DZIEŃ DRUGI
A. Schloß Schönbrunn (Pałac Schönbrunn)
A. Schloß Schönbrunn (Pałac Schönbrunn)
Od początku XIV wieku posiadłość ta nosiła nazwę Katterburg i należała do opactwa w Klosterneuburgu. W 1569 roku w jej posiadanie, dzięki zabiegom Maksymiliana II weszli Habsburgowie. Znajdował się tutaj wtedy dom myśliwski, młyn wodny, stajnia, ogród i sad. Po nagłej śmierci Maksymiliana II Katterburg przeszedł na własność Rudolfa II, który łożył jedynie środki na bieżące jego utrzymanie. W 1605 roku posiadłość złupili Węgrzy, a odbudową zajął się syn Maksymiliana, Maciej, który w 1612 roku podczas jednego z urządzanych tutaj polowań odkrył Schöner Brunnen (co znaczy piękne źródło). Zaczęto wtedy używać nowej nazwy - Schönbrunn.
W 1683 roku podczas oblężenia Wiednia przez wojska tureckie teren ten został poważnie zniszczony. Od 1686 roku posiadłością zarządzał cesarz Leopold I, który zdecydował, że przekaże majątek swojemu synowi i spadkobiercy, Józefowi, i że wybuduje tutaj dla niego wspaniałą rezydencję. Pracami projektowymi zajął się Johann Bernhard Fischer von Erlach, który w 1688 roku przedstawił wstępny projekt. Pałac miał przepychem i wielkością konkurować z Wersalem, ale ostatecznie zdecydowano się na projekt skromniejszy. W roku 1696 ruszyły prace budowlane. Do wiosny 1700 roku centralna część została ukończona i gotowa do zamieszkania. Prace budowlane na pewien czas zostały wstrzymane z powodu działań zbrojnych o sukcesję hiszpańską, a nowy cesarz Karol VI traktował pałac wyłącznie jako bazę noclegową w czasie polowań. Ostatecznie podarował go swojej córce, Marii Teresie. To właśnie z jej inicjatywy wielki dom myśliwski Józefa I został przebudowany i rozbudowany w pałacową letnią rezydencję. W latach 1743-1749 pod nadzorem architekta Nikolausa Pacassi ruszył pierwszy etap realizacji rozbudowy. Prace rozpoczęły się od przygotowania we wschodnim skrzydle cesarskich apartamentów dla Marii Teresy i Franciszka Stefana. Ciągle powiększająca się rodzina cesarska wymagała ciągłego organizowania kolejnych apartamentów dla cesarskich dzieci. Tutaj Maria Teresa wychowywała swoją 16 osobową gromadkę dzieci. Tutaj na świat przyszedł Franciszek Józef.
Dwie galerie w centrum pałacu stanowiły przestrzeń na wielkie uroczystości, a mała galeria była wykorzystywana do mniejszych uroczystości rodzinnych. Powstały arkady łączące skrzydła boczne, oranżeria i zespół pomieszczeń gospodarczo mieszkalnych dla ponad 1000 osób. Na życzenie Marii Teresy powstał także teatr, który został otwarty w 1747 roku. Wśród śpiewaków i aktorów, były również dzieci cesarzowej jak i ona sama prezentując swój talent jako śpiewaczka.
Ostatnim projektem zainicjowanym już po śmierci cesarza przez Marię Teresę polegał na zagospodarowaniu ogrodów. Nadzór nad tymi pracami przejął architekt John Ferdynand Hetzendorf von Hohenberg, który zaprojektował Gloriettę, fontannę Neptuna, rzymskie ruiny, aleje wzbogacił posągami i rzeźbami. Śmierć Marii Teresy w 1780 roku przerwała przebudowę pałacu i ogrodów. Pałac ponownie stał się letnią rezydencją cesarską.
Podczas wojen pałac został dwukrotnie zajmowany przez wojska francuskie W roku 1805 i ponownie w 1809 miał tutaj swoją kwaterę Napoleon. W okresie przygotowań do Kongresu Wiedeńskiego w latach 1814-15 pomieszczenia pałacu zostały odnowione. W trakcie tych ulepszeń za które odpowiedzialny był architekt Johann Aman, usunięte zostały rokokowe dekoracje elewacji nadając pałacowi wygląd zachowany do dzisiaj.
W 1830 roku Franciszek Józef urodził się we wschodnim skrzydle pałacu. Spędził tutaj swoje dzieciństwo i młodości. Wraz z objęciem przez niego władzy w 1848 roku wybrał Schönbrunn na swoją ulubioną rezydencję i spędził w niej większość swego życia. Przeniósł się do apartamentów w skrzydle zachodnim, które zajmował aż do śmierci 21 listopada 1916 roku.
Pałac ma 1441 komnat z czego jedynie niewielka cząstka udostępniona jest zwiedzającym. Działy się tutaj wydarzenia mające wpływ na kształt nie tylko ówczesnej ale i dzisiejszej Europy. W jednym z pomieszczeń pałacowych 14 października 1809 roku podpisano pokój w Schönbrunn. Pomiędzy Cesarstwem Francuskim a Cesarstwem Austrii podpisano porozumienia mający ogromne znaczenie dla Polski. Porozumienie to kończyło wojnę Francji z V koalicją i będącą jej częścią wojnę polsko-austriacką. Do jego postanowień należało uznanie przez Austrię wszystkich poprzednich podbojów Napoleona. Austria zrzekała się Nowej Galicji, uzyskanej w wyniku III rozbioru Polski, i cyrkułu zamojskiego na rzecz Księstwa Warszawskiego, przekazała Tyrol i Salzburg Bawarii, a Triest i Dalmację na południe od rzeki Sawy oddała Francji (Prowincje Iliryjskie). Austria zmuszona została ponadto do przekazania Rosji okręgu tarnopolskiego. Cesarstwo austriackie uznało też tytuł króla Hiszpanii Józefa Bonaparte.
Wejście do sal pałacowych znajduje się od strony głównego dziedzińca. Dla zwiedzających zorganizowano dwie trasy: krótsza obejmującą zwiedzanie 22 pomieszczeń oraz dłuższą umożliwiającą odwiedzenie 40 pomieszczeń. Wędrówkę rozpoczynamy od pokoju straży. Dalej wykwintna sala bilardowa, przeznaczona dla ludzi oczekujących na audiencję osobistą. Salon Orzechowy służył jako miejsce audiencji. Prywatny gabinet cesarza, który wygląda dokładnie jak wtedy, gdy urzędował tu Franciszek Józef. Koło biurka znajduje się słynny obraz 16 letniej, późniejszej cesarzowej Elżbiety. Dalej sypialnia cesarza wyposażona w proste żelazne łóżko w którym Franciszek Józef 21 listopada 1916 roku zmarł. Dalej pokój konferencyjny, sypialnia małżeńska, urządzona w 1854 roku. Kolejne pokoje to prywatne apartamenty cesarzowej z wyposażeniem z czasów Marii Teresy. Spiegelsaal - Galeria Lustrzana, w której w 1762 roku wystąpił z koncertem sześcioletni Mozart. Za galerią znajduje się tzw. pokój Rosy, nazwany tak od imienia polskiego artysty, Józefa Rosy, który w latach 60-tych XVIII wieku namalował pejzaże. Dalej pełna przepychu Grosse Galerie czyli Wielka Galeria, z freskami Gugielmo Gugielmiego, gloryfikującego Habsburgów. W niej odbywały się liczne wspaniałe bale, w niej tańczono podczas Kongresu Wiedeńskiego. Z boku Mała Galeria, z sąsiadującymi małymi salonami chińskimi. Przy końcu tej trasy znajduje się Sala Ceremonialna, gdzie umieszczono obrazy autorstwa nadwornego malarza, Martina von Meytensa.
W czasie wędrówki dłuższym szlakiem dodatkowo zobaczyć można błękitny salon chiński, którego ściany wyłożone są drogocennym papierem ryżowym. Tutaj właśnie, 11 listopada 1918 roku cesarz Karol I podpisał zrzeczenie się z udziału w rządach co oznaczało rozpad monarchii. Dalej Pokój Lakowy, gdzie zgromadzono obrazy w ramach z laki. W sąsiednim pokoju najprawdopodobniej sypiał niegdyś Napoleon, rodziła swe dzieci Maria Teresa oraz kończył swe życie syn Napoleona, Orlątko. Dalej Millionenzimmer, Pokój Milionowy, na którego wyposażenie w cenne perskie akwarele z XVII wieku oraz złocone kartusze wtopione w boazerię z karaibskiego palisandru Maria Teresa wydała podobno milion florenów. Dzisiaj zaliczany jest do najpiękniejszych wnętrz rokokowych na świecie. Pokój Miniaturowy, gdzie znajdują się prace córek Marii Teresy. Pokój Gobelinowy, z brukselskimi gobelinami. Kolejne wnętrza to sala poświęcona pamięci Orlątka, Salon Czerwony i sypialnia Marii Teresy - tutaj urodził się Franciszek Józef. Ostatnie udostępnione pokoje użytkował ojciec Franciszka Józefa, arcyksiążę Franciszek Karol, oraz jego żona, arcyksiężna Zofia.
Na 20 sesji Komitetu Światowego Dziedzictwa UNESCO w grudniu 1996 roku Pałac Schönbrunn został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego UNESCO.
Godziny otwarcia
Kwiecień – Czerwiec 8:00-17:30
Lipiec – Sierpień 8:00-18:30
Wrzesień – Październik 8:00-17:30
Listopad – Marzec 8:00-17:00
Ceny biletów
Imperial Tour (22 pokoje)
Bilet normalny – 14.20 EUR
Studenci 19-25 13.20 EUR
Dzieci 6-18 lat 10.00 EUR
Dzieci do lat 6 wstęp wolny
Grand Tour (40 pokoi)
Bilet normalny – 17.50 EUR
Studenci 19-25 16.20 EUR
Dzieci 6-18 lat 11.50 EUR
Dzieci do lat 6 wstęp wolny
Bilety zakupione online umożliwiają unikniecie kolejki do kas.
W cenie biletu zawarta jest możliwość skorzystania z audio przewodnika (również w języku Polskim).
Do wyboru jest również bogata gama biletów łączonych z Muzeum Sisi w Hofburgu z w wizytą w prywatny ogrodzie czy labiryncie oraz ze zwiedzaniem oranżerii, Glorietty i Muzeum Dziecięcego.
Cały obszar pałacowo parkowy obejmuje powierzchnię 176 ha. Ogrody z inicjatywy cesarza Józefa II zostały udostępnione dla publiczności a stało się to już w roku 1779 roku. Ogrody poprzecinane są alejami i alejkami, których łączna długość wynosi 30 kilometrów. Niższa część ogrodów nadal utrzymana jest w stylu francuskim. Ścieżki spotykają się u stóp fontanny Neptuna wzniesionej w 1781 roku, dzieło Franza Antona Zauera. Znajduje się tutaj wiele obiektów przyciągających każdego roku około 8 milionów turystów.
Godziny otwarcia
Park otwierany jest codziennie o 6:30 i zamykany w zależności od pory roku od 17:30 w okresie zimowym do 21:00 latem.
Wstęp wolny
Najlepszym pomysłem na poznanie wszystkich atrakcji znajdujących się w parku jest wędrówka piesza. Na to jednak potrzebne jest kilka dni. Dla tych którzy dysponują mniejszą ilością czasu doskonałym rozwiązaniem jest skorzystanie z Panoramabahn czyli z pociągu z wagonikami funkcjonującego na zasadzie Hop on Hop off. Pociąg w ciągu 50 minut objeżdża cały teren dookoła zatrzymując się na przystankach zorganizowanych przy większych atrakcjach. Pociąg jeździ co 20 minut.
https://www.zoovienna.at/en/zoo-and-visitors/panorama-train
1: Schloß Schönbrunn
2: Wagenburg
3: Hietzinger Tor
4: Tiergarten / Palmenhaus
5: Tirolergarten
6: Gloriette
7: Hohenbergstraße/Tivoli
8: Obelisk / Schönbrunner Bad
9: Meidlinger Tor
1. Schloß Schönbrunn
O pałacu dużo informacji powyżej.
Należy wspomnieć jeszcze o znajdującym się w zachodnim skrzydle Kindermuseum. Rekomendowane jest dla dzieci w wieku 4-12 lat. Można dowiedzieć się o czasach w którym mieszkały cesarskie dzieci o wielu szczegółach z ich życia, np. jakie jadły potrawy. Można bawić się zabawkami z czasów imperialnych, można przymierzać stroje.
Godziny otwarcia
Codziennie 10:00-17:00
Ceny biletów
Bilet normalny – 8.80 EUR
Studenci 19-25 – 6.70 EUR
Dzieci 13-18 – 6.70 EUR
Rodzinny 2+3 24.20 EUR
Rodzinny 1+3 15.50 EUR
2. Wagenburg (Muzeum Powozów)
Muzeum gromadzi ponad 100 różnego rodzaju powozów z lat 1690–1918. Znajdują się tutaj maleńkie powozy dziecięce oraz wielkie pojazdy cesarskie. Jednym z najciekawszych eksponatów jest ważąca 4 tony kareta koronacyjna. Wybudowana została w XVIII wieku dla Franciszka Stefana. Ostatni raz użyto ją w 1916 roku podczas koronacji Karola na króla Węgier. Powóz pogrzebowy z XIX wieku, używany do transportu zwłok monarchów i osób z rodziny panującej. Ostatni raz użyty w 1989 roku, podczas pogrzebu cesarzowej Zyty. Są tutaj sanie wyścigowe Marii Teresy z 1743 roku oraz samochód udekorowany cesarskimi symbolami. Kolekcję uzupełniają mniejsze przedmioty jak: kopyto konia Franciszka Józefa, którym jechał na koronację do Budapesztu w 1867 roku oraz podkowa konia, którym jechał z kolei Karol na koronację do stolicy Węgier w 1916 roku.
Godziny otwarcia
Codziennie 9:00-17:00
Ceny biletów
Bilet normalny – 9.50 EUR
Do 19 lat wstęp wolny
http://www.kaiserliche-wagenburg.at
3. Hietzinger Tor (Brama Hietzinger)
Przystanek kolejki znajduje się niedaleko bramy prowadzącej do dzielnicy Hietzinger i stacji metra o tej samej nazwie.
Poza ogrodzeniem pałacu, od północy znajduje się maleńka stacja kolei z podjazdem dla powozów. Stacja ta zbudowana została w 1899 roku specjalnie dla potrzeb dworu. Sam cesarz skorzystał z niej dwa razy podczas przejażdżek koleją. Dzisiaj zorganizowano w niej Museum Otto Wagner, austriackiego architekta i urbanisty, który wywarł ogromny wpływ na wygląd Wiednia.
4. Tiergarten / Palmenhaus (Ogród zoologiczny / Palmiarnia)
Tiergarten (Ogród zoologiczny)
Najstarsze zoo świata, zbudowane z polecenia Marii Teresy. Otwarte zostało 31 lipca 1752 roku. Z biegiem lat z cesarskiego zwierzyńca powstał jeden z najlepiej zorganizowanych tego typu obiektów na świecie. Zajmuje powierzchnię 17 ha. W 1900 w Zoo urodził się pierwszy w Europie słoń indyjski. W 2007 roku odnotowano pierwsze naturalne narodziny pandy wielkiej w Europie w warunkach wiwaryjnych. Do atrakcji Zoo należy pawilon z lasem deszczowym, część prezentująca zwierzęta Ameryki Południowej a także tzw. orang-eria (pawilon orangutanów). Wśród obecnie prezentowanych zwierząt są min. pandy wielkie, słonie afrykańskie, niedźwiedzie polarne, gepardy, torbacze koala oraz pingwiny cesarskie.
Godziny otwarcia
Codziennie od 9:00
Zamknięcie w zależności od pory roku 16:30-18:30
Ceny biletów
Bilet normalny – 18.50 EUR
Dzieci i młodzież – 9.00 EUR
Do lat 6 wstęp wolny
Palmenhaus (Palmiarnia)
Palmiarnia, wybudowana w latach 1881-82 uznawana jest za jedną z największych na świecie i jedną z najpiękniejszych, jest również najstarszą w Europie. Budynek ma długość 113 metrów, szerokość 29 metrów i 25 metrów wysokości. Konstrukcja składająca się z około 600 ton kutego żelaza i 120 ton żeliwa, pokryta jest 45 tysiącami szklanych paneli. Zgromadzono tu około 4 tys. roślin, przedstawicieli 800 różnych gatunków. Najstarszym okazem, który przetrwał wszystkie zawieruchy jest drzewo oliwne, które ma około 350 lat. Palmiarnia podzielona jest na trzy pawilony i trzy strefy klimatyczne. Część środkowa zawiera rośliny z regionu Morza Śródziemnego, Wysp Kanaryjskich, Południowej Afryki, Ameryki i Australii. W północnej części znajdują się rośliny z Chin, Japonii, Himalajów i Nowej Zelandii. W południowej części zgromadzono rośliny tropikalne i subtropikalne.
Godziny otwarcia
Maj – Wrzesień 9:30–18:00
Październik – Kwiecień 9:30–17.00
5. Tirolergarten (Ogród tyrolski)
Pierwszy dom zbudowany na wzór tyrolski powstał tutaj w 1803 roku. Po udostępnieniu ogrodów dla wszystkich zorganizowano w nim zajazd turystyczny. W 1984 roku zniszczone budynki rozebrano i odbudowano od nowa. Od 1997 roku mieści się tutaj restauracja.
6. Gloriette
Zbudowana została w 1775 roku zgodnie z planami architekta Johanna Ferdynanda Hetzendorfa von Hohenberga. Dumnie wznosi się na szczycie 60 m wzgórza. Większość dekoracji wykonane zostały przez słynnego rzeźbiarza Johanna Baptist von Hagenauera. Motyw centralnego orła wykonał Benedikt Henrici. Kolumny, łuki i niektóre elementy zdobień pochodzą z nigdy nieukończonego renesansowego pałacu Neugebäude, którego budowę rozpoczął Maximiliana II w 1568 roku. Maria Teresa przekazała niedokończony pałac w użytkowanie wojsku i jednocześnie nakazała rozebranie cennych elementów architektury i użycia ich przy przebudowie parku i ogrodów w Schönbrunn.
Na froncie znajduje się inskrypcja: JOSEPHO II. AVGVSTO ET MARIA THERESIA AVGVSTA IMPERANTIB. ERECT. CI?I?CCLXXV (wzniesiono podczas panowania cesarza Józefa II i cesarzowej Marii Teresy 1775). Glorietta w XIX wieku używana była jako jadalnia i sala festiwalowa, a także sala śniadaniowa dla cesarza Franciszka Józefa I. W 1945 roku część skrzydła wschodniego została zniszczona podczas bombardowania. Glorietta przeszła całkowitą renowację w latach 1994/95.
Dziś znajduje się w niej luksusowa kawiarnia, a na dachu platforma widokowa.
Ceny biletów
Bilet normalny – 3.80 EUR
Dzieci – 6-18 2.00 EUR
7. Hohenbergstraße/Tivoli
Kolejny przystanek kolejki znajduje się w pobliżu bramy Mari Teresy. Jest tutaj budynek nazwany Małą Gloriettą. Zbudowany został około 1775 roku, prawdopodobnie według projektu Isidora Canevale. Dwupiętrowa, ośmioboczna budowla z balkonem prawdopodobnie wykorzystywana była jako pawilon widokowy. Wnętrza zdobią bogate malowidła w stylu Rococo.
8. Obelisk / Schönbrunner Bad
Fontanna ta została zaprojektowana przez Johanna Ferdynanda Hetzendorfa von Hohenberga i wzniesiona w 1777 roku.
Na wschód od niej mieszczą się tzw. ruiny rzymskie, czyli sztucznie zaprojektowana dekoracja. Sprawiają wrażenie autentycznych pozostałości po starożytności, jednak powstały one w XVIII wieku, a budulec pochodzi głównie z zamku Neugebäude.
9. Meidlinger Tor
Przystanek znajdujący się przy tej bramie zorganizowano dla osób, które chciałyby najkrótszą drogą dostać się do stacji metra "Schönbrunn."
1. Schloß Schönbrunn
Przystanek końcowy i początkowy kolejki.
Jeśli jeszcze starczy nam czasu, to można zajrzeć do oranżerii, która jest jedną z dwóch największych (po Wersalu) barokowych oranżerii na świecie. Można odwiedzić również Prywatny Ogród i Labirynt. Te 3 trakcje dostępne są do zwiedzania od połowy marca do początku listopada.
Oranżeria
Bilet normalny – 3.80 EUR
Dzieci 6-18 lat - 3.00 EUR
Prywatny ogród
Bilet normalny – 3.80 EUR
Dzieci 6-18 lat - 3.00 EUR
Labirynt
Bilet normalny – 5.50 EUR
Dzieci 6-18 lat - 3.20 EUR
W Schönbrunn znajduje się teatr Schlösstheater z 1747 roku według planów Pacassiego jednego z architektów pałacu. Koncertował tam Hayden, Mozart a dziś występuje tam Wiedeńska Opera Kameralna.
B. Wiener Prater
Obszar ten po raz pierwszy wspomniany był w 1162 roku, kiedy to cesarz Fryderyk I ofiarował tę ziemię mężczyźnie o imieniu Konrad. Od 1560 roku funkcjonowały tutaj tereny łowieckie Habsburgów. Cesarz Józef II 7 kwietnia 1766 roku udostępnił je wszystkim, zezwalając jednocześnie na zlokalizowanie tutaj restauracji, kawiarni i barów z przekąskami. Warto przytoczyć fragmenty tego obwieszczenia. „Ogłaszamy wszem i wobec, [...] że Prater od teraz i w przyszłości będzie dostępny dla każdego, o każdej porze roku i dnia, bez względu czy w celu udania się na spacer, przejażdżki konnej lub dorożką [...], każdemu wolno również bawić się balonami, grać w kręgle lub cieszyć się innymi dozwolonymi grami według upodobania [...].”
Przedsiębiorczy właściciele barów, aby przyciągnąć klientów ustawiali huśtawki i karuzele czy nawet kręgielnie, które stały się początkiem współczesnego parku rozrywki.
Wystawa Światowa odbyła się na Praterze w 1873 roku. Na powierzchni około 2,3 miliona metrów kwadratowych, około 53.000 wystawców zaprezentowało swoje osiągnięcia koncentrując się na kwestiach głównie kulturowych. Powstała wtedy 84 metrowa rotunda z kopułą o średnicy 109 metrów, wokół której koncentrowała się wystawa. W 1937 roku strawił ją pożar. Prater jako miejsce zabaw i rozrywki rozwijał się dalej. Z okazji 50 jubileuszu koronacji cesarza Franciszka Józefa, w roku 1897, wybudowano słynny do dzisiaj Wiener Riesenrad (Diabelski Młyn). Zbudowany został według projektu angielskiego inżyniera Waltera B. Basseta. Konstrukcja ta miała być reklamą brytyjskiego przemysłu metalurgicznego. Ma prawie 65 m wysokości i waży 430 ton. Pełny obrót trwa 20 minut a widok ze szczytu zapiera dech w piersiach. Obiekt był wykorzystywany w wielu filmach. Kręcono tu widowiskowe sceny z udziałem agenta królewskiego Jamesa Bonda w filmie "W obliczu śmierci".
W trakcie festynów na Praterze sztukmistrzowie mogli ustawiać swoje namioty i budki. Wiele z nich pozostało na dłużej. Miejsce to chętnie odwiedzała arystokracja przyjeżdżając dorożkami. Koncertowały orkiestry pod dyrekcją słynnych kompozytorów. W prostych budkach spektakle lalkowe wystawiały teatrzyki. Właśnie od imienia jednego z popularnych bohaterów powstała nazwa tego miejsca. Prater znaczy gaduła.
Dziś jest to popularny ośrodek wypoczynkowo-sportowy. Zielony Prater w dalszym ciągu stanowi miejsce wypoczynku i aktywności sportowej. Park rozrywki uważany za najstarszy na świecie zajmuje część tego terenu. Co roku przyciąga miliony mieszkańców i turystów. Stare drewniane zjeżdżalnie, domy strachu, gabinety luster, zabytkowe i nowoczesne karuzele, tory gokartowe, kasyna, budki w których wypróbować można swoją zręczność, przerażające, nowoczesne kolejki, katapulty oraz liczne lokale sprawiają, że każdy, bez względu na wiek, znajdzie coś, co sprawi mu frajdę. W gabinecie Madame Tussauds można spotkać z bliska znane osobistości.
http://www.wienerriesenrad.com
Godziny otwarcia
15 Marzec – 31 Październik 10:00-24:00
Kilka atrakcji, takich jak restauracje lub budki z jedzeniem, otwarte są przez cały rok.
Ceny biletów
Wstęp na teren parku jest bezpłatny. Bilety kupuje się na poszczególne atrakcje. Dla przykładu za przejażdżkę Wiener Riesenrad dorosły zapłaci 10.00 EUR, dziecko 4.50 EUR
https://www.wienerriesenrad.com
maj 2017 (data umieszczenia artykułu)
