Stolice-Europy
Stolice-EuropyStolice-Europy
262664
DzisiajDzisiaj8
WczorajWczoraj287


W miarę postępu prac umieszczać będziemy opisy naszych wypraw do kolejnych stolic. W przygotowaniu Sarajewo.

     MADRYT

 

 

                                                                       

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Trasa piesza o łącznej długości 8.0 km

 

początek - Plaza de Espana (Plac Hiszpański)

koniec - Puerta de Alcalá (Brama Alcala)

 

A. Plaza de Espana (Plac Hiszpański)

B. Templo de Debod (Świątynia Debod)

   - Plaza de Oriente (Plac Wschodni)

C. Palacio Real (Pałac Królewski)

   - Catedral de Santa María la Real de la Almudena (Katedra Almudena)

   - Iglesia de San Nicolás de los Servitas (Kościół Serwitów św. Mikołaja)

D. Plaza Mayor (Główny Plac)

E. Puerta del Sol (Brama Słońca)

   - Real Academia de Bellas Artes (Królewska Akademia Sztuk Pięknych)

   - Edificio Metrópolis (Budynek Metrópolis)

F. Plaza de Cibeles (Plac Cibeles)

   - Museo Naval (Muzeum Morskie)

   - Museo Thyssen-Bornemisza (Muzeum Thyssen-Bornemisza)

G. Museum del Prado (Muzeum Prado)

H. Real Jardín Botánico de Madrid (Królewski Ogród Botaniczny)

 I. Parque del Retiro (Park Wypoczynkowy)

J. Puerta de Alcalá (Brama Alcala)

  - Plaza de Toros de las Ventas (Plac Walki Byków)

 

 

A. (0.0 km) Plaza de Espana

                             (Plac Hiszpański)

 

Zamknięty z dwóch stron wysokimi wieżowcami dziś jest jednym z najbardziej znanych i reprezentacyjnych placów w mieście. W XVIII i XIX wieku stacjonował w tym miejscu garnizon wojskowy. Później plac przyjął cywilny, reprezentacyjny charakter. Powstawały tu budynki rządowe, siedziby firm i apartamenty mieszkalne. Dwie najbardziej charakterystyczne budowle to: Edificio de Espana - zbudowany w 1948 roku wieżowiec, który ma 107 metrów (26 pięter). W chwili budowy był najwyższym budynkiem w Madrycie. Drugi to Torre de Madrid - zbudowany w 1957 roku wieżowiec, ma 142 m wysokości (37 pięter). Aż do 1988 był najwyższym budynkiem stolicy Hiszpanii.

 

Po środku placu hiszpańskiego na wysokim białym cokole stoi – pomnik Cervantesa, przed nim na postumencie wzniesiono wielkie posągi Don Quijote'a i Sancho Panzy wraz z ich wiernymi wierzchowcami, po bokach zaś dwie rzeźby z piaskowca przedstawiają ukochaną rycerza – Dulcyneę.

 

 

B. (0.8 km) Templo de Debod

                           (Świątynia Debod)

 

Egipska świątynia boga Amona z II w. p.n.e. jest jednym z zaledwie kilku przykładów egipskiej architektury, jaką można podziwiać poza granicami Egiptu. W 1968 roku podarowana została Hiszpanii za pomoc przy budowie tamy asuańskiej. W związku z budową tamy i ujęcia wodnego w Aswan w 1960 roku wiele zabytków stanęło przed widmem zniszczenia. UNESCO wystosowało apel do wszystkich krajów świata z prośbą o pomoc przy ich zachowaniu. Za pomoc jaką Hiszpania udzieliła Egiptowi rząd tego kraju podarował Hiszpanii Świątynię, która znajdowała się w miejscowości Debod nad Nilem. Poświęcona jest ona kultowi bogów egipskich Amonowi i Izydzie. Jej wiek określa się ona 2200 lat.

 

Świątynia posiada różne sale, a najważniejszą i najstarszą jest kaplica zdobiona reliefami, która zachowana jest w oryginalnym stanie. Można w niej zobaczyć sceny rytuałów.

 

 

Godziny otwarcia:

Wtorek - Piątek 10:00-14:00  i  18:00-20:00

 Soboty, Niedzielę i święta 09:30-20:00

 

Wstęp bezpłatny

 

http://www.madrid.es/templodebod

Wirtualny tour: http://templodedebod.memoriademadrid.es/visitaVirtual.html

 

Świątynię usytuowano na skarpie nad rzeką Manzanares skąd rozciąga się widok na największy park miejski Madrytu - Casa de Campo.

 

 

Teleférico

W parku, na północny zachód od świątyni, przy Paseo del Pintor Rosales znajduje się stacja kolejki linowej - Teleférico, dzięki której można dotrzeć do samego centrum parku Casa de Campo. Zbudowana została przez szwajcarską firmę Van-Roll. Uroczyste otwarcie miało miejsce 26 czerwca 1969 roku. Oferując niezapomniane widoki na najwspanialsze zakątki i miejsca hiszpańskiej stolicy. Pokonanie 2,5 kilometrowego odcinka zajmuje 11 minut. Osiąga wysokość 40 metrów. 80 wagoników w ciągu godziny przewozi do 1200 pasażerów.

 

 

Godziny otwarcia:

W miesiącach letnich codziennie 12:00-20:00

Sobota - Niedziela do 21:00

 

Ceny biletów:

Bilet normalny w jedną stronę - 4.50 EUR , powrotny - 6.00 EUR

Dzieci 4 - 12 lat w jedną stronę - 4.00 EUR, powrotny - 5.00 EUR

Do lat 4 za darmo

 

Bilety kupić można wyłącznie w kasach i wykorzystać jedynie w dniu zakupu.

 

 

https://telefericomadrid.es

 

 

-  Plaza de Oriente (Plac Wschodni) 

 

Na placu otoczonym przez imponujące kamienice ustawione zostały pomniki władców Hiszpanii. Posągi miały zdobić pałac królewski, okazały się jednak zbyt ciężkie i ostatecznie ustawiono je przy Plaza Oriente. Najciekawszy jest pomnik konny Filipa IV autorstwa Pietr Tacca, przeniesiony z El Retiro w 1843 roku. Rzeźbiarz wykorzystał projekt D. Velázqueza, a w wykonaniu trudnej rzeźby, podobno pomagał mu sam Galileusz.

 

Plac przybrał obecny wygląd za panowania Izabeli II. Jego północną, zadrzewioną część zdobi pomnik sławiący bohaterstwo żołnierzy hiszpańskich,a przedstawia Luisa Novala Terros, kaprala poległego w 1909 roku w Maroku.

 

W głębi placu stoi budynek Teatro Real (Teatr Królewski). Pierwszy budynek teatry powstał w tym miejscu na początku XVIII wieku. Obecny nieregularny sześciokątny budynek wzniesiono w latach 1817–50. Z powodu występujących w tym miejscu wód gruntowych groził jednak zawaleniem i ostatecznie został zamknięty. Odrestaurowany i otwarty na nowo w 1966 roku z przeznaczeniem na salę koncertową. Od 1997 roku pełni funkcję opery. Piękne wnętrze, mogące pomieścić ponad 1700 widzów, oraz świetna akustyka i nowoczesne rozwiązania czynią zeń jedną z najlepszych sal operowych kontynentu. Często odwiedzany jest przez hiszpańską rodzinę królewską.

 

 

Budynek teatru można zwiedzać i można to zrobić na 5 różnych sposobów.

 

Godziny otwarcia:

Codziennie 10:30–16:30

 

Zwiedzanie z audio przewodnikiem:

Bilet normalny - 7,00 EUR

Bilet ulgowy - 5-26 lat 6,00 EUR

Do lat 5 wstęp wolny



www.teatro-real.com

 

  

C. (2.5 km) Palacio Real (Pałac Królewski)

 

Budynek pałacu uznawany jest za największy obiekt tego typu w całej zachodniej Europie. Mieści on ponad 2800 pokoi i zajmuje powierzchnię 135 tys. m2. 

 

Po tym jak w Wigilię Bożego Narodzenia 1734 roku spłonął doszczętnie alkazar Habsburgów, Filip rozpoczął budowę gmachu bardziej odpowiadającego potrzebom dynastii Burbonów. Nowa siedziba, życzeniem monarchów, miała być monumentalną budowlą wzorowaną na paryskim Luwrze. Zaprojektowany został w stylu baroku przez włoskiego architekta Filippo Juvarę, jednak projekt ten okazał się zbyt kosztowny. Architekt zmarł i zgodnie z jego życzeniem, przeprojektowanie powierzono Sacchettiemu, który do około 1/4 zredukował rozmiary budowli i jej koszty starając się jednocześnie zachować koncepcję Juvary. Od nowa zaprojektował elewację ogrodową, powiększył tarasy i zmienił wewnętrzną klatkę schodową. Pałac usytuowany na wysokim brzegu rzeki Manzanares został rozwiązany wokół wewnętrznego, kwadratowego dziedzińca, który otaczają loggie. Dolne rustykalne piętra stwarzają wrażenie solidnego cokołu, na którym wspierają się trzy kondygnacje o elewacjach utrzymanych w wielkim porządku. Środkowe i boczne elewacje zdobią ryzality. Kopuła widoczna powyżej północnej elewacji przykrywa królewską kaplicę. W 1764 roku po raz pierwszy w pałacu zamieszkał król Karol III Hiszpański, natomiast ostatnim stałym mieszkańcem był Alfons XIII.

 

Do zwiedzania udostępnione są najważniejsze komnaty, a jest ich 25 łącznie z królewskim arsenałem galerią i apteką. Piękny Salon Tronowy, Salon Kolumnowy oraz wytworne apartamenty z imponującym freskiem Giovanniego Battisty Tiepolo, Alegoria Monarchii Hiszpańskiej. Znajdują się tam również inne ciekawe freski autorstwa m.in. Antona Raphaela Mengsa), oraz obrazy Velázqueza, Goya, Rubensa, El Greco, Juana de Flandes i Caravaggio. Prezwentowane są gromadzone przez lata gobeliny, obrazy, meble, zegary, porcelana oraz oryginalne skrzypce A. Stradivariusa.

 

Museo de la Real Armería (zbrojownia), w którym można zobaczyć min. miecze Cortésa i Ferdynanda Katolickiego.

 

Biblioteca Real (Biblioteka Królewska). Wśród niezliczonej liczby woluminów jest też między innymi pierwsze wydanie Don Kichota pióra Miguela Cervantesa.

 

Farmacia (Królewska Apteka). Ściany obłożone są różnymi słoikami i fiołkami z lekarstwami i egzotycznymi medykamentami.

 

Na zewnątrz mieszczą się Ogrody Sabatiniego i Campo del Moro oraz plac Plaza de la Armeria.

 

Pałac wciąż jest oficjalną rezydencją króla Hiszpanii, chociaż król Jan Karol I z królową Zofią i rodziną nie mieszkają obecnie w pałacu, a w mniejszym Palacio de la Zarzuela na przedmieściach Madrytu.

 

 

Godziny otwarcia:

Październik - Marzec 10:00-18:00

Kwiecień - Wrzesień 10:00-20:00

 

Bilet normalny - 10,00 EUR

Dzieci 5-16 lat - 5,00 EUR

Dzieci do lat 5 - wstęp bezpłatny

 

Wstęp bezpłatny 18 maja (Międzynarodowy Dzień Muzeów), 12 października (Święto Narodowe Hiszpanii).  Ponadto bezpłatny wstęp dla obywateli Unii Europejskiej od poniedziałku do czwartku, Październik - Marzec 15:00-18:00 oraz Kwiecień - Wrzesień 17:00-20:00

 

W każdą środę i sobotę przy Puerta del Principe  od strony Plaza de Oriente w godzinach 11:00-14:00 odbywa się z zmiana warty. Co pół godziny następuje zmiana dwóch posterunków pieszych i dwóch konnych. 

 

Przy Puerta de Santiago od strony Plaza de la Armería w każdą pierwszą środę miesiąca (za wyjątkiem stycznia, sierpnia i września) o godzinie 12 rozpoczyna się trwająca 50 minut uroczysta zmiana warty. 

 

www.patrimonionacional.es

 

 

- Catedral de Santa María

                     la Real de la Almudena      

                                 (Katedra Almudena)

 

Po przeniesieniu w 1561 roku stolicy z Toledo do Madrytu, główna siedziba kościoła pozostała w Toledo. Plany budowy świątyni w Madrycie zostały omówione już w XVI wieku, a priorytetem było zbudowanie świątyni największej jaką świat kiedykolwiek widział. Budowa rozpoczęła się dopiero w 1879 roku na miejscu średniowiecznego meczetu, który został zniszczony w 1083 roku. Jednym z inicjatorów budowy była sama królowa Maria de las Mercedes Orleańska.

 

Budowa ustała całkowicie w czasie wojny domowej, a projekt został opuszczony aż do 1950 roku. Inwestycja ukończona została dopiero w roku 1992, na pięćsetlecie odkrycia Ameryki. Zbudowana została w stylu neoklasycznym, głównie ze względu na sąsiadujący z nią Palacio Real. Główne wejście do katedry znajduje się od strony Pałacu. Wewnątrz świątyni dominuje klimat neogotycki. Krypta jest z kolei w stylu neoromańskim. Wokół wyniesionej na wysokość 73 metry kopuły rozmieszczone są figury dwunastu apostołów.

 

Jest to pierwsza hiszpańska katedra poświęcona przez papieża i pierwsza, którą Jan Paweł II poświęcił poza Rzymem, a miało to miejsce 15 czerwca 1993 roku. Jego okazały pomnik znajduje się na terenie katedry, przy Calle de Bailen.

 

22 maja 2004 roku w katedrze odbył się ślub następcy tronu, księcia (posiadającego imponująco długie imię) Felipe Juan Pablo Alfonso de la Santísima Trinidad y de Todos los Santos de Borbón y de Grecia i dziennikarki Letizii Ortiz Rocasolano. 19 czerwca 2014 roku po abdykacji króla Jana I Burbona, jego syn Filip objął panowanie i został zaprzysiężony jako król Hiszpanii, Filip VI Burbon.

Książę w 2003 roku odznaczony został Krzyżem Wielkim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej.

 

 

Godziny otwarcia:

Wrzesień - Czerwiec

Codziennie 09:00–18:30

 

Lipiec - Sierpień

Codziennie 10:00-14:00 i 17:00-21:00

 

Wstęp bezpłatny

Mile widziany datek - 1,00 EUR

 

www.archimadrid.org

 

 

- Iglesia de San Nicolás de los Servitas  

                        (Kościół Serwitów św. Mikołaja)

 

Najstarszy kościół w Madrycie. Pierwsza pisemna  wzmianka o jego istnieniu pochodzi z 1202 roku. Zachowana z tego okresu wysoka, zbudowana z cegły wieża wskazuje na to, że był to muzułmański meczet Prezentuje ona przepiękny styl mauretański i jest bez wątpienia jedną z najbardziej wartościowych pozostałości z okresu średniowiecza w mieście. W XV wieku jej dach został zmieniony i zastąpiony przez widoczną do dzisiaj iglicę. Pozostała część świątyni datowana jest na wiek XV. Na początku XIX wieku świątynia straciła na znaczeniu na rzecz sąsiednich kościołów i w efekcie została opuszczona. W 1825 wprowadzili się do niej zakonnicy Zgromadzenia Trzeciego Zakonu Serwitów. Piękny granitowy portyk nad głównym wejściem do świątyni przedstawiający wizerunek świętego Mikołaja jest autorstwa rzeźbiarza Luisa Salvadora Carmona i pochodzi z początku XVIII wieku. Pośród cennych skarbów kościoła znajduje się m.in. archiwalna księga z rejestrem urodzeń, ślubów i zgonów osób począwszy od XV wieku.

 

 

Godziny otwarcia:

Poniedziałek 8:30-13:00

Wtorek - Sobota 9:00-9:30 i 18:30-20:30

Niedziele - 10:00-14:00 i 18:30-20:30

 

Wstęp bezpłatny

 

 

D. (3.3 km) Plaza Mayor (Główny Plac)

 

Do placu dochodzi calle Mayor, kiedyś będąca główną ulicą średniowiecznego miasta. Przedostać się na niego można przez jedną z dziewięciu bram. Plac otacza 136 domów, zdobionych 237 balkonami umieszczonymi od strony placu. Od stuleci skupiał życie towarzyskie mieszkańców, mówi się o nim "teatr pod niebem Madrytu. Tutaj kiedyś koronowano królów, tu organizowano demonstracje i obchody, auto da fé czyli procesy i egzekucje dokonywane przez inkwizycję. Miały tu również miejsce turnieje, koronacje i zaślubiny monarchów, święta ludowe, tutaj miały swoje premiery sztuki Lope de Vegi i innych. Tu odbywały się korridy i stąd najszybciej rozchodziły się plotki. Ważniejsze wydarzenia zaszczycali swą obecnością królowie, którzy zasiadali na balkonach Casas Panadería. Obecnie odbywają się tu koncerty i przedstawienia teatralne, a w każdą niedzielę pod kolumnadami targują się kolekcjonerzy starych monet i znaczków. Plaza Mayor to wciąż jedno z ulubionych miejsc spotkań i spacerów madrytczyków.

 

Rynek mierzy 129 m na 94 m i jest przykładem madryckiego baroku, charakterystycznego dla czasów Habsburgów. W średniowieczu był zwykłym rynkiem usytuowanym poza murami miasta. W 1561 roku Filip II przeniósł do Madrytu stolicę i postanowił stworzyć na bazie istniejącego targowiska, miejsce reprezentacyjne przeznaczone dla spotkań publicznych i obchodzonych uroczystości.

 

W latach 1617–1619 zarządzone zmiany kontynuowane były przez Filipa III według wcześniejszego projektu Juana Gómez de Mora. Na środku placu od 1847 roku stoi pomnik Filipa III, pierwszego hiszpańskiego króla z dynastii Habsburgów urodzonego w Madrycie. Rzeźba, dar Wielkiego Księcia Florencji Kosmo Medyceusza, powstała w 1616 roku we Florencji i przez lata znajdowała się w Casa de Campo. Na Plaza Mayor przeniesiono ją z rozkazu Izabeli II.

 

Spośród budynków wokół placu wyróżniają się dwa. Na ścianie północnej (od strony Calle Mayor) uwagę przykuwają wieżyczki i freski Casa de la Panadería (przez wiele lat siedziba ratusza, obecnie biuro informacji turystycznej). Nazwa wywodzi się od piekarni, wybudowanej tu w 1590 roku przez Diega Sillero. Obecny kształt nadano budynkowi po pożarze który zniszczył budynek w 1672 roku. Podczas odbudowy ozdobiono go freskami. Naprzeciwko znajduje się XVII-wieczna Casa de la Carnicería, gdzie ongiś mieszkańcy zaopatrywali się w mięso a obecnie swoją siedzibę ma tutaj rada dzielnicy.

 

Wokół placu, a zwłaszcza w prowadzących doń bramach, zapraszają świetne stare tawerny. Jeną z uliczek odchodzących z placu można dostać się na calle Cuchilleros, gdzie pod numerem 17 znajduje się Ristorante Sobrino de Botin. Według Księgi rekordów Guinessa jest najstarszą istniejącą restauracją świata otwartą w 1725 roku. Założyciele restauracji a właściwie tawerny, Botínowie zmarli bezpotomnie. Interes przejęty został przez ich siostrzeńca, Candido Remis ... co wyjaśnia przetrwałą do dzisiaj nazwę  Sobrino de Botín (Bratanek Botina). Na początku XX wieku restauracja przejęta została przez rodzinę Gonzálezów i pozostaje w ich posiadaniu do dzisiaj.  Antonio, José i Carlos są trzecim pokoleniem słynnych restauratorów.

 

www.botin.es

 

 

E. (3.7 km) Puerta del Sol (Brama Słońca)

 

Dziś jest to centrum miasta ale w XV wieku znajdowały się tu wschodnie rogatki miasta i stała Puerta del Sol (Brama Słońca), po której pozostała tylko nazwa placu. To tu w 1919 roku otwarto pierwszą linię metra (Sol – Cuatro Caminos) i tutaj w 1930 roku proklamowano Drugą Republikę.

 

Owalny plac otoczony ze wszystkich stron kremowymi XVIII-wiecznymi domami jest sercem miasta. Najstarszy z nich to zbudowany w latach 1795-1800 Real Casa de Correos czyli budynek poczty. Obecnie odbywają się tu zebrania Rady Autonomicznej Prowincji Madrytu. Tuż przed nim umieszczona jest kamienna płyta wyznaczająca tzw. Kilómetro Cero (kilometr zerowy), punkt od którego zaczyna się mierzyć odległości na drogach wychodzących z Madrytu w kierunku innych hiszpańskich miast. Na środku placu stoi symbol i herb Madrytu, ważący 20 ton posąg niedźwiedzia, zjadającego owoce z drzewa poziomkowego (lub truskawkowego).

 

To właśnie tu odbywa się większość demonstracji i manifestacji. W sylwestra o północy zbierają się tutaj mieszkańcy, by zgodnie z tradycją zjeść Uvas de la suerte, 12 winogron, jedno po każdym uderzeniu zegara. Plac jest też miejscem gdzie organizowana jest co roku Parada Madrilenos.

 

Na placu znajduje się także reklama - neon Tio Pepe, jedna z najstarszych w mieście, wpisana do rejestru zabytków.

 

Na południe od placu rozciąga się Huertas. Jest to jedna z najciekawszych dzielnic Madrytu. Zamieszkiwana dawniej przez wielu ludzi pióra zasłużyła na określenie „dzielnicy literackiej”. Dzisiaj przyciąga turystów licznymi kawiarniami i najlepszymi barami tapas.

 

Najbardziej skoncentrowanym miejscem pod względem nocnych atrakcji jest ulica Huertas. Fani Hemingway’a zapewne zechcą odwiedzić bar Museo Chicote, opisany w jego wielu opowiadaniach z czasów hiszpańskiej wojny domowej. W kilku klubach nocnych, np. Café Chinitas, można obejrzeć flamenco.

 

 

- Real Academia de Bellas Artes 

           (Królewska Akademia Sztuk Pięknych)

 

Budynek Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych św. Ferdynanda powstałej w 1752 roku. Jednym z fundatorów i założycieli akademii był minister José de Carvajal y Lancaster, oraz ówczesny władca Ferdynand VI Hiszpański. Do jej zadań należało wspomaganie hiszpańskich artystów plastyków i rzeźbiarzy. Akademia przyznawała prestiżowe stypendia zagraniczne na artystyczne studia w Rzymie lub Paryżu - ta inicjatywa była szczególnie rozwijana w krótkim okresie panowania króla Ferdynanda VI.

 

Obecnie w Akademii mieści się muzeum sztuki. Kolekcja obejmuje arcydzieła hiszpańskiej, włoskiej i flamandzkiej sztuki. Znajdują się tutaj 13 dzieł w tym dwa autoportrety Francisco José de Goya – hiszpańskiego malarza, grafika i rysownika. Był on nadwornym, królewskim malarzem Karola III Burbona, Karola IV Burbona i Ferdynanda VII Burbona. Goya był członkiem Królewskiej Akademii od 1780 roku. Inni znani artyści, których dzieła podziwiać można to między innymi: Peter Paul Rubens, Giuseppe Arcimboldo, Diego Velázquez, czy Pablo Picasso, Luis Alcazar, Antoon van Dyck, Anton Raphael Mengs

 

 

Godziny otwarcia:

Wtorek - Niedziela 10:00-15:00

Sierpień - nieczynne

 

Bilet normalny - 8,00 EUR

Bilet ulgowy 18-25 lat - 4,00 EUR

Do lat 18, studenci uczelni wyższych - wstęp bezpłatny

 

 

www.realacademiabellasartessanfernando.com

 

 

- Edificio Metrópolis (Budynek Metrópolis)

 

Reprezentacyjny biurowiec o eleganckiej architekturze i wyjątkowych proporcjach zaprojektowany został przez francuskich braci Jules'a i Raymonda Février dla towarzystwa ubezpieczeniowego La Unión y el Fénix. Uroczyste otwarcie po 3 latach budowy miało miejsce 21 stycznia 1911 roku. Charakterystycznym elementem budynku jest majestatyczna kopuła, ze złotymi zdobieniami, ukoronowana figurą Wiktorii. Na drugim piętrze wybudowana została rotunda z podwójnymi kolumnami korynckimi. Podtrzymują one trzecie piętro udekorowane statuami reprezentującymi handel, rolnictwo, górnictwo i przemysł. Fasada ozdobiona jest 11 rzeźbami.

 

W 1972 budynek został zakupiony przez Metrópolis Seguros. Poprzedni właściciel zadecydował, że zabierze charakterystyczną figurę, która stanowiła zwieńczenie kopuły. Oryginalna statua przedstawiała mitologicznego Feniksa i Ganimedesa siedzącego na jego skrzydle. Aktualnie znajduje się ona w ogrodach otaczających wieżowiec Mutua Madrilena przy Paseo de la Castellana nr 33. W miejscu usuniętej figury stanął posąg Wiktorii – rzymskiej bogini zwycięstwa, zaprojektowany przez Federico Coullaut-Valera.

 

 

F. (4.6 km) Plaza de Cibeles (Plac Cibeles)

 

Nazwa tego placu pochodzi od uchodzącej za wizytówkę i jeden z symboli miasta Fuente de Cibeles czyli Fontanny Kybele. Frygijska bogini płodności, urodzaju, wiosny i miast obronnych oraz strażniczka zmarłych siedzi na tronie umieszczonym na powozie ciągnionym przez dwa lwy. W lewym ręku trzyma berło, w prawym zaś klucze do miasta. Cała budowla ma 32 metry średnicy i 8 metrów wysokości.

 

Marmurowy posąg dłuta Ventury Rodrígueza powstał w 1782 roku na życzenie Karola III. Pomnik przetrwał bombardowania z lat wojny domowej dzięki temu, że był w całości obłożony workami z piaskiem. Do roku 1895 fontanna znajdowała się na placu przed Muzeum del Prado.

 

Nocą plac zamienia się w pętlę dla búhos (autobusów nocnych), tu także świętują futbolowe zwycięstwa fani Realu Madryt.

 

Ozdobą placu jest Palacio de Comunicaciones (Pałac Komunikacji). Dawny gmach poczty głównej, zbudowany w latach 1904-17 z zachowanym bizantyjskim stylem. Od 2007 roku budynek jest siedzibą władz miejskich i burmistrza Madrytu (Ayuntamiento de Madrid). Na uwagę zasługują również inne ciekawe budynki stojące przy placu: budynek Banku Hiszpanii, Pałac Linares oraz Pałac Buenavista.

 

 

- Paseo de Recoletos

 

Na północ od placu odchodzi Paseo de Recoletos, i prowadzi do słynnej dzielnicy Salamanka. Niespełna 500-metrowa promenada, pełna fontann, zieleni, rzeźb, jest najstarszym bulwarem Madrytu. Znajduje się tutaj Café Gijon, która nazywana jest "Gran Café de la historia de Espaňa", bo w niej spotykali się (i do dziś spotykają) artyści, politycy, pisarze i inne znaczące dla historii Hiszpanii osobistości.

 

 

- Museo Naval (Muzeum Morskie)

 

28 września 1792 roku, dzięki inicjatywie Antonio de Valdésa i Fernándeza Bazána, sekretarza Marynarki Wojennej króla Carlosa IV uruchomiono pierwsze muzeum. Po wielu perypetiach obecne muzeum ponownie otwarte zostało w październiku 1932 roku w budynku dawnego Ministerstwa Marynarki Wojennej. W muzeum zgromadzono zbiory związane z historią hiszpańskich podróży morskich i rozwojem marynarki od XV wieku do czasów współczesnych. Wśród eksponatów znajduje się m.in. mapa de Juan de la Cosa, relacje z podróży Krzysztofa Kolumba, liczne mapy, przyrządy nawigacyjne i modele statków. 

  

  

Godziny otwarcia:

Wtorek - Niedziela 10:00-19:00

 

Wstęp bezpłatny

Mile widziana donacja 3.00 EUR

 

 

http://www.armada.mde.es/museonaval

 

 

- Museo Thyssen-Bornemisza

             (Muzeum Thyssen-Bornemisza)

 

Muzeum znajduje się w Palacio de Villahermosa. Zgromadzone są w nim obrazy z kolekcji barona Heinricha Thyssen-Bornemisza i jego syna Hansa Heinricha Thyssen-Bornemisza. Museum oferuje gościom przegląd sztuki od XIII wieku do końca XX wieku. Prawie tysiąc prac reprezentuje główne okresy i szkoły zachodniej sztuki malarskiej: jak renesans, manieryzm, barok, rokoko, romantyzm. W muzeum znajdują się m.in. dzieła takich twórców jak Tycjan, Peter Paul Rubens, Jan van Eyck, Caravaggio, Pierre-Auguste Renoir, Claude Monet, Francisco Goya, Canaletto, Vincent van Gogh i wielu innych.

 

Baron Heinrich zaczął zbierać sztuki w latach dwudziestych gromadząc kolekcję 525 obrazów. Po jego śmierci w 1947 roku dzieła zostały rozproszone pośród jego spadkobierców. Później jego syn, baron Hans Heinrich, postanowił ponownie je zebrać, odkupując je od krewnych.

 

Początkowo kolekcja mieściła się w specjalnie zakupionej do tego celu Villa Favorita w szwajcarskim mieście Lugano. Kiedy pomieszczenia willi nie mogły pomieścić stale rozrastających się zbiorów, baron postanowił poszukać innej lokalizacji. Z pomocą przyszedł wtedy Rząd Hiszpanii proponując zaadoptowanie na muzeum  pałac Villahermosa w pobliżu Muzeum Prado. Po 9,5 letnim okresie wypożyczenia, w 1993 roku cały zbiór został zakupiony przez państwo. Baron wraz z żoną Carmen wciąż kontynuowali zdobywanie kolejnych dzieł sztuki. Najpierw razem a po śmierci męża sama baronowa. Powstał w ten sposób kolejny, liczny zbiór dzieł Carmen Thyssen-Bornemisza. Dzisiaj prezentowany jest w 16 nowych salach .

 

 

Godziny otwarcia:

Poniedziałki 12:00-16:00

Wtorek - Niedziela 10:00-19:00

 

Bilet normalny - 12,00 EUR

Dzieci +12, Studenci, Seniorzy +65 - 8,00 EUR

Dzieci do lat 12 wstęp bezpłatny

 

Bezpłatne wejście w poniedziałki 12;00-16:00 dzięki sponsorowaniu przez MasterCard.

 

wirtualne zwiedzanie: www.googleartproject.com/pl/collection/museo-thyssen-bornemisza/museumview/

 

www.museothyssen.org

 

 

G. (5.4 km) Museum del Prado

                             (Muzeum Prado)

 

Najsłynniejsze muzeum Madrytu i jedno z najbardziej znanych i najważniejszych na świecie. Wraz z Muzeum de Reina Sofia i Muzeum Thyssen-Bornemisza tworzy tak zwany "Złoty Trójkąt Sztuki". Gromadzi przebogatą kolekcję ponad 8,5 tys. obrazów, w tym najbogatszą na świecie, liczącą niemal 50 dzieł Velázqueza, na czele z najsłynniejszym obrazem Las Meninas (Dwórki). Znajduje się tutaj ponad 140 obrazów Francesco Goi, dzieła El Greca, E. Murillo, J. Ribery, F. Zurbarána i wielu, wielu innych.

 

Poza szkołą hiszpańską reprezentowane też są szkoły: włoska (m.in. Tycjan, Caravaggio, Rafael), flamandzka (P.P. Rubens, P. Brueghel, H. Bosch i holenderski Rembrandt), niemiecka (A. Dürer, Lucas, Cranach Starszy) czy francuska (np. Nicolas Poussin).

 

Kolekcja Prado powstawać zaczęła jeszcze za czasów panowania króla Karola I (cesarza rzymskiego Karola V). Był on potomkiem Habsburgów, władcą Niderlandów, Austrii, Mediolanu, południowych Włoch i Sycylii. Na tron Hiszpanii wstąpił w 1516 roku, zaczynając gromadzić najwspanialszą sztukę tamtych czasów. Kolejny władca Filip II dołożył do kolekcji ponad 1000 obrazów. Każdy następny władca powiększał zbiory, które urosły do niewyobrażalnych rozmiarów.

 

Obecny budynek, wraz z pobliskim ogrodem botanicznym, na zlecenie Karola III zaprojektował Juan de Villanueva. Budowę gmachu rozpoczęto w 1785 roku. Początkowo utworzono w nim muzeum nauk przyrodniczych. W czasie wojen napoleońskich budynek został zajęty przez francuskie wojska. Po wojnie, w 1819 roku Ferdynand VII urządził tu galerię sztuk pięknych.

 

Przed budynkiem stoi odsłonięty w 1899 roku pomnik D. Velázqueza, przy północnym wejściu – trzy lata młodszy posąg F. Goi, a na przylegającym od południa placu – pomnik E. Murilla. Od tych pomników biorą się nazwy wejść do muzeum.

 

 

Godziny otwarcia:

Poniedziałek - Sobota 10:00-20:00

Niedziela 10:00-19:00

 

Bilet normalny - 15,00 EUR

Seniorzy +65 - 7,50 EUR

 

Wstęp bezpłatny do lat 18, studenci do lat 25

 

Bezpłatny wstęp dla wszystkich  codziennie dwie godziny przed zamknięciem.

 

 

www.museodelprado.es

 

 

H. (5.6 km) Real Jardín Botánico de Madrid

                            (Królewski Ogród Botaniczny)

 

 

Pierwszy ogród założony został 17 października 1755 roku przez króla Ferdynanda VI, w pobliżu Puerta de Hierro, nad brzegiem rzeki Manzanares. Zawierał on ponad 2000 roślin zebranych przez José Quer y Martínez, botanika i chirurga. W 1774 roku król Karol III nakazał ogród przenieść do bieżącej lokalizacji. Nowy obiekt otwarty został w 1781 roku z przesłaniem uczenia botaniki, oraz promowanie ekspedycji celem odkryć nowych gatunków roślin, oraz ich klasyfikacji.

 

Ogród został znacznie rozszerzony w 1794 roku poprzez dodanie kolekcji 10000 roślin sprowadzonych do Hiszpanii przez Alessandro Malaspina. Podczas wojny o niepodległość w 1808 roku ogród został opuszczony, ale w 1857 roku z inicjatywy reżysera Mariano de la Paz Graells y de la Aguera ożył ponownie. Pod jego kierownictwem powstało tutaj ZOO, później przeniesione do Parque del Buen Retiro. W latach 1880 i 1890 ogród poniósł ciężkie straty, najpierw tracąc 2 ha powierzchni, a następnie w 1886 roku stracił 564 drzewa w wyniku przejścia cyklonu.

 

Od 1939 ogród jest w posiadaniu Krajowej Rady Badawczej (CSIC). W 1974 roku, po latach zaniedbań, ogród został zamknięty dla publiczności. Po długoletnim remoncie ponownie został otwarty w 1981 roku.

 

Dzisiejszy ogród jest podzielony na siedem głównych części. Znajduje się tutaj pięć szklarni. Wszystkie zbiory obejmują około 90.000 roślin i kwiatów oraz 1500 drzew. Herbarium powstałe w 1846 roku jest największym w Hiszpanii, i obecnie ma ponad milion okazów z całego świata. Działa 12 małych fontann. W południowo-zachodniej części zorganizowany jest ogród japoński.

 

 

Godziny otwarcia:

Styczeń - Luty 10:00-18:00

Marzec 10:00-17:00

Kwiecień 10:00-18:00

Maj - Sierpień 10:00-21:00

Wrzesień 10:00-18:00

Październik 10:00-17:00

Listopad - Grudzień 10:00-18:00

 

Bilet normalny - 6,00 EUR

Studenci 18-25 - 4,00 EUR

Do lat 18 wstęp bezpłatny

Wstęp bezpłatny dla wszystkich w każdy wtorek po 17:00

 

 

www.rjb.csic.es

 

 

I. (7.1 km) Parque del Retiro

                       (Park Wypoczynkowy)

 

 

Ten najsłynniejszy park Madrytu zajmuje powierzchnię 120 hektarów. Ogromna zielona przestrzeń dawniej służyła monarchom szukającym spokoju i wytchnienia. Karol III, nazywany "najlepszym burmistrzem Madrytu", pozwolił aby mieszkańcy miasta korzystali z części parku.

 

Podczas hiszpańskiej wojny niepodległościowej w 1808 roku armia napoleona założyła swoją kwaterę i koszary na terenie parku. W wyniku toczonych działań militarnych większość drzew wycięto, a pawilony ogrodowe zostały zdewastowane. Z czasem jednak park odzyskał dawny blask, a istotna zmiana nastąpiła w 1868 roku za panowania Izabeli II, kiedy to park stał się własnością publiczną.

 

Obecnie cieszy się dużą popularnością zarówno wśród turystów, jak i madrytczyków. Rośnie tu 18 tysięcy drzew i 7 tysięcy krzewów. Najcenniejszym okazem jest sędziwy cypryśnik meksykański, nazywany potocznie Drzewem Montezumy. Posadzono go w ogrodzie w 1633 roku. Uważany jest za najstarsze drzewo w Madrycie.

 

Zgodnie z królewskim dekretem obowiązującym do dzisiaj mieszkańcy Madrytu mają prawo do zbierania roślin i ziół leczniczych rosnących na tym terenie.

 

W pobliżu Estanque Grande (największej sadzawki) zbierają się muzycy, karykaturzyści, wróżbici oraz sprzedawcy pipas czyli nasion słonecznika. Inne ciekawe fontanny to Fuente de Galapagos, ozdobiona żółwiami, delfinami i żabami, Fuente de la Alcachofa w kształcie karczocha czy Fuente del Ángel Caído (Fontanna Upadłego Anioła) z wodą tryskającą ze smoczych paszcz oraz wieńczący ją pomnik Upadłego Anioła, dzieło Ricarda Bellvera z 1878 roku.

 

Po jeziorze można popływać czteroosobową łódką. W letnie wieczory urządzane są darmowe koncerty.

 

W południowo-zachodniej części parku, od strony Atocha, znajduje się Bosque de los Ausentes (Las Nieobecnych), upamiętniający ofiary ataku terrorystycznego z 11 września 2004 roku. Po zmroku lepiej unikać spacerów po parku – gromadzą się tu drobni przestępcy i handlarze narkotyków.

 


El Retiro to nie tylko park, ale także pomniki (m.in. monumentalny pomnik Alfonsa XII przy Estanque Grande czy jedyny na świecie pomnik Lucyfera w południowej części parku). Znajdują się tutaj zabytkowe budynki jak Palacio de Velázquez, Palacio de Cristal który składa się ze szklanych murów podtrzymywanych jońskimi kolumnami, czy Casa de Vacas.

 

 

J. (8.0 km) Puerta de Alcalá (Brama Alcala)

  

Stojąca na ruchliwej Plaza de Independencia (Plac Niepodległości) budowla zbudowana została w 1778 roku. Kiedyś była to wschodnia brama miasta prowadząca jak wskazuje nazwa do miejscowości Alcala. Potężną budowlę z granitu stworzył architekt Karola III, Sabatini; wieńczą ją rzeźby z białego marmuru, otaczają zaś ukwiecone trawniki.

 

Jest jednym z największych symboli Madrytu. Składa się ona z pięciu przejść, trzy z nich są z pełnym łukiem a dwa z płaskim łukiem. W najwyższej, centralnej części umieszczona jest kamienna płyta upamiętniająca rok budowy oraz inicjatora, króla Karola III. Na szczycie bramy znajduje się tarcza z herbem przedstawiającym broń trzymaną przez Sławę i Geniusza. W dawnych czasach każde przejście było okratowanie i zamykano je co dzień o zmierzchu.

 

 

 

 

Na zakończenie dnia warto jeszcze wsiąść w metro nr. 2 na znajdującej się tuż obok bramy Alcala stacji, aby szybko przedostać się do stacji Ventas a tam prawdziwa ciekawostka.

 

 

 

- Plaza de Toros de las Ventas

                        (Plac Walki Byków)

 

Madrycka arena do walki byków. Budowę areny rozpoczęto w marcu 1922 roku, a ukończono w roku 1929. Jej czerwony mur zdobią łuki i ceramiczne płytki, przed nią zaś ustawiono dwa pomniki sławnych matadorów. Prócz walk odbywają się tu również koncerty muzyczne.

 

Jest to największa arena do walk w całej Hiszpanii oraz jedna z najważniejszych na świecie. Wybudowana została w stylu Neomudéjar, pozostającego pod wpływami kultury arabskiej i chrześcijańskiej. Mury zewnętrzne zostały wykonane w stylu mauretańskim z czerwonej cegły w połączeniu z ceramicznymi kafelkami przedstawiającymi herby wszystkich prowincji hiszpańskich. W centralnej części budowli znajduje się ring o średnicy 60 metrów, wokół którego rozmieszczone są miejsca dla widzów. Podzielono je na 10 sektorów z przeznaczeniem dla 23 800 widzów. Pierwsza, inauguracyjna walka byków miała miejsce 17 czerwca 1931 roku. Sezon rozpoczyna się tutaj w marcu a kończy w październiku, zaś walki mają miejsce w niedziele i święta. W czasie uroczystości Świętego Izydora, patrona Madrytu, które trwają od połowy maja do połowy czerwca wali byków odbywają się znacznie częściej.

 

Bilety można kupić tylko w kasach przy arenie. Najtańsze są tzwn. sol, czyli na słońcu, najlepsze miejsca to sombra w cieniu. Podczas Fiestas de San Isidro ceny rosną. Mniej zamożnym pozostają bilety na novilladas, czyli walki młodych byków z początkującymi matadorami, które są o wiele tańsze.

 

 

www.las-ventas.com

 

 

 czerwiec 2013  (data umieszczenia artykułu)

      lipiec 2018  (aktualizacja) 

  

 

 

 

Polish Czech English French German Italian Portuguese Russian Spanish

«
»
NBP
2024-10-10
USD
3.9355
0.23%
EUR
4.3029
0.01%
CHF
4.5737
-0.10%
GBP
5.1452
0.20%
NBP
2024-10-09
USD
3.9266
-0.08%
EUR
4.3026
-0.41%
CHF
4.5785
-0.44%
GBP
5.1347
-0.25%
NBP
2024-10-08
USD
3.9299
-0.18%
EUR
4.3203
0.04%
CHF
4.5988
0.24%
GBP
5.1478
-0.10%
NBP
2024-10-07
USD
3.9368
0.64%
EUR
4.3185
0.13%
CHF
4.5876
-0.13%
GBP
5.1527
0.12%
NBP
2024-10-04
USD
3.9118
0.43%
EUR
4.3130
0.33%
CHF
4.5934
0.34%
GBP
5.1465
0.75%


Stolice-Europy
Polityka prywatnosci