AMSTERDAM
Trasa piesza o łącznej długości 4.3 km
początek - Station Amsterdam Centraal (Dworzec Centralny)
koniec - Red Light District (Dzielnica Czerwonych Latarnii)
A. Dam (Plac Dam)
- Koniklijk Paleis (Pałac Królewski)
B. Singel (Kanał Singel)
C. Anne Frank House (Dom Anny Frank)
- Westerkerk (Kościół Zachodni)
D. Amsterdam Museum (Muzeum Amsterdamskie)
E. Begijnhof (Beginarz)
F. Bloemenmarkt (Targ Kwiatów)
- Munttoren (Wieża Monetarna)
G. Rembrandtplein (Plac Rembrandta)
- Bluawbrug (Niebieski Most)
H. Rembrandthuis (Dom Rembrandta)
- Zuiderkerk (Kościół Południowy)
I. De Waag (Waga Miejska)
J. De Wallen (Wały) (Dzielnica Czerwonych Latarni)
A. ( 0.0 km) Dam (Plac Dam)
Na placu z jednej strony stoi Pałac Królewski, z drugiej często uczęszczany gabinet figur woskowych Madame Tussaud. W głębi placu znajduje się luksusowy historyczny Hotel Krasnapolski, założony w drugiej połowie XIX wieku przez Polaka, którego korzenie sięgają Kijowa. Kupił on w tym miejscu nierentowną Polską Kawiarnię i w roku 1880 wybudował luksusowy, jak na tamte czasu, hotel. Każdy pokój wyposażony był w telefon, a w każdej łazience była ciepła woda. Tuż obok znajduje się wielki, najbardziej ekskluzywny, dom towarowy w Holandii - Bijenkorf (co znaczy po holendersku "ul").
Historię placu można poznać w Muzeum Amsterdamskim.
- Nationaal Monument op de Dam (Pomnik Pamięci Narodowej)
Zbudowany w 1956r pomnik upamiętnia zmarłych w trakcie konfliktów zbrojnych oraz wyzwolenie Amsterdamu spod okupacji niemieckiej w 1944 roku.
Zaprojektowany został przez holenderskiego architekta JJP Oud. Centralnym elementem pomnika jest stożkowy, betonowy słup wysokości 22 metrów. Rzeźby wykonał Jana Rädecker wraz z synami, reliefy zaś rzeźbiarz Paweł Grégoire. Od frontu znajduje się napis De Vrede (Pokój), składający się z czterech połączonych figur męskich symbolizujących cierpienia znoszone w czasie wojny. Po obu stronach postaci znajdują się dwie rzeźby reprezentujące członków holenderskiego ruchu oporu. Płaczące psy u ich stóp wyrażają cierpienie i lojalność.
W latach 60-tych wokół pomnika spotykali się hippisi z całego świata. Obecnie każdego roku w Dniu Poległych 4 maja, królowa Beatrix składa pod pomnikiem kwiaty.
- Kalverstraa (Ulica Kalverstraat)
Od placu Dam odchodzi najbardziej znana amsterdamska ulica handlowa Kalverstraat. W 2006 roku była na 21 miejscu listy najdroższych ulic świata, wyznaczonego wg cen czynszów.
Przy tej właśnie ulicy znajduje sie Schuttersgalerij, w której obejrzeć można piętnaście obrazów Straży Miejskiej niderlandzkich mistrzów malarstwa. Większość osób tam uwiecznionych należała do Straży Obywatelskiej, stąd nazwa kolekcji. Galeria znajduje się między Kalverstraat i Begijnhof (wejście od Kalverstraat 92 lub Sint Luciënsteeg 27).
Godziny otwarcia:
codziennie 10:00-17:00
wstęp wolny
- Koniklijk Paleis ( Pałac Królewski)
Ten imponujący budynek o powierzchni użytkowej 22,031 m2 i wymiarach 36,6 metrów długości, 18,3 metra szerokości i 27,5 metra wysokości, stoi na 13059 dębowych palach wbitych w podmokły grunt, (niektóre z nich mogły pochodzić z Polski).
Prace rozpoczęto w 1648r., wg projektu Jacoba van Campena. Do budowy całego budynku użyto żółtawego piaskowca sprowadzanego z Bentheim w Niemczech. Uroczyste otwarcie nastąpiło 20 lipca 1655, a koszt budowy pochłonął 8,5 mln guldenów.
Pierwotnie, zgodnie z zamysłem jego twórców, pełnił rolę miejskiego ratusza, aż do roku 1808 pozostając największym budynkiem administracyjnym w Europie.
Wnętrza budynku uznawanego za najważniejszy zabytek holenderskiego Złotego Wieku zachwycają przepychem. Podłogi w całości wyłożone są białym, włoskim marmurem, a sklepienia zdobią malowidła autorstwa uczniów Rembrandta, Ferdinanda Bola i Goverta Flincka. W komnatach wiszą wielkie obrazy Goverta Flincka, który miał większe powodzenie od swojego nauczyciela i był głównym wykonawcą prac dla ratusza. Zmarł jednak przed ukończeniem cyklu 12-tu płócien i pozostałe obrazy malowali inni malarze a wśród nich swych sił próbował także sam Rembrant. Niestety jego obraz „Spisek Klaudiusza Civilis”, po kilkumiesięcznej prezentacji, rada miasta odrzuciła i wisi dzisiaj
w Sztokholmie.
Wielka Sala zwana Burgerzaal czyli sala mieszczan ma 120 metrów długości, 60 metrów szerokości i 90 metrów wysokości. Na marmurowej podłodze znajdują się mapy obu półkul ziemi z naniesionymi kontynentami według geograficznej wiedzy o świecie z XVII wieku. Kontynent Australii były jeszcze nieznany i przypuszczano, że połączony jest z Nową Zelandią. Sam Amsterdam natomiast leży w samym centrum świata.
Na szczycie Pałacu jest duża kopuła, zwieńczona wiatrowskazem przedstawiającym statek, który jest symbolem Amsterdamu. Tuż pod kopułą znajduje się kilka okien, z których widać było statki w porcie.
Po 150 latach w roku 1808 budynek ofiarowany został Napoleonowi, który nieco go przerobił na potrzeby cesarskiego pałacu, po czym oddał z powrotem miastu.
Z czasów kiedy na tronie Holandii zasiadał Ludwig Napoleon, brat Napoleona Bonaparte, pochodzi wspaniała kolekcja francuskich mebli, zegarów i żyrandoli. Jest to jedna z najlepiej zachowanych i najbardziej kompletnych kolekcji tego typu na świecie.
Po Paryżu i Rzymie, Amsterdam stał się trzecią stolicą napoleońskiego imperium. Nie trwało to długo, ponieważ w 1810 r. przekazał on władzę swojemu synowi. Napoleon Ludwik jako Ludwik II, panował zaledwie dziesięć dni. Napoleon zlikwidował wtedy Królestwo Holandii i włączył je do Francji. W pałacu zamieszkał wtedy cesarski gubernator Charles François Lebrun. W 1813 roku Willem I Orański koronował się na króla Zjednoczonych Niderlandów (dzisiejszych Belgii, Holandii i Luksemburga). Paleis op de Dam przekazano holenderskiej rodzinie królewskiej. W następnym roku gościł tu rosyjski car Aleksander I.
W 1930 roku, eksperci prawni zostali poproszeni o określenie, kto faktycznie jest właścicielem budynku. Odpowiedź brzmiała, że miasto, które zaczęło zabiegać o przywrócenie funkcji ratusza. Jednak projekt okazał się niewykonalny. W dniu 20 grudnia 1935 roku miasto sprzedało budynek do skarbu państwa za kwotę dziesięciu milionów guldenów (równowartość dzisiejszych 100 mln. euro). Rodzinie królewskiej zagwarantowano możliwość stałego korzystania z budynku.
Dziś Pałac Królewski w Amsterdamie jest jednym z trzech pałaców używanych przez Królową Beatrycze. Służy zwłaszcza do podejmowania wizyt państwowych, wręczania nagród, noworocznych przyjęć i innych funkcji urzędowych. Budynek odgrywa ważną rolę w czasie zawierania królewskich małżeństw, abdykacji i inauguracji monarchy.
Na czas kiedy Pałac nie jest używany przez rodzinę królewską od 1979 udostępniany jest zwiedzającym.
W swoim czasie budynek był jednym z kandydatów do tytułu ósmego cudu świata.
Za pałacem stoi piękny budynek byłej poczty głównej, w której, dzisiaj, mieści się centrum handlowe Magna Plaza, zaś obok znajduje się supermarket Albet Heijn.
Zwiedzanie pałacu możliwe jest jedynie w niektóre dni, zaznaczone w kalendarzu dostępnym na stronie pałacu.
Godziny otwarcia:
10:00-17:00
Bilet normalny - 10.00 EUR
Studenci, seniorzy 65+ - 9.00 EUR
Dzieci do 18 wstęp wolny
wirtualne zwiedzanie:www.googleartproject.com/pl/collection/koninklijk-paleis-amsterdam/museumview/
- Nieuwe Kerk (Nowy Kościół)
W 1408 roku Biskup Utrechtu wyraził zgodę na budowę drugiego kościoła w Amsterdamie, ponieważ Oude Kerk był już za mały by móc obsłużyć wszystkich mieszkańców miasta. Nieuwe Kerk zadedykowany został św. Marii i św. Katarzynie.
Kościół był niszczony przez pożary w roku 1421 i 1452, a niemal całkowicie został spalony w roku 1645, po tym odbudowano go w stylu gotyckim. W latach 1892–1914 przeszedł wielką renowację, w wyniku której dodano mu wiele neogotyckich detali.
Kolejna renowacja miała miejsce w latach 1959–1980, i miała na celu przywrócenie oryginalnego wyglądu.
Wnętrza skrywają organy z 1655 roku, autorstwa Jacoba van Campena, oraz imponujące witraże znajdujące się na ścianie północnej, na których zawarte są ważne sceny z historii miasta.
W tym właśnie kościele odbywają się koronacje władców Holandii. Ostatnia, królowej Beatrycze w 1980 roku, oraz śluby rodziny królewskiej, ostatni księcia Willema-Alexandera syna Beatrycze z Maximą w roku 2002.
Budynek pełni dziś funkcje kulturalne, organizowane są tu wystawy i koncerty, nie odprawia się nabożeństw.
B. (0.4 km ) Singel (Kanał Singel)
Ten znajdujący się najbliżej centrum kanał jest najstarszym kanałem Amasterdamu. Kiedyś pełnił funkcję fosy wokół nieistniejących już murów miejskich. Nieco większy okręg to Herengracht – kanał Panów, najbogatsza ulica w mieście.
Ponieważ Amsterdam był kiedyś republiką, następne większe (i mniej ważne) okręgi oddają hołd cesarzowi - Keizersgracht i Książętom – Prinsengracht. Ostatni duży kanał zamykający centrum miasta to Singelgracht. Małe kanały jak Bloemgracht (Kwietny) Brouwersgracht (Kanał Piwowarów) i Leligracht (Kanał Lilii) są równie piękne.
Zakrojone na szeroką skalę przedsięwzięcie polegało na pozyskiwaniu terenów pod zabudowę dzięki osuszaniu bagien poprzez budowę kanałów.
Kiedyś były one wodnymi drogami służącymi do transportu towarów w tym portowo -kupieckim mieście. Teraz niezwykle malownicze, oddają dawne życie miasta i przynoszą ulgę w gorące dni. Szczególnie wieczorem, kiedy miasto jest oświetlone, wspaniałym przeżyciem może być rejs statkiem. Niezapomniane wrażenia gwarantowane.
Strefa siedemnastowiecznych kanałów w rejonie Singelgracht została wpisana w 2010roku na listę UNESCO
Przy ulicy Singel 7 stoi kamienica nazywana najwęższym domem świata. Tylna część budynku ma zaledwie metr szerokości.
C. (0.8 km) Anne Frank House
(Dom Anny Frank)
Muzeum poświęcone jest Annie Frank, autorce Dziennika, która wraz z rodziną i czwórką znajomych ukrywała się w pokojach na tyłach budynku przed nazistowskimi prześladowcami, podczas II wojny światowej.
Muzeum wystawia pamiątki związane z jej życiem i jej kryjówką.
Dom Anny Frank, oraz sąsiedni budynek z numerem 265 (zakupiony później przez muzeum), został zbudowany w 1635 roku przez Dirka van Delfta. Główną fasadę, od strony kanału, poddano renowacji w 1739 roku, zaś aneks na tyłach budynku został zburzony, a na jego miejscu postawiono budynek, który zachował się do dziś.
Początkowo był to prywatny dom mieszkalny, a następnie warsztat, używany w XIX wieku jako stajnia. Na początku XX wieku w budynku produkowane były meble, a w latach 1930–1939 części do pianin.1 grudnia 1940 roku do budynku zostały przeniesione biura Opekty i Pectaconu, w których pracował ojciec Anny Frank, Otto.
Aneks, w którym Otto Frank urządził kryjówkę, znajduje się w tylnej części budynku. Był on ukryty przed oczyma przechodniów przez otaczające go z czterech stron domy. Właśnie takie położenie uczyniło z aneksu idealne miejsce na kryjówkę dla Ottona, jego żony Edith, córek Margot i Anne oraz ich czwórki przyjaciół: Hermanna van Pelsa, jego żony Augusty, ich syna Petera oraz znajomego dentysty Fritza Pfeffera.
Całkowita powierzchnia kryjówki wynosiła około 46 m2. Anne wspomina w swoim dzienniku, że ich kryjówka była o wiele lepsza od innych, o których słyszała. Cała ósemka pozostała w ukryciu przez ponad 2 lata aż do anonimowego ujawnienia ich miejsca pobytu władzom hitlerowskim. Wszyscy zostali umieszczeni w obozach koncentracyjnych. Anne zginęła w Bergen-Bergen w wieku zaledwie piętnastu lat.
Po aresztowaniu kryjówka została przeszukana, a ubrania, meble i inne przedmioty codziennego użytku zostały zabrane i przekazane niemieckim rodzinom – ofiarom bombardowań. Tuż przed tym Miep Gies i Bep Voskuijl zdołali uratować część przedmiotów. Wśród nich były pamiętniki Anny.
Po zakończeniu wojny Otto Frank, który jako jedyny przeżył wojnę, powrócił do Amsterdamu i otrzymał rękopisy córki. Już w 1947 ukazało się pierwsze wydanie Dziennika, Anny Frank. Później przetłumaczony został na ponad sześćdziesiąt języków (także na polski).
Muzeum zostało otwarte 3 maja 1960, trzy lata po założeniu fundacji chroniącej budynek przed wyburzeniem przez deweloperów. W 2007 roku muzeum odwiedziło ponad milion osób. W muzeum można obejrzeć Oscara, którego Shelley Winters otrzymała za rolę Petronelli van Daan w filmie Pamiętnik Anny Frank.
Godziny otwarcia:
Kwiecień - Październik 09:00-22:00
Listopad -Styczeń 09:00-20:00 soboty 09:00-21:00
Luty - Marzec 09:00-19:00 soboty 09:00-21:00
Bilet normalny - 9.00 EUR
Dzieci 10-17 - 4.50 EUR
Dzieci do 9 lat - wstep wolny
Bilety online +0.50 EUR za rezerwację (oddzielne wejście)
- Westerkerk (Kościół Zachodni)
Protestancki kościół, należący do Nederlands Hervormd Kerk (Holenderski Kościół Reformowany), zbudowany został w latach 1620-1631 jest jednym z najbardziej monumentalnych kościołów protestanckich na świecie. Znajduje się nad brzegiem kanału Prinsengracht ("kanał książąt").
Zaprojektowany został przez architekta Henryka de Keyser. On też zapoczątkował budowę. Po jego śmierci dzieło ojca kontynuował syn Pieter.
Kościół, w kształcie krzyża, ma 58 m długości i 29 m szerokości. Wieża wraz z iglicą ma 85m wysokości i jest najwyższą w mieście. Posiada kilka kondygnacji i z każdą kolejną stopniowo się zwęża. Narożniki trzech górnych kondygnacji uformowane są w kolumny. Ściany najniższej z tych trzech kondygnacji zdobi herb Amsterdamu. Następną zaś wielki cztero- tarczowy zegar. Na szczycie wieży usytuowano koronę cesarza Maksymiliana I. Dzwony kościoła zostały wykonane przez braci Hemony. Nawa główna jest najszerszą ze wszystkich protestanckich kościołów w Holandii.
Organy, w każdy wtorek o 13.00 grają godzinny koncert, często złożony z utworów wykonywanych przez Presleya czy Beatlesów.
Rembrandt van Rijn (1606-1669) został pogrzebany w Westerkerk 8 października 1669 roku. Dokładne położenie grobu nie jest znane, przypuszcza się jedynie, że gdzieś wzdłuż północnej ściany. Również i inni malarze tacy jak: Nicolaes Berchem, Gillis d'Hondecoeter, Melchior d'Hondecoeter i Govert Flinck znależli tu miejsce swojego ostatniego spoczynku.
Kościół położony jest w bezpośrednim sąsiedztwie Domu Anny Frank. Często jest wspominany w jej pamiętniku. Zegar kościoła był widoczny ze strychu, a dźwięk dzwonów był jednym z nielicznych, przyjemnych doznań dla Anny Frank.
10 marca 1969 roku, królowa Beatrix (wówczas księżniczka Beatrix) poślubiła tutaj księcia Clausa von Amsberg.
Godziny otwarcia kościoła:
Poniedziałek - Piątek 10:00-15:00
Kwiecień - Listopad również w soboty
Niedziela - tylko w zasie mszy świętych
Godziny otwarcia wieży:
Kwiecień - Wrzesień
Poniedziałek - Piątek 10:00-17:30
Bilet normalny - 6,00 EUR
Tylko 6 osób może jednocześnie wchodzić na wieżę.
- Homomonument (Pomnik Homoseksualistów)
Za kościołem na kanałem Keizersgracht (cesarskim) 5 września 1987 roku odsłonięty został pomnik homoseksualistów. Jest pierwszym pomnikiem na świecie upamiętniającym osoby homoseksualne, które doświadczyły lub doświadczają prześladowania lub też zostały zamordowane z powodu własnej orientacji seksualnej. Monument ma formę trzech różowych trójkątów wykonanych z granitu, które wraz z przestrzenią pomiędzy nimi tworzą wspólnie kształt większego trójkąta. Kształt i kolor pomnika jest nawiązaniem do różowych trójkątów, które były elementem oznakowania więźniów niemieckich obozów używanym w III Rzeszy (używane do oznaczania w obozach koncentracyjnych mężczyzn umieszczonych tam za orientację homoseksualną). Znak ten stał się później symbolem walki o prawa gejów i lesbijek.
Schody – teraźniejszość
Granitowy trójkąt w formie stopni schodzących w dół brzegiem kanału Keizersgracht symbolizuje teraźniejszość. Kąt dużego trójkąta utworzony tym trójkątem jest skierowany w stronę Nationaal Monument na placu Dam – pomnika upamiętniającego ofiary II wojny światowej i symbolizującego wolność oraz pokój.
Podium – przyszłość
Drugi granitowy trójkąt, wyniesiony 60 cm ponad poziom placu, symbolizuje przyszłość. Kąt dużego trójkąta utworzony tym trójkątem jest skierowany w stronę siedziby COC Nederland – najstarszej na świecie, działającej od 1946 roku, organizacji zajmującej się obroną praw gejów i lesbijek.
Płaszczyzna – przeszłość
Trzeci granitowy trójkąt, „wtopiony” w chodnik, symbolizuje przeszłość. Kąt dużego trójkąta utworzony tym trójkątem jest skierowany w stronę domu, w którym przed nazistami ukrywała się Żydówka Anna Frank.
D. (1.8 km ) Amsterdam Museum
(Muzeum Amsterdamskie)
Muzeum uruchomione zostało w 1926 roku (przeniesione w obece miejsce w 1975 roku), zajmuje pomieszczenia po starym, publicznym sierocińcu. Budynek wybudowany w 1580 roku, został później rozbudowany przez Hendrick i jego syna Pietera de Keyser.
W 1634 roku został przebudowany przez Jacoba van Campena. Wokół obszernego wewnętrznego dziedzińca, muzeum opowiada o historii miasta. Znajduje się tu wiele wspaniałych dzieł sztuki i obiektów kultury materialnej z kompletnym wnętrzem domu zamożnego obywatela miasta. Obok galeria świetnych portretów obywateli miejskich.
Muzeum posiada dwa wejścia: Kalverstraat 92 i Sint Luciënsteeg 27
Godziny otwarcia:
Codziennie 10:00-17:00
Bilet normalny - 12,50 EUR
Dzieci 5-18 - 6,50 EUR
Dzieci do 4 lat - wstep wolny
Przewodnik audio - 4 EUR
E. (1.9 km) Begijnhof (Beginarz)
Nazwa Beginki pochodzi od patronki - Świętej Begga. Historia powstania zgromadzenia sięga czasów średniowiecza i znana jest tylko na terenie Belgii i Holandii.
Przez niewielkie bramy zamykane historycznymi drzwiami, znajdujące się w kamieniczkach na placu Spui (lub przez starą bramę z zaułku Grote Begijnsloot) wchodzi się na piękne, spokojne podwórze otoczone niewielkimi domkami (kiedyś siedziba zakonu Beginek i prowadzonego przez nie schroniska dla wdów i samotnych kobiet). Tak jest i dzisiaj, ponieważ nadal jest to miejsce zamieszkałe przez samotne kobiety. Po środku podwórza stoi niewielki kościół, a w nim galeria świetnych portretów obywateli miejskich.
Tutaj stoi najstarszy zachowany budynek mieszkalny w Amsterdamie z 1475 roku, a zarazem jeden z dwóch drewnianych domów w mieście.
Malownicze podwórze otwarte jest codziennie od 8.00 do 13.00.
Wstęp bezpłatny
F. (2.4 km ) Bloemenmarkt (Targ Kwiatów)
Pływający na barkach targ kwiatowy przypomina czasy, kiedy amsterdamskim kanałami transportowano kwiaty. Otwarty został w 1862 roku. Skupia on 15 kwiaciarni, w których są stoiska ogrodnicze jak i z upominkami i pamiątkami.
Dla turystów przygotowano cebulki tulipanów w miniaturkach drewnianych chodaków, lub lizaki z listkami konopi, itd.
- Munttoren (Wieża Monetarna)
Jest pozostałością po średniowiecznych murach Amsterdamu i stoi w miejscu, gdzie kanał Singel spotyka się rzeką Amstel.
Dolna część Munttoren wygląda jak typowa wieża obronna i stanowiła niegdyś część bramy miejskiej (Regulierspoort) w murach Amsterdamu.
Zbudowano ją w latach 1480-1487, a składała się z dwóch wież i mieszkania strażnika.
Górna część Munttoren pochodzi z innej już epoki i przypomina wieżę kościoła z XVII wieku. Nadbudował ją Henryk de Keyser w roku 1619. Umieszczono w niej wielki czterotarczowy zegar, pod którym widnieje data 1620.
Nazwa wieży pochodzi z roku 1673, kiedy to podczas francuskiej okupacji (nie można było bezpiecznie przewozić złota do Dordrechtu i Enkhuizen) na krótko ulokowano w niej mennicę miejską. Po wojnie mennica wróciła do Dordrechtu, ale nazwa pozostała. W roku 1699 dodano zegar z kurantami, zaprojektowany przez Francois Hemony.
Wartownia nie ma oryginalnego średniowiecznego pochodzenia, ale jest XIX-wieczną fantazją. Oryginalny dom strażnika, który przetrwał bez szwanku pożar z 1618 roku, został zastąpiony nowym budynkiem w latach 1885-1887 w stylu neorenesansu.
- Pathé Tuschinski (Kino Tuschinski)
Abraham Icek Tuszyński urodził się w Brzezinach pod Łodzią i w 1904 roku emigrował do Ameryki, ale po drodze "utknął" w Rotterdamie i zarabiał na chleb jako krawiec. Zafascynowany kinem wierzył w jego wielką przyszłość. Nie mylił się, zarobione pieniądze inwestował, szybko stając się milionerem. Pierwsze cztery kina otworzył w Rotterdamie, następne powstało w Amsterdamie 28 października 1921 roku, przy ulicy Reguliersbreestraat.
Kino robi wrażenie. Jego elewacja zdecydowanie wyróżnia się z pośród innych, bardzo ciekawymi rozwiązaniami architektonicznymi. Po wejściu, zdobienia ścian, sufitów i ręcznie tkane dywany, odpowiednio wprowadzają nas w świat iluzji. Główna sala mieści 1290 widzów, którzy maja możliwość siedzenia na wygodnych fotelach , w lożach lub na balkonach umiejscowionych na dwóch poziomach. Oprócz sali głównej w kompleksie znajduje się kilka mniejszych sal.
Kino było zbudowane w stylu Art Deco. W roku 1942 w Oświęcimiu Abraham Tuszyński i cała jego rodzina zostali zamordowani.
www.pathe.nl/bioscoop/tuschinski
G. (2.8 km) Rembrandtplein
(Plac Rembrandta)
Plac Rembrandta to magnes dla turystów ze względu na ilość pubów, kawiarni z wielkimi tarasami pełnymi gości i lokali nocnych. Wieczorem niesłychanie zatłoczony, aż do godzin rannych. Na środku placu znajduje się skwer z rzeźbą Rembrandta, a przed nią umieszczone są mniejsze posągi przedstawiające postaci z jego obrazu Nocna Straż.
Największym budynkiem na placu jest dawna siedziba Amsterdamskiego Banku. Na placu znajduje się również największy ekran LCD w Europie o wymiarach 7,6 x 15 m. Wokół placu można znaleźć wiele sklepów z pamiątkami, sklepy z diamentami, nocne kluby rozrywkowe oraz lokale gayów.
- Ajax Experience (Wystawa Ajaxu)
Na placu (lecz z wejściem od Utrechtsestraat 9) ma swoje miejsce siedziba Ajax Experience. Nieduża, ale ciekawa wystawa o ponad 100-letniej historii słynnego amsterdamskiego klubu Ajax, jednego z najbardziej znanych klubów piłkarskich świata.
Godziny otwarcia:
Codziennie 11:00-19:00
Czwartek 11:00-21:00
Bilet normalny - 17,50 EUR
Studenci, seniorzy 65+ - 12,50 EUR
Dzieci 5-12 - 12,50 EUR
Dzieci do 4 lat - wstep wolny
www.ajax.nl/De-Club/Ajax-Experience.htm
- Bluawbrug (Niebieski Most)
Ten bogato zdobiony most zbudowany jest na wzór paryskich mostów na Sekwanie. Nazwę zawdzięcza niebieskiemu kolorowi, jaki miał poprzedni z ok 1600 roku drewniany most w tym miejscu. Kolor odpowiada błękitowi w holenderskiej fladze. W 1883 roku most został zastąpiony obecną konstrukcją z kamienia.
Kawałek w górę rzeki, widoczny jest najbardziej znany najstarszy most Amsterdamu Magere Brug (Chudy Most). Pierwszy zwodzony most powstał w 1691 roku. Po 200 latach, z powodu złego stanu, postanowiono rozebrać go i przebudować.
Niedaleko stąd pod adresem Tolstraat 127 ma swoją siedzibę kolejna tym razem Królewska Szlifiernia Asschera. Zdobyła ona sławę w roku 1907, gdy to brytyjski król Edward VII zlecił, właśnie im, cięcie Cullinana - największego diamentu jaki kiedykolwiek został znaleziony. Cullinan znaleziono w roku 1905 w Południowej Afryce. Ten skarb liczący w surowej formie 3106 karatów Joseph Asscher pociął na 9 kawałków.
H. (3.5 km ) Rembrandthuis
(Dom Rembrandta)
W latach od 1639 do 1658 roku mieszkał tu i malował słynny Rembrandt van Rijn. Kamienica ta była wtedy jedną z najładniejszych kamienic w mieście. Później malarz zbankrutował i sprzedał nieruchomość.
Budynek został zbudowany w 1606 roku, a w roku 1627 został znacznie przebudowany, a rekonstrukcji prawdopodobnie dokonał Jacob van Campen. W latach 1658 do 1911 kamienica zamieszkiwana była przez kilkanaście różnych rodzin. W roku 1906 dom był w rozsypującym się stanie. W tej sytuacji podjęto akcję dla jego ratowania i 28 marca 1907 roku miasto Amsterdam wykupiło Het Rembrandthuis. Odrestaurowano go w latach 1907-1911 i utworzono muzeum.
Muzeum domu Rembrandta (Museum het Rembrandthuis) przechowuje 250 obrazów, rysunków i miedziorytów Rembrandta, oraz obrazy holenderskiego malarza Jozefa Israëlsa.. Wnętrza, w których Rembrandt mieszkał i pracował, zostały odtworzone między innymi na podstawie niektórych obrazów malarza i jego uczniów.
Polak Jan Makowski, rektor uniwersytetu we Franeker, był mężem Antje van Uylenburg, która z kolei była siostrą Saskii - żony Rembrandta. Gdy w roku 1634 Antje zmarła to przez jakiś czas Saskia mieszkała u Makowskiego pomagając mu w prowadzeniu domu.
Godziny otwarcia:
Codziennie 10:00-18:00
Bilet normalny - 13.00 EUR
Dzieci 6-17 - 4,00 EUR
Dzieci do 6 lat - wstep wolny
Audio przewodnik bez dodatkowej opłaty
- Zuiderkerk (Kościół Południowy)
Znajdujący się po drugiej stronie kanału protestancki kościół jest najstarszym w Amsterdamie. Zbudowano go pomiędzy 603 a 1611 rokiem. Zaprojektowany został w stylu renesansowym, przez architekta Hendrick de Keyser, dla Holenderskiego Kościoła Reformowanego. Wyróżniająca się wieża kościoła, która dominuje nad otoczeniem, została ukończona po roku 1614, a zawiera Carillon odlane przez braci Hemony, zainstalowane w niej w roku 1656.
Troje dzieci Rembrandta zostało pogrzebanych w Zuiderkerku. Według lokalnej legendy, swój obraz „Straż Nocna”, Rembrandt sporządził w kościele, ponieważ jego pracownia była zbyt mała.
Zuiderkerk wykorzystywany był do celów religijnych do roku 1929. W czasie wielkiego głodu w zimie 1944 roku służył za magazyn ciał czekających na pochówek. W 1968 roku miasto odkupiło mocno zniszczony kościół za pół miliona dolarów. Wyremontowany został w latach siedemdziesiątych.
Od 1988 roku Zuiderkerk służy jako centrum informacji miejskiej zarówno ze stałymi jak i zmieniającymi się różnymi wystawami.
Wieża, oferuje piękny widok na otaczającą okolicę. Kuranty grają w niedziele od 16-ej do 17-ej.
Dzwony odzywają się w każdy czwartek od 12-ej do 13-ej.
Godziny otwarcia kościoła:
Poniedziałek - Piątek 09:00-17:00
Sobota 12:00-16:00
Niedziela nieczynny
Godziny otwarcia wieży:
Kwiecień - Wrzesień
Poniedziałek - Sobota 12:00-15:30
Bilet normalny - 6,00 EUR
I. (3.9 km ) De Waag (Waga Miejska)
Począwszy od średniowiecza, w wielu miastach północnej Europy w pobliżu miejskich rynków istniały publiczne budynki, gdzie oficjalnie, pod odpowiednim nadzorem ważono i mierzono towary przeznaczone do sprzedaży. Jako, że nie istniały jeszcze międzynarodowe standardy pomiarów, instytucja Miejskiej Wagi pełniła bardzo ważną funkcję.
Budynek stojący przy dzisiejszym Nowym Rynku (Nieuwmarkt) ukończono w roku 1488 i był on, ówcześnie, częścią murów obronnych i pełnił funkcję jednej z bram – Bramy Św. Antoniego. Gdy, pod koniec XVI wieku mury zniknęły z powierzchni miasta, stale powiększającego swe terytorium, a teren wokół bramy przekształcono w miejski rynek, jej budynek adoptowano na potrzeby Wagi. Swego czasu, część górnej kondygnacji zajmował również cech chirurgów i z tego okresu pochodzi dzieło Remrandta „Lekcja Anatomii dr Tulpa”, ukazujące medyków przy pracy.
Waga w Amsterdamie uchodzi za jedną z najstarszych i najsłynniejszą na świecie.
Od placu odchodzi uliczka Zeedijk, która jest centrum amsterdamskiego Chinatown.
J. (4.3 km) De Wallen (Wały)
(Dzielnica Czerwonych Latarni)
To oficjalna nazwa Red Light District, czyli dzielnicy Czerwonych Latarni, położona jest w najstarsze części miasta. Jest jednym z najpopularniejszych miejsc turystycznych. Słynie głównie ze swojego rozrywkowego charakteru. W zakamarkach wąskich uliczek, w plątaninie alejek i zakamarków mieści się najsłynniejszy legalny dom publiczny na świecie, w którym pracuje około 8 tysięcy kobiet i nie tylko. Do tego coffee shopy, puby i restauracje.
Wszystko zaczęło się od 1815 roku kiedy to w Niderlandach zalegalizowano prostytucję. Określane jako ‘sex workers’ – pracownice seksu. Prostytutki nie są w Amsterdamie w żaden sposób poniżane czy prześladowane - mają swoje związki zawodowe, poddawane są badaniom lekarskim i otrzymują instruktaż na temat zasad higieny, a od 1996 roku płacą podatki. Według przepisów prawnych nie mogą one zatrzymywać klientów na ulicy, natomiast wolno im pojawiać się w witrynach okien, domów Dzielnicy Czerwonych Świateł i zza szyby zachęcać do skorzystania z ich usług. Kiedy klient jest zainteresowany, uzgadnia cenę przy drzwiach i wchodzi do lokalu, a na okno zaciągnięta zostaje ciężka, czerwona kurtyna. Domy, w których pracują prostytutki oznaczone są czerwonym latarniami, stąd nazwa dzielnicy. Średnia długość takiej sesji to 12 min.
- De Oude Kerk (Stary Kościół)
Najstarszy kościół parafialny w Amsterdamie, położony w samym centrum De Wallen (czyli Dzielnicy Czerwonych Latarni).
Zbudowany został ok 1300 roku i sześć lat później poświęcony przez biskupa Utrechtu, Świętego Mikołaja. Pomimo licznych pożarów, w niezłym stanie zachowała się XIII-wieczna wieża. Kościół był rozbudowywany do połowy XVI wieku, by zająć ostatecznie powierzchnię 3300 m2.
W 1566 roku otrzymał ośmiokątną dzwonnicę; w 1658 roku kuranty, złożone z 47 dzwonów, w 1724 roku dodano znakomite, wielkie organy Vater- Muller – 8 miechów i 54 złocone piszczałki. Do dzisiaj uchodzą za najlepsze w całej Holandii. Sklepienie jest najstarszym, drewnianym sufitem w Europie, deski użyte do jego budowy dotarły tu z Estonii w roku 1390 roku (zapewniają sali kościoła doskonałą akustykę).
Do roku 1865 w kościele grzebano ludzi. Znajduje się tu 2500 grobów, w których pogrzebano 10.000 mieszkańców Amsterdamu. Wśród nich znajdują się min. Kiliaen van Rensselaer, jeden z założycieli Nowego Amsterdamu na Manhattanie, czyli dzisiejszego Nowego Jorku.
Przed przejściem na protestantyzm, które dokonało się w roku 1578, Oude Kerk był katolickim kościołem. W kościele widoczne są jeszcze ślady po dawnych dekoracjach. W roku 1955, rozpoczęto trwającą 24 lata gruntowną renowację.
Sam Rembrandt często uczęszczał do Oude Kerk, a jego dzieci zostały tu ochrzczone. Jest to jedyny budynek w Amsterdamie, który zachował swój oryginalny wygląd od jego czasów. Żona Rembrandta Saskia van Uylenburg została tu pochowana w roku 1642.
Przed kościołem Oude Kerk pośrodku dzielnicy stoi niewielki wykonany z brązu pomnik prostytutki.
Godziny otwarcia kościoła:
Poniedziałek - Sobota 10:00-18:00
Niedziela 13:00-17:30
Ceny biletów:
Bilet normalny - 10,00 EUR
Studenci, seniorzy 65+ - 5,00 EUR
Dzieci do 13 lat - wstęp wolny
Godziny otwarcia wieży:
Kwiecień - Wrzesień
Czwartek - Sobota 13:00-17:00
Bilet normalny - 7,00 EUR
- Venustempel (Muzeum Seksu)
Jest tu także pierwsze i najstarsze muzeum seksu na świecie. Wszystko, co można sobie wyobrazić, a co jest związane z seksem i pornografią można znaleźć w tym muzeum. Kolekcja zawiera rzeźby, obrazy, zdjęcia, filmy i różnego rodzaju obiekty. Adres Damrak 18.
Godziny otwarcia:
Codziennie 09:30-23:30
Bilet normalny - 4,00 EUR
Wstęp dla osób powyżej 16 lat
- Erotic Museum (Muzeum Erotyki)
Autorzy ekspozycji postawili na perwersję, lubieżność i wyuzdanie. W 1985 roku otwarto pierwsze na świecie muzeum erotyki. W Erotic Museum, możemy m. in. podziwiać kartagińską lampę w kształcie penisa sprzed 2000 lat. Muzeum oferuje wiele innych rubasznych eksponatów. Warto przystanąć tam na dłużej przy erotycznych rysunkach Johna Lennona. Ulica Oudezijds Achterburgwal 54.
Godziny otwarcia:
Poniedziałek - Czwartek 11:00-01:00
Piątek - Niedziela 11;00-02:00
Bilet normalny - 7,00 EUR
-Muzeum Kondonów i sklep Het Golden Vlies
Przy Beursplein mieści się prawdziwe królestwo prezerwatyw typowe dla atmosfery tego rozmiłowanego, w często szokującej przybyszów tolerancji i rozmaitości, miasta. Kondony wszystkich możliwych kształtów i kolorów. Publikacje z informacjami oraz małe Muzeum Kondonów. Adres ul.Warmoesstraat 141
Godziny otwarcia:
Poniedziałek - Sobota 11:00-18:00
Niedziela 13;00-17:00
- The Bulldog Coffee shop
("Kawiarnia" The Bulldog)
Zezwolenie na sprzedaż narkotyków miękkich jako sposób na zmniejszenie spożycia twardych – zaowocowało powstaniem miejsc, gdzie można je legalnie kupić i w miłej atmosferze skonsumować. Dzisiaj jest tu ok. 300 legalnie działających "kawiarni" - tzn. coffeeshops, w których kawę sprzedaje się tylko jako dodatek do marihuany i haszyszu.
The Bulldog to najstarszy z nich, otwarty 17 grudnia 1975 roku. Znajduje się przy ul Oudezijds Voorburgwal 90. Dzisiaj The Bulldog prowadzi również internetowy sklep, oraz hotel.
-Hash Marihuana & Hemp Museum (Muzeum Haszyszu, Marihuany i Konopii)
Swoje podwoje otworzyło w 1985r. W środku można zapoznać się z historią i tradycją upraw m. in. konopi indyjskich i wszystkiego, co się z tym wiąże. W lokalnym sklepie sprzedawane są pamiątki z charakterystycznym symbolem zielonego listka. Muzeum na pewno jest unikatowe i pozwala lepiej zrozumieć tradycję, która dziś ma niebagatelny wpływ na całą społeczność tego nieco szalonego miasta.
Adres: Oudezjids Achterburgwal 130
Godziny otwarcia:
Codziennie 10:00 - 23:00
Bilet normalny - 9,00 EUR
Dzieci do 13 lat - wstep wolny
-Ons' Lieve Heer op Solder (Nasz Pan na Strychu)
Kościół-muzeum odkrywa jeden z sekretów miasta. Znajduje się w starym domu, zbudowanym w 1630 roku.
Kościół katolicki został zbudowany na trzech górnych piętrach budynku w 1660 roku. A były to czasy gdy katolicyzm był prześladowany w Niderlandach i religię praktykowano w ukryciu. Jest to ważny przykład "kościoła konspiracyjnego", w którym mogli modlić się katolicy oraz członkowie innych związków wyznaniowych, nie należących do głównej religii, holenderskiego Kościoła Reformowanego. Zachwyca pięknem zachowanych, historycznych wnętrz oraz niezwykłą prostotą ich wyposażenia, jest to z pewnością jedno z najpiękniejszych, mniej znanych muzeów w mieście. Od 28 kwietnia 1888 roku kościół pełni funkcje muzeum. Adres ul. Oudezijds Voorburgwal 40.
Godziny otwarcia:
Poniedziałek - Sobota 10:00-17:00
Niedziela 13:00-17:00
Bilet normalny - 10,00 EUR
Dzieci 6-18 lat - 5,00 EUR
Dzieci do 5 lat - wstęp wolny
Ważne: jeżeli zwiedzacie Amsterdam z dziećmi to albo pomińcie zwiedzanie Dzielnicy Czerwonych Latarni w ogóle albo przesuńcie to na początek dnia, na czas kiedy dzielnica jeszcze śpi. Robienie zdjęć jest teoretycznie zabronione, więc należy robić to dyskretnie, choć należy się liczyć nawet z utratą aparatu, który może wylądować w kanale.
październik 2012 (data umieszczenia artykułu)
maj 2013 (aktualizacja)
grudzień 2017 (data ostatniej aktualizacji)