Stolice-Europy
Stolice-EuropyStolice-Europy
233621
DzisiajDzisiaj29
WczorajWczoraj329


W miarę postępu prac umieszczać będziemy opisy naszych wypraw do kolejnych stolic. W przygotowaniu Sarajewo.

    MONAKO

 

  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Trasa piesza o łącznej długości 6.3 km


początek -  Roseraie Princesse Grace (Ogród Różany Księżnej Grace)
koniec     -  Le Jardin Japonais (Ogród Japoński)

 

A. Roseraie Princesse Grace (Ogród Różany Księżnej Grace)

   - Port de Fontvieille

B. Terrasses de Fontvieille (Tarasy Fontvieille)

   - L'Exposition de la Collection de Voitures Anciennes de S.A.S. le Prince de Monaco

      (Wystawa kolekcji starych samochodów Księcia Monako)

   - Le Musée des Timbres et des Monnaies (Muzeum znaczków i monet)

   - Le Musée Naval (Muzeum Marynarki)

   - Le Jardin Animalier (Ogród Zoologiczny)

C. Palais Princier (Pałac Książąt)

D. La Chapelle de la Miséricorde (Kaplica Miłosierdzia)

   - Musee du Vieux Monaco (Muzeum Starego Monako)

E. Cathedrale de Monaco (Katedra św. Mikołaja)

   - Palais de Justice (Pałac sprawiedliwości- sąd)

F. Le Musée Océanographique (Muzeum Oceanografii)

   - Le Musée de la Chapelle de la Visitation (Muzeum kaplicy Nawiedzenia)

G. Fort Antoine

   - Port Hercule (Port Herkulesa)

H. Eglise Sainte Devote (Kościół pw. Świętej Devota)

 I. Place de Casino

   - Grand Casino

   - Opera Garnier de Monte Carlo

   - Hôtel de Paris

   - Cafe de Paris

   - Jardin des Boulingrins (Ogrody tropikalne)

J. Le Jardin Japonais (Ogród Japoński)

 

 

 

Fontvielle

Jest nową dzielnicą miasta, która powstała głównie na terenach odebranych morzu. Zajmują ją nowoczesne apartamentowce, wielki stadion klubu AS Monaco oraz duże centrum handlowe, na terenie którego wystawiana jest Kolekcja Starodawnych Samochodów Księcia Monako, Muzeum Marynarki oraz Muzeum Znaczków i Monet. Warto tutaj też przespacerować się szlakiem rzeźb czyli ścieżką, wzdłuż której ustawiono współczesne dzieła sztuki przestrzennej. Szlak zaczyna się na place du Camoanile st-Nicholas i wijąc się biegnie ku niezwykłej urody Rozarium Księżnej Grace przy avenue des Papalins.

 

 

A. ( 0,0 km) Roseraie Princesse Grace

                      (Ogród Różany Księżnej Grace)

 

Mały park zajmuje powierzchnię 1 h. Małe jezioro otoczone jest palmami i drzewami oliwnymi. Princess Grace Rose Garden to obszar ciszy i spokoju, gdzie zapach 4.000 róż roznosi się w powietrzu.

 

wstęp wolny

 

 

 

 

Tuż obok znajduje się stadion piłkarski klubu AS Monaco. Stadion otwarty został w 1985 roku a jego pojemność to 18,523 miejsc.

W niedalekim sąsiedztwie jest również lądowisko helikopterów Heliport de Monaco otwarte w 1976 roku z inicjatywy księcia Rainiera III. Utrzymuje stałe połączenie co pół godziny z lądowiskiem w Nicei. Przyloty i odloty kierowane są nad wodą, aby zminimalizować hałas. Lot trwa 7 minut i kosztuje 140 EURO. Port oferuje również loty turystyczne, 10-cio minutowy na wschód od miasta kosztuje od 50 EURO, 20 minut w kierunku Nicei to kaszt od 100 EURO i 30 minut w kierunku Cann od 150 EURO.

 

www.heliairmonaco.com

 

 

- Port de Fontvieille

 

Malowniczo położony mały port z pewnością nie dorównuje klasą portowi Herkulesa, ale warto przespacerować się jego nabrzeżem, aby podziwiać wspaniałe jachty i łodzie motorowe.

 

 

 

 

 

 

B. (1,2 km) Terrasses de Fontvieille (Tarasy Fontvieille)

 

Jest to centrum handlowe, na terenie którego oprócz punktów handlowych i gastronomicznych swoje siedziby znalazły:

 

- L'Exposition de la Collection de Voitures Anciennes     de S.A.S. le Prince de Monaco

    (Wystawa kolekcji starych samochodów

              Księcia Monako)

 

Na powierzchni 5000 m2, niezwykła wystawa skupiająca około 100 klasycznych samochodów, wykonanych przez Europejskie i Amerykańskie firmy, a także sześć autobusów należących kiedyś do, księcia Rainiera III. Nie mogło zabraknąć tutaj również samochodów wyścigowych uczestniczących kiedyś w Rajdzie Monte Carlo i wyścigach Formuły 1 podczas Grand Prix Monako. Chlubę kolekcji stanowią De Dion Bouton 1903, Renault 12cv, Torpedo 1911, Panhard Levassor 1913, Ford T 1924, Peugeot Quadrilette 1921, Lincoln 1928, Citroën Kegresse, Ford 1930, Hispano Suiza 1928, Delage 1934, Packard 1935, Chrysler Imperial 1956 , oraz niektóre z najbardziej prestiżowych modeli Maserati, Jaguara, Mercedesa i Rolls Roycea. Znajduje się tutaj również Lexus wykorzystany podczas książęcego ślubu w 2011 roku.

 

 

Godziny otwarcia:

codziennie 10:00-18:00

 

Bilet normalny - 6,50 EUR

Dzieci 6-16 3.00 EUR

Do lat 6 wstęp wolny

 

 

https://www.mtcc.mc

 

  

- Le Musée des Timbres et des Monnaies

                (Muzeum znaczków i monet)

 

W muzeum zebrano rzadkie okazy filatelistyczne z pocztowej historii Księstwa, jak również wszystkie dokumenty związane z drukiem znaczków począwszy od pierwszego tzwn. "Karola III" z 1885 roku do dziś. Kolekcję monet i banknotów prezentuje zwiedzającym numizmaty Księstwa od 1640 roku. W siedzibie muzeum swoją siedzibę ma elitarny klub filatelistyczny, Club de Monte-Carlo, założony w 1999 roku.

 

 

Godziny otwarcia:

Październik - Czerwiec 9:30-17:00

Lipiec - Wrzesień 9:30-18:00

 

Bilet normalny - 3,00 EUR

Dzieci 12-18 i studenci 1.50 EUR

 

 

https://www.mtm-monaco.mc

 

 

- Le Musée Naval (Muzeum Marynarki)

 

Od wczesnej młodości profesor Claude Pallanca marząc o żeglarstwie budował modele statków. Z biegiem lat zebrał i zbudował niezwykłą kolekcję zgromadzoną w domu jego rodziców. Dzięki pomocy min. księcia Rainiera III, który udostępnił do wykorzystania 660 m2 pomieszczeń oraz wspaniałomyślnie wypożyczył swoją osobistą kolekcję w 1993 roku powstało Muzeum Marynarki Wojennej. Prezentuje niezwykłą kolekcję ponad 250 modeli statków, obrazów i obiektów morskich, od starożytności po dzień dzisiejszy. Znajdują się tutaj modele najsłynniejszych statków - od pierwszych galer rzymskich, poprzez parowce aż do pięciometrowej długości modelu super lotniskowca amerykańskiego "Nimitz".

 

 

Godziny otwarcia:

codziennie 10:00-18:00

 

Bilet normalny - 4,00 EUR

Dzieci 8-14 i studenci 2.50 EUR

 

 

- Le Jardin Animalier (Ogród Zoologiczny)

 

Usytuowany został po południowej stronie Grimaldi Rock. Założony został w 1954 roku przez Księcia Rainiera III, po jego powrocie z jednej z podróży do Afryki . W komfortowych warunkach żyje tutaj około dwieście pięćdziesiąt zwierząt, przedstawicieli około pięćdziesięciu różnych gatunków. Ciekawostką jest to, że żadne ze zwierząt nie zostało kupione dla potrzeb ogrodu a zostały przekazane, porzucone lub zarekwirowane przez służby celne. Na terenie ZOO znajduje się plac zabaw dla dzieci. 

 

 

Godziny otwarcia:

Październik - Luty 10:00-12:00 i 14:00-17:00

Marzec -Maj 10:00-12:00 i 14:00-18:00

Czerwiec - Wrzesień 09:00-12:00 i 14:00-19:00

 

Bilet normalny - 5,00 EUR

Dzieci 6-14 i studenci 2,50 EUR

Do lat 6 wstęp wolny

 

 

 

Monaco-Ville

 

Skalisty półwysep położony pomiędzy dwoma portami wysunięty jest w kierunku morza na 800 m i wysoki na 60 m. Uważany jest przez niektórych za stolicę kraju. Jest to najstarsza i najmniejsza dzielnica Monako. Obecnie nazywana Starym Miastem lub potocznie le Rocher. Na powierzchni 0,19 km 2 czyli 19 ha mieszka w/g spisu z 2000 roku 1034 mieszkańców.

Jest tutaj zaledwie kilka wąskich i malowniczych uliczek, wzdłuż których stoją kamienice w pastelowych kolorach elewacji. Element starych fortyfikacji widoczne są dzisiaj. Znajduje się tutaj większość ważnych urzędów kraju : Pałac, Ratusz, Rząd, Rada Krajowa czyli parlament, Rada Gminy, Sąd i wiszące na skale więzienie.

 

 

C. (1,7 km) Palais Princier (Pałac Książąt)

 

Tuż przy bramie prowadzącej z rampy na plac przed pałacem stoi pomnik przedstawiający Françoisa Grimaldiego przebranego za franciszkańskiego mnicha z mieczem pod płaszczem. To on właśnie prosząc o nocleg oszukał strażników zamku, którzy wpuścili go do środka. Wraz ze swoją załogą opanował zamek zabijając całą załogę.

 

Pałac stoi w miejscu dawniej twierdzy. W 1191 roku cesarz niemiecki Henryk VI podarował port i półwysep Genueńczykom. Warunkiem było zbudowanie przez nich fortyfikacji obronnych. Budowa rozpoczęła się w czerwcu 1215 roku, kiedy to do portu dotarła pierwsza dostawa z materiałami budowlanymi. Zbudowano warownię i cztery wieże, połączone murem. W drugim etapie podwyższono mur, i wybudowano drugi budynek twierdzy. Do dziś nie zachował się żaden ślad po tych inwestycjach.

W czasie panowania Honore I w latach 1522 -1581 budynki twierdzy zostały przebudowane na pałac z zachowaniem funkcji obronnych. Wygląd jego przetrwał do naszych czasów. Honore II był wielkim miłośnikiem sztuki i kolekcjonerem. Jego zbiór liczył ponad 700 obrazów z dziełami min. Rafaela, Dürera, Tycjana, Michała Anioła i Rubensa. Za panowania księcia Luisa I w roku 1690 wybudowano Wielką Bramę.

W czasie Rewolucji Francuskiej w roku 1793 pałac został splądrowany. Pełnił on wtedy funkcję szpitala dla żołnierzy armii włoskiej. Zniknęła wówczas spora część zgromadzonej przez wieki kolekcji dzieł sztuki.

Kolejna przebudowa miała miejsce w XIX wieku za panowania kolejno Honore IV i Honore V. Była ona związana z odbudową zniszczonych części pałacu i uzupełnieniem rozkradzionego umeblowania i kolekcji dzieł sztuki.

W ślady poprzedników podążył książę Charles III (1818-1889), który zrekonstruował Wieżę Świętej Marii i jej otoczenie w stylu florenckim. Z jego polecenia w Kaplicy Jana Chrzciciela pochodzącej z 1656 roku zamontowano nowy ołtarz.

Kolejny z panujących książę Albert I przyczynił się do powstania Wieży Zegarowej. Natomiast książę Rainier III w trakcie sprawowania rządów prowadząc prace kosmetyczne udekorował Cour d'Honour (Dziedziniec Honorowy) 3 milionami białych i kolorowych kamieni. Dzisiaj w tym miejscu odbywają się koncerty z udziałem m.in. Orkiestry Filharmonicznej z Monte-Carlo. Odbudował on również Skrzydło Południowe, gdzie mieszczą się apartamenty rodu, Archiwa Pałacu Książęcego oraz Muzeum Pamiątek po Napoleonie.

 

Pałac składa się z 19 głównych komnat. Do zwiedzania udostępniono 15 z nich m.in.: Salę Oficerów w której zgromadzono dzieła malarza monakijskiego J. Bressana, Salę Czerwoną, Kaplicę Pałacową, zbudowaną z białych kamieni wieżę Sainte-Marie, niebieski pokój Louisa XV, pokój Mazarin pokryty wielobarwną drewnianą boazerią, Komnatę York - gdzie 14 września 1767 roku zmarł brat Jerzego III króla Anglii, Salę Ludwika XIV, Salę Tronową gdzie 18 kwietnia 1956 roku odbył się ślub cywilny księcia Rainiera III z księżną Grace. Na baldachimie nad tronem widnieje dewiza rodu Grimaldich: "Deo Juvante", czyli "Z Bożą Pomocą". Salę zdobi imponujący renesansowy kominek.

 

Gdy Książę Grimaldi znajduje się poza Monako z masztów zdejmowane są flagi. Gdy zbliża się do Księstwa, wciągana jest jedna flaga państwowa, natomiast gdy znajduje się w Pałacu powiewają nad nim 2 flagi.

 

Pałacu strzeże i pełni funkcje reprezentacyjne La Companie des Carabiniers (Straż Pałacowa). Codziennie o 11.55 przed pałacem rozpoczyna się uroczysta zmiana warty.

 

19 listopada, w dzień święta narodowego Księstwa Monako na placu odbywa się wspólna parada wojska i policji. Uroczystość ta nazywa się La Fete du Prince. Tego dnia książę przyznaje ordery i odznaczenia.

 

Na dziedziniec pałacowy można dostać się przez Galerię Herkulesa, otwartą dla obywateli Monako w czasie dworskich uroczystości.

 

Na murach pałacu i na placu umieszczonych jest osiemnaście armat i stosy kul podarowane przez Ludwika XIV.

 

 

Godziny otwarcia:

Marzec - Październik 10:00-18:00 

 

Bilet normalny - 8,00 EUR

Dzieci 6-16 i studenci 4,00 EUR

Do lat 6 wstęp wolny

 

Bilet łączony ze zwiedzaniem Kolekcji Starych Samochodów.

 

Bilet normalny - 11,50 EUR

Dzieci 6-16 i studenci 5,00 EUR

 

 

www.palais.mc

 

 

- Musée des Souvenirs Napoléonien et Collections des Archives Historiques du Palais (Muzeum Pamiątek Napoleońskich i Zbiorów Historycznych Archiwów Pałacu)

 

Muzeum zawiera kolekcję ponad tysiąca, cennych przedmiotów i dokumentów z historii Księstwa, w szczególności z okresu pierwszego cesarstwa francuskiego. Zbiory obejmują przedmioty należące do cesarza Napoleona I oraz pamiątki o tematyce religijnej z wyspy św. Heleny.

Znajdują się tutaj między innymi Karta Niepodległości Monako podpisana przez króla Francji Ludwika XII oraz list napisany przez Ludwika XIV do księżnej Antoine I.

 

 

Godziny otwarcia:

Maj - Wrzesień 09:30-18:30

Październik - Kwiecień 10:00-17:00

 

Bilet normalny - 8,00 EUR

Dzieci 8-14 i studenci 2,00 EUR

  

 

D. (1.8 km) La Chapelle de la Miséricorde

                                 (Kaplica Miłosierdzia)

 

Na końcu Rue Basse znajduje się mały Place de la Mairie przy którym wznosi się kaplica Miłosierdzia ufundowana dla Bractwa Czarnych Pokutników. Kamień węgielny został poświęcony w 1639 roku za panowania księcia Honoré II. Warto wejść do wnętrza chociaż na krótką chwilę, aby obejrzeć widniejące na sklepieniu prezbiterium iluzjonistyczne malowidło przedstawiające Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny. Niekwestionowaną perłą kaplicy jest jednak znajdująca się w gablocie po prawej stronie nawy drewniana figura Chrystusa stworzona przez François-Joseph Bosio, rzeźbiarza cesarza Napoleona I. Jej sława wiąże się z tym, że nieprzerwanie od czterech wieków obnosi się ja ulicami miasta w czasie uroczystej wielkopiątkowej procesji.

 

Wstęp wolny

 

 

 

 

 

- Musee du Vieux Monaco

                           (Muzeum Starego Monako)

 

Pod numerem 2 na rue Emile de Loth znajduje się siedziba Le Comité National des Traditions Monégasques czyli Narodowego Komitetu Tradycji Monakijskiej. Komitet założony przez przedstawicieli starych rodzin Monakijskich w 1924 roku za cel swojej działalności ma: utrzymanie cywilnych i religijnych tradycji, zachowanie i promocja języka Monegasque, badania i konserwacja dzieł, dokumentów i przedmiotów należących do dziedzictwa historycznego i kulturowego, zachowanie miejsc i zabytków, przestrzeganie zwyczajowych zasad wzajemnej pomocy, związku, gościnności i honoru.

W siedzibie Komitetu mieści się również Muzeum Starego Monako. Znajduje się tutaj duży zbiór pamiątek z przeszłości księstwa w postaci kolekcji ceramiki, ubiorów, dokumentów i licznych dzieł sztuki. 

 

 

Godziny otwarcia:

Czerwiec -Wrzesień

Środa-Piątek 11:00-16:00

 

Wstęp bezpłatny

 

www.traditions-monaco.com

 

 

E. (2.1 km) Cathedrale de Monaco

                            (Katedra św. Mikołaja)

 

Katedra pw. Niepokalanego Poczęcia powstała w miejscu wcześniejszego, średniowiecznego kościoła Saint Nicolas (1321-1874). Zbudowana została z białego piaskowca z kamieniołomów La Turbie. Budowę rozpoczęto 6 stycznia 1875 roku. Prace trwały 9 lat. Do trójnawowego wnętrza prowadzą trzy monumentalne bramy wejściowe, zaopatrzone w rozbudowane portale i tympanony. Katedra do czasów obecnych jest miejscem pochówku wszystkich członków rodu Grimaldich.

W monumentalnym wnętrzu budowli dominuje bogata mozaika w stylu bizantyńskim, wykonana przez artystów pracujących także przy dekoracji kasyna w Monte Carlo. Przed udaniem się do prezbiterium, w którym mieszczą się płyty grobowe, warto obejrzeć interesujące kaplice boczne mieszczące grobowce książęce. W pierwszym ołtarzu po prawej stronie znajduje się złoty relikwiarz z kością św. Dewoty - patronki Monako i rodu Grimaldich. 27 stycznia każdego roku celebrowane jest święto ku jej pamięci. Według tradycji Święta została zamordowana na Korsyce przez Rzymian, a jej ciało dotarło do wybrzeża Monako 27 stycznia 312 roku. W Kaplicy Najświętszego Sakramentu znajduje się ołtarz wykonany z czerwonego, pozłacanego orzecha. Niezwykle cenny jest pochodzący z 1500 roku ołtarz stworzony przez nicejskiego malarza Louisa Brea.

 

Od września do czerwca w każdą niedzielę o 10 rano, uroczysta msza święta odprawiana jest z udziałem Chóru Katedralnego.

 

wstęp wolny

 

 

- Palais de Justice

          (Pałac sprawiedliwości- sąd)

 

Pałac wybudowany został z osobistej inicjatywy księcia Ludwika II. Uroczyste otwarcie z jego udziałem odbyło się 1 maja 1930 roku. Zachwyca bogato zdobiona fasada budynku na której umieszczono popiersie Honoré II. Przepiękne schody prowadzą do głównego wejścia.

Do budowy użyto szarego, porowatego kamienia, który stosowany był również do wzniesienia wałów Monako. Kamień ten wydobywany z morza zawiera wiele małych kamyków, a czasem muszelek mięczaków.

 

 

F. (2.4 km) Le Musée Océanographique

                            (Muzeum Oceanografii)

 

Otwarte zostało w 1910 roku po 11-tu latach prac przez jego założyciela księcia Alberta I. Jego pomnik znajduje się nieopodal muzealnego gmachu. Do budowy użyto 100.000 ton olbrzymich kamieni przywiezionych z kamieniołomu La Turbie. Wyjątkowe usytuowanie budynku na stromym klifie wysokim na 85 m zapewnia wspaniały widok na morze i jest niewątpliwie arcydziełem architektury monumentalnej.

Zbiory muzeum cieszące się ogromną reputacją na całym świecie. Poświęcone są wszystkim naukom o morzu. Zbiory fauny morskiej zgromadzone przez księcia Alberta I uznawane są bezcenne.

Wyposażone jest w 90 zbiorników wodnych w których żyje 4000 ryb, przedstawicieli 350 gatunków. Powierzchnia mieszczących się tu laboratoriów i innych miejsc naukowych sięga 2000 m2. Najnowsza atrakcja to "Shark Lagoon", olbrzymi basen o pojemności 450 metrów sześciennych, ukazuje różnorodność i niezwykły koloryt rafy koralowej. Ponadto znajduje się tutaj Sala Konferencyjna w której wyświetlane są filmy popularnonaukowe. W Sali Głównej eksponowane są pamiątki z ekspedycji księcia Alberta I. W Sali Oceanografii Fizycznej funkcjonuje stała ekspozycja ukazująca życie wodne Ziemi. W obiekcie mieści się również Stacja Meteorologiczna i Obserwatorium Sejsmiczne.

Słynny badacz mórz Jacques-Yves Cousteau pełnił tutaj funkcję dyrektora do 1988 roku.

 

Godziny otwarcia:

Styczeń - Marzec 10:00-18:00

Kwiecień - Czerwiec 10:00-19:00

Lipiec -Sierpień 9:30-20:00

Wrzesień 10:00-19:00

Październik - Grudzień 10:00-18:00

 

Ceny biletów uzależnione są od pory roku i podzielone na trzy okresy. 

Najdroższe w Lipcu i Sierpniu kosztują:

Bilet normalny 19+ - 16,00 EUR

Dzieci 13-18 i studenci - 12,00 EUR

Dzieci 4-12 - 8,00 EUR

Do lat 4 wstęp wolny

 

Dostępne są również bilety łączone z innymi atrakcjami Monako.

 

 

www.oceano.mc

 

 

- Le Musée de la Chapelle de la Visitation

                        (Muzeum kaplicy Nawiedzenia)

 

Barokowa kaplica zbudowana została około 1675 roku z inicjatywy Charlotte de Gramont, żony księcia Ludwika I dla potrzeb klasztoru Wizytek. Od 1995 do 2014 roku znajdowała się tutaj kolekcja Barbary Piaseckiej Johnson składająca się z arcydzieł sztuki sakralnej autorstwa Rubensa, Zurbaran, Ribera i innych mistrzów włoskiego baroku.

 

Barbara Piasecka-Johnson z.d. Piasecka urodziła się 25 lutego 1937 roku w Staniewiczach na Kresach Wschodnich (Polesie) – filantropka, koneserka sztuki i kolekcjonerka. Wdowa po Johnie Seward Johnsonie I.

Była absolwentką wydziału historii sztuki Uniwersytetu Wrocławskiego. Kontynuowała studia w Rzymie, po czym przybyła do Stanów Zjednoczonych. Pracowała jako kucharka i pokojówka w domu Johnsona. W roku 1971 została jego trzecią żoną. Miała wtedy niewiele ponad trzydzieści lat, on - 73. Po śmierci męża w roku 1983 rozpoczęła się walka Barbary z dziećmi Johnsona o imperium Johnson and Johnson. Prawna bitwa zakończyła się przyznaniem Barbarze pół miliarda dolarów i po 30 mln dla każdego z dzieci Johnsona. Dzięki udanym operacjom giełdowym i inwestycjom po dwudziestu latach jej majątek powiększył się do 2,5 mld dolarów (w 2004 roku według Forbes’a).

W 2011 roku Barbara Piasecka Johnson znalazła się na 393 miejscu wśród najbogatszych ludzi na świecie (wg Forbesa) a jej majątek szacowany był na 2,9 miliarda dolarów. Na stałe mieszkała w Monte Carlo. Uczestniczyła w wielu akcjach dobroczynnych między innymi również w Polsce. Zmarła 1 kwietnia 2013 roku w Sobótce gdzie spędziła ostatnie lata swojego życia. Pochowana została na cmentarzu św. Wawrzyńca we Wrocławiu.

Jej kolekcja została usunięta z kaplicy w maju 2014 roku i sprzedane w domu aukcyjnym Christie w lipcu 2014 roku. Dzisiaj w kaplicy organizowane są barokowe koncerty.

  

 

G. (3.0 km) Fort Antoine

 

Twierdza zbudowana na początku XVIII wieku, jest teraz otwartym teatrem na powietrzu. Po zniszczeniach z czasów II wojny światowej, w 1953 roku z inicjatywy księcia Rainiera III została odbudowana.

 

Jego wojskowa architektura z wyróżniającą się wieżą strażniczą w połączeniu z ciszą i spokojem nadają szczególny urok temu miejscu a widoki zapierają dech w piersiach.

 

 

Wstęp wolny (z wyjątkiem koncertów i przedstawień)

 

 

- Port Hercule (Port Herkulesa)

 

Z całego kompleksu portów i przystani, najbardziej znany jest najbogatszy, usytuowany w dzielnicy La Condamine - Port Herkulesa. Spacerując nabrzeżami głównego portu, można nacieszyć oczy podziwiając cumujące luksusowe jachty przy gigantycznym, długim na ponad 350 m pomoście, zainstalowanym w 2003 roku. Zbudowano go w Hiszpanii i przetransportowano do Monako drogą morską. Budowa portu jachtowego została zainicjowana przez księcia Alberta I w 1901 roku. W celu zwiększenia dostępnej przestrzeni, postanowiono wybudować dwa nabrzeża, które do dziś służą przybywającym do portu jachtom.

 

Najdłuższym jachtem w porcie mierzącym 116m jest Atlantis II. Zbudowany został w 1981 roku dla greckiego potentata żeglugi Stavrosa Niarchosa, właściciela największej prywatnej floty składającej się z około 80 statków i tankowców. Do dzisiaj pozostaje jednym z największych prywatnych jachtów na świecie a jego wartość wyceniana jest na 100 mln dolarów. Zaprojektowano na nim miejsca dla 26 gości w 13 kabinach. Załoga składa się z 17 osób.  W 1996 roku po śmierci właściciela, wartość jego majątku oszacowano na 22 miliardy dolarów. Zgodnie z testamentem połowa jego fortuny została przekazana do jego fundacji a druga część podzielona została między jego trzech synów i córkę. Jacht Atlantis przeszedł na własność jego syna, Philipa Niarchosa. 

Do 2014 roku cumował tu również jacht Sokar długości 63.5 m, zwodowany w 1990 roku, którego właścicielem był Mohammed al-Fayed, na którym to spotykał się z księżną Dianą. Sprzedany został za cenę 13 mln dolarów. Do 2014 roku chlubą portu był również 90-cio metrowy jacht Athena z 2004 roku, który w momencie wodowania był największym prywatnym jachtem żaglowym na świecie. Wystawiony do sprzedaży w 2012 roku za cenę 90 mln dolarów, po dwóch latach zredukowanej do 75 mln. dolarów. W sezonie 2014-15 czarterowany był na wodach Pacyfiku a tygodniowy koszt wynajęcia wahał się w granicach 450 tys. dolarów. Obecnie wystawiony jest na sprzedaż za cenę 59 mln. dolarów

 

W porcie tutaj znajduje się siedziba słynnego Yacht Club de Monaco, który został założony w 1953 roku, przez księcia Rainiera. Od 1984 roku przewodniczącym jest sam księże Albert II. Jest to prestiżowy klubu żeglarski, który zrzesza ponad 950 członków, podzielonych na pięćdziesiąt trzy grupy, zależne od różnych narodowości. Członkowie jacht klubu są właścicielami jednych z najbardziej prestiżowych prywatnych jachtów na świecie. Dzięki temu Yacht Club de Monaco zajmuje wyjątkowe miejsce w żeglarskim świecie.

Dla żeglarzy oraz wszystkich miłośników z tym związanych klimatów, jest wrzesień. Yacht Club de Monaco od 1991 roku organizuje w tym czasie Classic Week - największe na świecie spotkanie ludzi z branży żeglarskiej. Na to wydarzenie przybywają najpiękniejsze jachty żaglowe i luksusowe łodzie motorowe z całego świata.

 

 

H. (4.7 km) została Eglise Sainte Devote

                         (Kościół pw. Świętej Devote)

 

Jednonawowa kaplica poświęcona jest patronce Księstwa i książęcej rodziny, świętej Devote. Zbudowana została w XI wieku w kotlinie "Vallon des Gaumates", w miejscu gdzie podobno łódź ze szczątkami świętej osiadła na mieliźnie.

 

Każdego roku w nocy z 26 na 27 stycznia, podczas kościelnych uroczystości symboliczna łódź palona jest na pamiątkę tego wydarzenia.

 

Jeśli zaś chodzi o samą świętą to tradycja głosi, że była to korsykańska kobieta, która urodził się około 283 roku. Młoda dziewica postanowiła poświęcić się całkowicie służbie Bożej. Przez Rzymian została uwięziona i torturowana za jej wiarę. Jej usta zostały zmiażdżone, a ciało przeciągnięte przez skały i jeżyny. Później została jeszcze ukamienowana.

 

 

Monte Carlo

 

Monte Carlo jest jedną z dzielnic Monako, choć niektórzy uważają je za odrębne miasto. Nazwa pochodzi z języka włoskiego i oznacza Wzgórze Karola. Nadano ją w 1866 roku na cześć księcia Karola III. Jeszcze w XIX wieku całe wzgórze, na którym obecnie wyrosło centrum europejskiego hazardu, było porośnięte gajem oliwnym i dopiero za panowania Karola III powstały w tym miejscu pierwsze inwestycje. Place de Casino jest teraz najbardziej reprezentacyjnym placem Monako. Wokół znajduje się skupisko banków, biur, hoteli i luksusowych rezydencji. Monte Carlo kojarzone jest z samochodowym rajdem Monte Carlo oraz wyścigiem Formuły 1 organizowanym na ulicach miasta. Odbywają się tutaj również mistrzostwa świata w walkach bokserskich oraz finał Mistrzostw Europy w Pokerze. Od 1897 roku odbywa się tutaj prestiżowy turniej tenisowy mężczyzn ATP Rolex Masters. W 1953 oraz 1955 roku turniej ten wygrywał Władysław Skonecki, który pozostaje jedynym polskim zwycięzcą w singlu na tej imprezie. W Monte Carlo często organizowane są pokazy mody i inne podobne imprezy na najwyższym światowym poziomie.

 

 

I. (5.5 km) Place de Casino

 

Najsłynniejszy plac Monako i jedno z najbardziej znanych miejsc zarówno w Europie jak i na świecie. 

 

- Grand Casino

 

Jest najbardziej znanym kasynem Europy. Pod nazwą Salon de l'Europe powstało w 1862 roku. Było pierwszym kasynem zbudowanym w Monte Carlo i drugim w Monako. Przez kilka pierwszych lat kasyno było źle zarządzane i mało popularne, a bankrutujący zarządcy zmieniali się co chwila. Sytuacja zmieniła się w momencie gdy z Bad Homburg sprowadzono szefa tamtejszego kasyna, François Blanca, nazywanego później Czarodziejem z Monte Carlo. Wtedy interes zaczął przynosić zyski. Inauguracja kasyna zbiegło się z uruchomieniem linii kolejowej co spowodowało napływ wielu klientów. Już cztery lata później kasyno zarobiło tyle pieniędzy, że można było pozwolić sobie na zwolnienie obywateli Monako z podatku dochodowego. Mimo konkurencji Las Vegas i kasyn online, Monte Carlo do dziś pozostaje zdecydowanym faworytem dla graczy z całego świata, z najwyższą pulą wygranych w Europie.

 

Wejście główne prowadzi przez hol opery, zaprojektowanej i zbudowanej przez Charles'a Garniera, architekta Opery paryskiej. W niektórych pracach dekoratorskich uczestniczył polski rzeźbiarz Cyprian Godebski.

Wspaniała fasada kasyna została ukończona dopiero w 1890 roku, a autorem projektu był Jules Touzet. Jego imieniem nazwano jedną ze znajdujących się we wnętrzu sal, również przez niego zaprojektowaną. Budynek zdobią dwie wieże, na których niegdyś znajdowały się dwa zegary pokazujące czas miejscowy i Paryski. Wieże udekorowane są figurami autorstwa włoskiego rzeźbiarza Fabia Stecchiego, przedstawiające uosobienie Sekwany i Morza Śródziemnego.

Po wejściu do budynku wita nas przepiękny, wyłożonego marmurami holl otoczony 28-oma onyksowymi kolumnami. Tuż pod nim mieści się otoczona balustradą dekorowana galeria. Możemy stąd udać się zarówno do kasyna jak i do Opery.

 

Kasyno jest własnością Société des Bains de Mer de Monaco, państwowej spółki, w której większość udziałów ma rząd. Spółka ta jest również właścicielem Opéra de Monte-Carlo, Hotelu de Paris, Le Casino Café de Paris, Sporting Club & Casino i Sun Casino. Najnowszym dzieckiem jest Monte Carlo Bay Casino. Posiada również kilka bardziej znaczących hoteli i klubów nocnych w Monako, które z jednej strony służą branży turystycznej, z drugiej odprowadzają spore dochody do budżetu państwa.

 

Kasyno jest gospodarzem dorocznego Wielkiego Finału European Poker Tour. Jest miejscem akcji wielu filmów fabularnych, a można je było zobaczyć między innymi w filmie „Casino Royale” z Danielem Craigiem, z serii o Jamesie Bondzie.

 

Kasyno czynne jest codziennie, przez cały rok. Obywatele Monako mają zakaz wstępu do tego przybytku. Turystom udostępnione się dwie sale - Salon de l'Europe, z sześcioma stołami do ruletki na środku, oraz Salons Privés. Wejśćcie za opłatą 10 euro i po okazaniu paszportu. Wymagany jest również odpowiedni strój, dla mężczyzn marynarka i krawat, dla kobiet suknia za kolana.

 

 

www.casinomontecarlo.com

  

 

- Opera Garnier de Monte Carlo

 

Wraz ze wzrostem popularności Monte Carlo jako europejskiej stolicy hazardu, rozrastało się kasyno, do którego przez kilkadziesiąt lat dobudowywano poszczególne sale. Pierwszą "przybudówką" była dominująca dziś nad całym placem Opera de Monte Carlo, nazywana też Salle Garnier od nazwiska architekta. Budynek jest miniaturową repliką Opery Paryskiej. Inauguracja opery miała miejsce 25 stycznia 1879 roku po zaledwie ośmiu miesiącach prac. Widownia opery mieści 525 miejsc i urządzona jest w kolorach czerwieni i złota. Całe audytorium zdobią freski i rzeźby. Dwie loże po obu jej stronach pełnią funkcje dekoracyjne, natomiast wspaniała loża w centrum sali jest miejscem zarezerwowanym dla rodziny książęcej. Całe pomieszczenie otacza 12 medalionów z rzeźbionymi głowami. Dekorację stanowią również cztery malowidła na sklepieniu.

 

www.opera.mc

 

 

- Hôtel de Paris

 

Otwarty w 1864 roku hotel ufundowany został przez księcia Karola III. Strategiczne położenie hotelu obok kasyna jest do dziś chwalone przez licznych bywalców tego przybytku. Luksusowy hotel - legenda zbudowany został z wykorzystaniem najlepszych dostępnych materiałów. Zorganizowano w nim 107 pokoi, w tym 12 mniejszych apartamentów, 26 dużych i 3 apartamenty typu diamond suite. Funkcjonują trzy restauracje, bar, spa, goście mają dostęp do prywatnej plaży. Wyjątkowym miejscem jest La Salle Empire z tarasem.

 

 

 

- Cafe de Paris

 

Będąc w Monako, koniecznie trzeba też wybrać się do Café de Paris w stylu art déco z tarasem, na którym podają słynny deser "Crepes Suzette" i monakijskie piwo. Oczywiście znajdują się tutaj również nowoczesne sale do gry w ruletkę i jednorękiego bandytę. Podobnie jak w kasynie, w Café de Paris obowiązuje odpowiedni strój, choć zasady te nie są tak surowe jak w innych kasynach.

 

 

- Jardin des Boulingrins

               (Ogrody tropikalne)

 

Do placu przylega wspaniały, nieprzerwanie pielęgnowany przez ogrodników Jardin des Boulingrins. Ogród pełen tropikalnych roślin oraz zorganizowane w nim trzy fontanny położone na stoku wzgórza tworzą wspaniałą perspektywę na cały plac. Na terenie parku mieści się również tzw. Mała Afryka, bujny ogród, w którym rośnie wiele egzotycznych gatunków roślin. Oba ogrody zaprojektowane zostały przez francuskiego architekta i botanika Eduarda Andre pod koniec XIX wieku.

 

 

 - Zakręt F1

 

Na styku Avenue Princesse Grace i Avenue des Spelugues znajduje się najsłynniejszy zakręt w całym cyklu wyścigów F1.

 

 

 

 

 

 

 

J. (6.3 km) Le Jardin Japonais

                   (Ogród Japoński)

 

Znajduje się tutaj stylizowana replika Wielkiej Góry a na jej stoku wodospad, plaża i potok. 7000 m2 powierzchni parku zostało zorganizowane w idealny sposób. Jest autentycznym dziełem sztuki, stworzone przez przestrzeganie rygorystycznych zasad wartości Zen, harmonijnie łącząc kamień, wodę i roślinność.

 

 

Godziny otwarcia:

codziennie od 9:00 do zmierzchu

 

wstęp wolny

 

 

październik 2015  (data umieszczenia artykułu)

           lipiec 2018  (ostatnia aktualizacja)

 

 

Polish Czech English French German Italian Portuguese Russian Spanish

«
»
NBP
2024-03-18
USD
3.9528
0.35%
EUR
4.3086
0.37%
CHF
4.4711
0.22%
GBP
5.0343
0.22%
NBP
2024-03-15
USD
3.9392
0.53%
EUR
4.2929
0.14%
CHF
4.4613
0.17%
GBP
5.0233
0.04%
NBP
2024-03-14
USD
3.9183
-0.22%
EUR
4.2870
-0.06%
CHF
4.4538
-0.33%
GBP
5.0214
0.09%
NBP
2024-03-13
USD
3.9269
0.27%
EUR
4.2896
0.21%
CHF
4.4686
-0.02%
GBP
5.0171
0.17%
NBP
2024-03-12
USD
3.9162
-0.25%
EUR
4.2804
-0.30%
CHF
4.4697
-0.18%
GBP
5.0084
-0.67%


Stolice-Europy
Polityka prywatnosci