Berlin - Brandenburger Tor (Brama Brandenburska)
Jest jednym z charakterystycznych punktów miasta, a przejście pod nią jest celem każdego turysty przybywającego do miasta. Budowla w stylu wczesnoklasycystycznym zaprojektowana została przez niemieckiego architekta, pochodzącego z Kamiennej Góry na Śląsku, Carla Gottharda Langhansa. Zbudowana została w latach 1788-91. Ma wysokość 26 m, szerokość 65,5m i głębokość na 11 m. Na biało pomalowana budowla nazwana została wtedy Bramą Pokoju.
W bramie zaprojektowano pięć przejazdów, oraz dwie przybudówki dla straży i celników. Środkowa brama jest nieznacznie szersza od pozostałych i zarezerwowana została wyłącznie dla członków rodziny cesarskiej i ich gości. Stan taki trwał aż do abdykacji cesarza Wilhelma II w 1918 roku. Po zniesieniu Berlińskiego muru cłowo-akcyzowego na przełomie lat 1867-68, przybudówki zastąpiono kolumnadami.
Po obu stronach Bramy znajduje się po sześć 15-metrowych kolumn w stylu doryckim z jońskim rowkowaniem. U podstawy kolumny mają średnice 1,75 m. W obu przybudówkach stoją wielkie posągi przedstawiające Marsa, chowającego miecz do pochwy i boginię Minerwę z lancą. Modele obu rzeźb zostały wykonane przez Johanna Gotfryda Schadowa w 1792 roku. Mars został wykonany przez Carla Friedericha Wichmanna, a Minerwa przez Johana Daniela Metzlera. Figury zostały zniszczone podczas II wojny światowej. Obecne to kopie wykonane w latach 1951-52.
Na jej szczycie w czerwcu 1793 roku stanęła pięciometrowej wysokości miedziana kwadryga, którą powoziła naga wówczas bogini zwycięstwa - Wiktoria. Rzeźba została wykonana przez kowala z Poczdamu. Po zwycięskiej przez wojska francuskie bitwie pod Jeną Napoleon rozkazał zabrać kwadrygę do Paryża, gdzie zamierzał ją umieścić na stałe, nie doszło jednak do tego z powodu obalenia dyktatora. W 1814 roku rzeźba została odesłana do Berlina. Podczas renowacji uzupełniono ukoronowanego orła pruskiego siedzącego na wieńcu dębowym o nowy symbol władzy – zaprojektowany przez Karla Friedricha Schinkela – Krzyż Żelazny.
Podczas II wojny światowej w czasie bitwy o Berlin, została ona kilkukrotnie ostrzelana. Figura kwadrygi uległa zniszczeniu, a jedyną częścią, jaka pozostała w całości, była głowa jednego z koni (znajduje się on obecnie w Märkisches Museum w Berlinie).
Po wojnie władze miast zdecydowały, że jedyna zachowana brama miejska ma zostać odbudowana. Rekonstrukcja została zakończona 14 grudnia 1957.
Budowa Muru Berlińskiego 13 sierpnia 1961 spowodowała, że brama stanęła na środku obszaru granicznego. Trafne było późniejsze spostrzeżenie prezydenta Niemiec Richarda von Weizsäckera "Jak długo Brama Brandenburska pozostanie zamknięta, tak długo sprawa Niemiec zostanie otwarta". 12 czerwca 1987, prezydent USA Ronald Reagan, podczas swej wizyty w Berlinie powiedział przed Bramą "Panie Gorbaczow, niech pan otworzy tę bramę! Panie Gorbaczow, niech pan zburzy ten Mur!"
Po 28 latach wraz z upadkiem Muru, 22 grudnia 1989 roku odbyło się uroczyste otwarcie Bramy Brandenburskiej, w którym uczestniczyło ponad 100 tys. osób. Krótko po tym usunięto całkowicie także pozostałe umocnienia graniczne.
Brama Brandenburska jako symbol Pokoju i Wolności od 3 października 1990, w rocznicę Zjednoczenia Niemiec, jest znowu w swej oryginalnej formie. Remont tej historycznej budowli trwał dwa lata.
W północnej przybudówce od 1994 roku znajduje się pokój do medytacji, zbudowany na wzór "Pokoju Ciszy", jaki znajduje się w kwaterze ONZ w Nowym Jorku. Jest to miejsce tolerancji między narodami i religiami.
