembrandta, 145 Dürera (więcej niż ma jakakolwiek inna galeria na świecie) oraz 150 prac Egona Schielego. Ponadto są tu prace takich mistrzów jak Leonardo da Vinci, Michał Anioł, Rubens, Bosch, Bruegel, Cézanne, Picasso, Matisse, Klimt i Kokoschka.

Znajduje się tutaj kolekcja papirusów (papyrussammlung) zawierająca co najmniej 100 tysięcy papirusów w wielu starożytnych językach. Dwa piętra wyżej mieści się kolekcja muzyczna (Musiksammlung). Są tutaj również zbiory architektoniczne i niedawno udostępnione kolekcje fotografii.

 

Przed pałacem stoi konny pomnik arcyksięcia Albrechta, który to dowodził zwycięską armią pod Custozą w 1866 roku.

 

Polish Czech English French German Italian Portuguese Russian Spanish

«
»
NBP
2024-03-29
USD
3.9886
-0.49%
EUR
4.3009
-0.42%
CHF
4.4250
0.05%
GBP
5.0300
-0.34%
NBP
2024-03-28
USD
4.0081
0.56%
EUR
4.3191
0.09%
CHF
4.4228
0.48%
GBP
5.0474
0.29%
NBP
2024-03-27
USD
3.9857
0.39%
EUR
4.3153
0.14%
CHF
4.4018
-0.07%
GBP
5.0327
0.17%
NBP
2024-03-26
USD
3.9704
-0.32%
EUR
4.3093
0.00%
CHF
4.4047
-0.73%
GBP
5.0243
-0.01%
NBP
2024-03-25
USD
3.9833
-0.24%
EUR
4.3091
-0.22%
CHF
4.4371
0.08%
GBP
5.0246
-0.02%

Stolice-Europy
Polityka prywatnosci