Stolice-Europy
Stolice-EuropyStolice-Europy
262663
DzisiajDzisiaj7
WczorajWczoraj287


W miarę postępu prac umieszczać będziemy opisy naszych wypraw do kolejnych stolic. W przygotowaniu Sarajewo.

          DZIEŃ DRUGI

 

 

 

 

 

             

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Trasa piesza o łącznej długości 4.8 km

 


początek - Église Saint-Jean-Baptiste-Au-Beguinage (Kościół Św. Jana Baptysty)
koniec -  Jeanneke Pis  (Siusiająca dziewczynka)

 

A. Église Saint-Jean-Baptiste-Au-Beguinage    (Kościół Św. Jana Baptysty)
     Kerk Sint-Jan-De-Doper Aan Het Begijnhof

B. Eglise Sainte Catherine    (Kościół Św. Katarzyny)

     Kerk Sint Katelijnekerk

C. Grand Place    (Wielki Plac)

      Grote Markt

D. Manneken pis    (Siusiający chłopiec)

E. Notre Dame de la Chapelle
      Onze Lieve Vrouw ter Kapelle

F. Eglise Notre-Dame du Sablon    (Kościół Matki Boskiej w Sablon)
     Kerk Notre Dame Du Sablon

G. Place Royale    (Plac Królewski)
      Koningsplein

H. Palais Royal    (Pałac Królewski)

      Koninklijk Paleis

I.  Cathédrale Saints-Michel-et-Gudule    (Katedra św. Michała i św. Guduli)

     Sint-Michiels-en Sint-Goedelekathedraal

J. Galerie Royales Saint Hubert    (Galerie Królewskie Św. Huberta)
     Koninginnegalerij Sint-Humbertus

 

  

A. (0,0km) Église Saint-Jean-Baptiste

Kerk Sint-Jan-De-Doper Aan Het Begijnhof

                           (Kościół Św. Jana Baptysty)

  

Kościół jest praktycznie jedyną pozostałością po funkcjonującym tu kiedyś klasztorze Beginek. Pierwsza pisemna wzmianka o nim pochodzi z 1247 roku. Poza murami miasta powstał zespół małych domów dla kobiet zajmujących się głównie tkaniem wełny. Za miejsce kultu służyła Kaplica Notre-Dame de la Vigne, funkcjonował szpital, młyn, pralnia. Społeczność Beginek szybko rosła, pod koniec XIII wieku stanowiła już 1200. Wymusiło to budowę większego, gotyckiego kościoła, który w 1579 roku podczas wojen religijnych uległ poważnemu uszkodzeniu. Rozebrano go w 1584 roku.

Budowa obecnego kościoła, pod okiem flamandzkiego architekta Lucasa Faydherbe rozpoczęła się w 1657 roku. W tym czasie Beginaż liczył 1084 domów rozlokowanych na powierzchni siedmiu hektarów. Z powodu niedoborów finansowych budowa trwała 19 lat. Na planie krzyża powstała barokowa świątynia,  z najpiękniejsza fasadą w kraju.  Kościół konsekrowany został w 1676 roku. Podczas reżimu francuskiego w 1797 roku klasztor rozwiązano a zajmowane tereny zostały rozparcelowane. Szpital po rozbudowie przekształcony został w Hospicjum Pacheco. Kościół od 1801 roku pełni funkcję kościoła parafialnego. Niszczejące domy systematycznie wyburzano dając miejsce pod nowe inwestycje. Ostatni dom rozebrano w 1856 roku. 

W listopadzie 2000 roku świątynia została poważnie uszkodzona przez pożar. Do odbudowy więźby dachowej ożyto dębu z nad Loary, a do pokrycia dachu, 3000 m2 łupku sprowadzonego z Hiszpanii.

 

Wewnątrz świątyni pod sześciokątną wieżą, dzwonnicą znajduje się klasycystyczny ołtarz główny przedstawiający Świętą Rodzinę . Wystrój rzeźbiarski, jak i obrazy są typowe dla sztuki flamandzkiej z XVII wieku. W absydzie znajduje się pomnik Jana Chrzciciela. Ambona pochodząca z 1757 roku poświęcona św Dominikowi, pochodzi z kościoła dominikanów w Mechelen.

 

 

Godziny otwarcia:
Wtorek - Sobota 10:00-17:00
Niedziela - 10:00-20:00

 

Wstęp bezpłatny

 

 

- La Tour Noire

   Zwarte Toren

          (Czarna Wieża)

 

Zbudowana na początku XIII wieku wieża jest jednym z najlepiej zachowanych fragmentów pierwszego pasa murów obronnych Brukseli. Inne zachowane fragmenty tej inwestycji znajdują się na rue des Alexiens i na bulwarze de l'Empereur.  Mury długości 8 km. okalały miasto, a powstały wewnątrz nich obszar, od swojego pięciobocznego kształtu nazywany był Pentagonem. Pod koniec XIV wieku, podczas budowy drugiego pasa murów wieża stała się własnością prywatną i dzięki temu ocalała. W XVI wieku, została przekształcona w tawernę znaną jako "In de Toren".
Dzisiaj budynek ten, znajdujący się od 1937 roku na liście zabytków, niemalże został „wchłonięty” przez nowoczesny hotel.

 

 

B. (0.4 km) Eglise Sainte Catherine

                          Kerk Sint Katelijnekerk

                                       (Kościół Św. Katarzyny)

  

Pierwsza pisemna wzmianka o istniejącej tutaj kaplicy pochodzi z 1201 roku. Na jej miejscu na przełomie XV-XVI wieku zbudowany został gotycki kościół. Obecna, imponujących rozmiarów budowla zbudowana została na jego miejscu zajmując też obszar targu rybnego. Inicjatorem budowy był książę Brabancji (późniejszy król Leopold II). 25 września 1854 roku położono kamień węgielny pod budowę a dwadzieścia lat świątynie poświęcono dla kultu. Był to w tym czasie jedyny obiekt sakralny w Pentagonie.

Zaprojektowany został przez Josepha Poelaert, architekta min. brukselskiego Pałacu Sprawiedliwości. Jego projekt łączy styl gotycki z elementami renesansowymi. Inspirację architektoniczną stanowiły budowane w tym okresie kościoły we Francji, głównie Saint-Eustache w Paryżu. Wewnątrz znajduje się XIV wieczna kamienna figura Czarnej Madonny i malowana drewniana figura św Katarzyny, wraz z kołem, na którym była torturowana. Ambona i wiele obrazów pochodzą ze starego kościoła św Katarzyny.

W 1950 roku rozważano możliwość rozebrania świątyni, ponieważ znajdowała się w bardzo złym stanie. W 1982 roku budynek został zabezpieczony przed dalszym niszczeniem. Obecnie z powodu braku wystarczającej ilości wiernych podjęto decyzję o zamknięciu świątyni dla celów religijnych.

Po prawej stronie głównego wejścia znajduje się wolno stojąca barokowa dzwonnica z 1629 roku.

 

www.eglisesaintecatherinebruxelles.be

 

 

   Bourse

      Beurs

            (Giełda)

  

Giełda Papierów Wartościowych w Brukseli utworzona została na mocy dekretu napoleońskiego z 8 lipca 1801 roku. Budynek giełdy zbudowany został na terenie klasztoru Braci Mniejszych, pochodzącego z XIII wieku. W październiku 1869 roku rozpoczęto budowę, a w dniu 27 grudnia 1873 roku budynek został oficjalnie otwarty w obecności króla Belgii Leopolda II i królowej Marie Henriette. Łączy elementy neorenesansowe ze stylem Empire. Charakteryzuje go obfitość dekoracji i rzeźb, stworzonych przez znanych artystów.


22 września 2002 roku nastąpiło połączenie giełd Brukseli, Amsterdamu, Paryża i Lizbony. Powstały Euronext N.V.  i był pierwszą ogólnoeuropejską instytucją tego typu.


- Eglise Saint Nicolas
  Sint Niklaaskerk
       (Kościół św. Mikołaja)

Na przeciwko budynku giełdy znajduje się wybudowany w 1125 roku, najstarszy kościół w mieście. Jego XI wieczne romańskie linie ukryte zostały przez dobudowanie w XIV wieku gotyckiej fasady, jak również po naprawach dokonanych po bombardowaniu miasta przez Francuzów. Kula armatnia wystrzelona przez Francuzów w 1695 roku tkwi jeszcze w jednym z filarów kaplicy Matki Boskiej (zbudowanej w 1486 roku). Uszkodzenia zostały szybko naprawione, ale w 1714 roku zawaliła się wieża, której nigdy nie odbudowano. Podczas religijnych niepokojów w XVI wieku, kościół został splądrowany.

Wiele mistrzowskich obrazów zdobi ściany kościoła. Są to min. dzieła Petera Paula Rubensa „Madonna z Dzieciątkiem”, „Ikona Władimira” namalowana przez artystę z Konstantynopola w 1131 roku, dzieła Jean Van Orley, Williama Herreyns, G. Kerricks, i inne. Chór ukończono w 1381 roku. Konfesjonał, ambona zbudowane w stylu Ludwika XVI. siatki i stalle chóru pochodzą z XVIII wieku. Wewnątrz znajduje się również sanktuarium męczenników z Gorcum.
W czerwcu 1572 roku dziewiętnaście osób w tym 11- tu zakonników i świeckich katolików zostały zgładzone w Gorcum w Holandii, za wiarę w rzeczywistą obecność Chrystusa w Eucharystii. Męczennicy Gorcum zostali beatyfikowani w 1675 roku i kanonizowani 200 lat później przez papieża Piusa IX. Z tej okazji arcybiskup Malines ofiarował kościołowi szczątki męczenników jako relikwie.

 

 

Godziny otwarcia:
Poniedziałek - piątek 07:45-18:30
Sobota - 09:00-18:00
Niedziela - 09:00-19:30

 

 

Wstęp bezpłatny

 

 

* Do najważniejszego placu w mieście prowadzi uliczka Rue au Beurre, przy której swoje firmowe sklepy ze słodkościami ulokowali pod nr 31 Dandoy, dalej nr. 34 to Leonidas, (najbardziej chyba znanej belgijskiej czekoladkowej firmy) i Galler pod nr. 44.

 

 

www.biscuiteriedandoy.be

www.leonidas.com

www.galler.com

 

 

C. (1,0 km) Grand Place

                       Grote Markt

                              (Wielki Plac)

  

Stanowiący centrum miasta obszar wytyczony został przed 1348 rokiem. Dziś jest jednym z najpiękniejszych placów Europy. Zburzony został w roku 1695 podczas francuskiego ostrzału miasta. Odbudowany w jednolitym stylu stanowi zespół cennych obiektów architektonicznych. W XIV wieku wybudowano gotycki ratusz miejski, a w XVI wieku rezydencję królów hiszpańskich Maison du Roi. Do 19 listopada 1959 roku Wielki Plac pełnił swoją pierwotną funkcję, czyli placu targowego, na którym w godzinach porannych mieszkańcy Brukseli mogli kupować i sprzedawać towary. Nocą plac i budynki wokół niego są bajecznie oświetlone, a organizowanym w ratuszu koncertom towarzyszy transmisja dźwiękowa ogarniająca cały plac. Muzykę często uzupełniają iluminacje świetlne na ratuszu, który tym samym "gra" w rytm rozlegającej się muzyki.

Plac otaczają złocone i bogato zdobione, renesansowe kamienice kupieckie. Nadają rynkowi bardzo charakterystyczny wygląd, przede wszystkim dzięki swym zdobieniom rzeźb, półłukom czy reliefom. Każda z kamienic cechowych ma własną nazwę wywodząca się zazwyczaj od jednej z rzeźb, symboli bądź motywu architektonicznego dekorującego fasadę. Najsłynniejsze domy znajdują się po zachodniej stronie rynku to Maison du Renard, Maison du Cornet, Maison de la Louve (który przetrwał francuski ostrzał), Maison du Cygne, Roi d'Espagne itd. Wyróżniający się od strony południowej budynek zwany Domem Książąt Brabancji powstał z sześciu domów. Zaprojektowany został przez Guillaume de Bruyn w stylu neoklasycystycznym z flamandzkimi dodatkami. Jeden z domów należał do piwowarów Gildii.

 

Począwszy od 1971 roku w sierpniu, co dwa lata na placu układany jest gigantyczny 24 m. długości i 77 m. szerokości dywan z kwiatów. Do jego przygotowania zużywane jest nawet milion sztuk sadzonek begonii.   www.flowercarpet.be


W 2010 roku w ankiecie przeprowadzonej przez holenderską witrynę internetową stedentripper Wielki Plac został ogłoszony najpiękniejszym spośród placów Europy.

 

W 1998 roku Grande Place został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.

 

 

- Hôtel de Ville 

  Stadhuis van Brussel

               (Ratusz)

 

Wschodnie skrzydło budowli jest jego najstarszą częścią, które wraz z niewysoką dzwonnicą (stanowiącą dolną partię obecnej wieży) wzniesiono w latach 1402–1420. Drugie, krótsze skrzydło południowe, wybudowano w ciągu pięciu lat począwszy od 1444 roku. W 1454 roku ukończono budowę strzelistej, wysokiej na 96 m. wieży w typie charakterystycznym dla gotyku brabanckiego, według planów Jana van Ruysbroeka, nadwornego architekta Filipa Dobrego, księcia Burgundii. Pełna lekkości wieża, w dolnej części o przekroju kwadratowym, zwęża się do ośmioboku w górnych partiach. Cztery wieżyczki wieńczą pięć dolnych kondygnacji oraz trzy górne ośmioboczne, na których zamontowano 5-metrowej wysokości pozłacaną rzeźbę przedstawiającą Archanioła Michała, patrona Brukseli, zabijającego Szatana. Służy ona za wiatrowskaz. Widoczne w elewacjach wieży różnice między lewą i prawą osią oraz inne niesymetryczności mają związek z legendą o budowniczym ratusza. Widząc ten "błąd" niezgodny z zamierzeniem, ambitny architekt miał rzucić się z wierzchołka wieży. W rzeczywistości asymetria ta była podyktowana wcześniejszymi błędami powstałymi podczas budowy oraz zmianami w koncepcji dekoracji elewacji zewnętrznych. Elewację budowli zdobi galeria gęsto ustawionych figur (około 150), które zajmują praktycznie każdą wolną część fasady. Rzeźby te przedstawiają wizerunki świętych oraz brabanckich książąt. Naroża najstarszej części ratusza zwieńczone są strzelistymi, wielobocznymi wieżyczkami, które zamykają całość kompozycji.

W 1695 roku, podczas próby wyparcia z miasta sił Ligi Augsburskiej, wojska Francuskie ostrzelały Brukselę, a ratusz padł ofiarą pożaru, który strawił niemal w całości dawne wnętrza. Spłonęły dzieła sztuki i zbiory archiwalne. Ocalały elewacje zewnętrzne wraz z wieżą i większością rzeźb.

Wkrótce po zniszczeniu ratusz zaczęto odbudowywać, ponadto wzniesiono dwa tylne skrzydła, przez co budynek otrzymał obecny czworokątny plan, z dziedzińcem wewnątrz. Pracami zarządzał do 1712 roku Corneille Van Nerven. Neogotyckie wnętrza powstały według koncepcji Victora Jamara w 1868 roku. Sale otrzymały nowe obrazy, rzeźby i tapiserie o tematyce związanej z dziejami miasta, krainy i państwa belgijskiego.
Ratusz nie stracił swej urzędowej funkcji i do dnia dzisiejszego jest administracyjnym centrum Brukseli, a w sobotnie i niedzielne poranki odbywają się w nim śluby. 

 

 

www.brussel.be/artdet.cfm/5757

 

 

- Maison du Roi

   Broodhuis

         (Dom Króla)

   

W XII wieku w miejscu tym stał drewniany budynek, w którym sprzedawano chleb. Około 1405 roku zastąpiony został murowanym. Później powstała tradycja, dostarczania chleba do domów przez co budynek został opuszczony.  Zajęty został przez księcia Brabancji, który zorganizował w nim centrum administracyjne. W 1516 roku, po wstąpieniu Karola V, księcia Brabancji  na tron Hiszpanii zaczęto nazywać go Domem Króla. Choć Maison du Roi nigdy nie był siedzibą królewską, nie oznacza to, że nie gościł znamienitych osobistości. To właśnie tutaj swą ostatnią noc przed egzekucją spędzili w 1568 roku walczący o wolność Niderlandów hrabiowie Egmont i Horn. To tutaj Filip II przywdziewał zbroję przed paradą, która miała się rozpocząć na Grand Place. Tutaj para arcyksiążęca Albrecht i Izabela zakładała uroczyste strojem przed ceremonialnym ukazaniem się na balkonie.

Po francuskim bombardowaniu w 1695 roku, budynek wymagał pilnej i starannej renowacji, ale z powodu braku funduszy wykonano jedynie niezbędne prace zabezpieczające. W następnych wiekach używany był przez sąd, więzienie, a po bitwie pod Waterloo brytyjska kawaleria zorganizowała w nim magazyn siana, później funkcjonowała tu szkoła tańca, biblioteka itd. 

 

Pod koniec 1870 roku na polecenie ówczesnych burmistrzów miasta budynek został całkowicie rozebrany i przebudowany w stylu neogotyckim. Inwestycję z wykorzystaniem oryginalnych planów z XVI wieku rozpoczęto w 1873 roku. Prace trwały do 1895 roku.

  

Obecnie znajduje się tu Musée de la Ville de Bruxelles (Muzeum Miejskie), które przedstawia historię miasta. Posiada bogate kolekcje mebli ceramiki i wyrobów ze srebra.

 

 

Godziny otwarcia:
Wtorek - Niedziela 10:00-17:00

 

Bilet normalny - 8,00 EUR
Studenci - 4,00 EUR
Do lat 18 wstęp wolny


W każdą pierwszą niedzielę miesiąca wstęp bezpłatny.

 

 

www.museedelavilledebruxelles.be

 

 

- Płaskorzeźba Everarda Serclaesa

 

Everard t'Serclaes urodził się w 1320 roku w rodzinie szlacheckiej. Był jednym z najbardziej znanych i szanowanych obywateli Brukseli. Zasłynął brawurową akcją w wyniku której uwolnione zostało miasta od dominacji Flandrii. Wydażenie to miało miejsce w nocy 24 października 1365 roku. Później Everard był pięciokrotnie wybierany do Rady Miasta, gdzie żarliwie bronił praw obywateli. Jego wrogowie cały czas szukali okazji do odwetu. Niejaki Seigneur de Gaebeek zaatakował go w Lennik. Później został uwięziony i w okrutny sposób torturowany. Obcięto mu język. W ostatniej chwili przyjaciele Everarda uwolnili go i przetransportowali do Maison de l'Etoile na Grand Place, gdzie w marcu 1388 roku zmarł.

Na jego cześć 20 lipca 1902 roku odsłonięto płaskorzeźbę wykonaną z brązu przez Juliena Dillensa. Została wmontowana w podcienia budynku przy Rue Charles Buls, uliczce prowadzącej do Manneken pis. Pomnik przedstawia Everarda na łożu śmierci wraz z jego wiernym psem.

Tysiące ludzi zagląda tu, aby poddać się powstałej legendzie, która mówi że dotknięcie okaleczonego ramienia bohatera przynosi szczęście. Powstały również inne wersje i tak tysiące ludzi każdego dnia dotyka lub pociera rzeźbę w poszukiwaniu fortuny. Głaskanie wzdłuż tam i z powrotem oznacza pragnienie ponownego ożenku. Dotknięcie jakiejś części oznaczać może chęć powrotu tutaj. Popularne jest również przekonanie, że niezamężne dziewczęta mogą liczyć na dobrego męża, ale nie wiem jaką część muszą potrzeć :). Jak mówi włoskie przysłowie - Nawet jeśli to nie jest prawda, pomysł jest dobry.

 

 

D. (1,3 km) Manneken pis (Siusiający chłopiec)

 

Symbol Brukseli. 61 cm wysokości, wykonana z brązu figurka-fontanna przedstawiająca nagiego, siusiającego chłopca. Pierwsza figura z XV wieku wykonana w kamieniu została skradziona, tak jak i późniejsze jej wersje. Ostatecznie w 1619 roku figurę wykonał z brązu flamandzki rzeźbiarz barokowy Jerôme Duquesnoy. Obecny pomnik jest kopią wykonaną w 1965 roku, natomiast oryginał przechowywany jest w Domu Króla na Grand Place.

Mówi się o niej, że oddaje beztroskiego ducha miasta, choć co do jej pochodzenia jest wiele teorii i legend. Jedna z nich mówi, że był to młody królewicz, który zgubił się w mieście, rozkazano przeszukać wszystkie pobliskie lasy, jednak nikt nie mógł odnaleźć dziecka. Dopiero po kilku dniach, gdy wszyscy stracili już nadzieję na odszukanie królewicza, pewien leśniczy, bardzo spragniony, usłyszał szemrzący strumyczek. Odsunął gałęzie wstrzymujące go od źródła wody i zobaczył nagiego, siusiającego chłopca.

Inna legenda mówi, że w XIV wieku kiedy to Bruksela została zaatakowana i oblężona najeźdźcy chcąc zdobyć miasto zaplanowali, iż podłożą materiały wybuchowe pod murami obronnymi. Mały chłopiec imieniem Juliaanske, odkrył miejsce, gdzie zaraz miał nastąpić wybuch. Widząc co się dzieje własnym moczem ugasił lont, czym uratował miasto.

Inna opowieść mówi, że był to bohaterski mały patriota, który w ten właśnie sposób znieważył dom należący do znienawidzonego hiszpańskiego wartownika.

Kolejna historia opowiada o bogatym kupcu, który podczas wizyty w mieście, z rodziną, zgubił ukochanego syna. Pośpiesznie utworzono ekipę poszukiwawczą i chłopiec został odnaleziony, gdy siusiał w małym ogrodzie. Kupiec, jako dar wdzięczności dla mieszkańców, którzy pomagali w czasie poszukiwań, ufundował fontannę.

Jeszcze inna legenda mówi o tym jak mały chłopiec zaginął matce podczas zakupów w centrum miasta. Kobieta, wezwała wszystkich, w tym burmistrza miasta do poszukiwań. Dziecko zostało znalezione, sikające na rogu małej ulicy. Fontanna została wzniesiona w hołdzie tej opowieści.

Inna opowiada o chłopcu, który został obudzony przez ogień i ugasił ogień własnym moczem, co uratowało królewski zamek przed spaleniem.

Figurka często ubierana jest w stroje ofiarowane przez stowarzyszenia kulturalne, rzemieślnicze, regiony oraz oficjalne delegacje państwowe. Do czerwca 2007 roku Manneken Pis otrzymał 789 różnych strojów, które przechowywane są w Muzeum Miasta Brukseli. Swój pierwszy strój otrzymał w 1 maju 1698 roku, a ofiarowany był przez austriackiego gubernatora Holandii, Maksymiliana II Emanuela. Zmiana kostiumu poprzedzana jest barwną ceremonią, często przy muzyce orkiestry dętej. Bywa, że fontanna podłączona jest do beczki piwa. Kubki wypełniane napojem płynącym z posągu podawane są przechodniom.

Z okazji trwającego w 2007 roku Tygodnia Małopolski figura została ubrana w krakowski strój ludowy. Dla podkreślenia faktu, iż Kraków znalazł się na liście miast rezerwowych, w których mogą odbyć się mecze Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej 2012 figurze dodano miniaturową piłkę.

 

Galeria strojów: www.ilotsacre.be/images/virtualvisit/manneken_pis.htm

 

 

E. (1,8 km) Notre Dame de la Chapelle

                        Onze Lieve Vrouw ter Kapelle

                           (Kościół Matki Bożej z kaplicy)

 

Jeden z najstarszych kościołów Brukseli. W dokumencie z 1134 roku pojawia się zapis, że Benedyktyni z opactwa Świętego Grobu Bożego w Cambrai zbudowali, poza fortyfikacjami Brukseli, kaplicę. Przywileje mnichów zostały zwiększone w 1195 roku w wyniku czego w roku 1210 rozpoczęli oni budowę obecnego kościoła. Prace ukończono pod koniec stulecia. W czasie budowy zmieniły się style w budownictwie. Styl romański przestawał obowiązywać ustępując stylowi gotyckiemu. 

Budynek częściowo zniszczony został w 1475 roku w wyniku pożaru. W 1574 roku kościół zajmowany był przez Kalwinów, którzy opuszczając go zniszczyli wyposażenie. W 1695 roku po raz kolejny poważnie ucierpiał, tym razem bombardowania Brukseli przez Francuzów. W latach 1699 i 1708 kościół odrestaurowywano.

Wewnątrz budynku warto zwrócić uwagę na pochodząca z 1475 roku chrzcielnicę. Ambona z 1721 roku jest dziełem Pierre-Denis Plumier i przedstawia Anioła Bożego karmiącego proroka Eliasza na pustyni. Znajduję się tu również ładna drewniana figura Małgorzaty z Antiochii z XVI wieku. W lewej nawie zorganizowano sanktuarium z relikwiami św Bonifacego.

Znajduje się tu pomnik rodziny króla Hiszpanii, Spinola. Wielu jej członków pochowanych jest w świątyni. Najbardziej znanym z pochowanych w tym miejscu był Francois Anneessens (1660-1719), miejscowy bohater, który stracił głowę w walce na rzecz praw obywatelskich. Był on orędownikiem wolności belgijskich gmin. Skazany na karę śmierci, nie chciał prosić o przebaczenie, mówiąc: "Nigdy! Umrę niewinny. Niech moja śmierć zmaże moje grzechy i służy mojemu krajowi." Następnie został ścięty na Grand Place. W trzeciej kaplicy południowej nawy bocznej znajduje się grób Piotra Bruegla Starszego, który zmarł 9 września 1569 roku niderlandzkiego malarza. Przypuszcza się, że Bruegel żył i zmarł tuż za rogiem, w domu przy Rue Haute 132. Jean van Delen zmarły w 1703 roku uważany był za rzeźbiarza Brukseli. Uczestniczył w tworzeniu Grand Place.

Świątynia jest wynajmowana na cztery niedzielne msze o 8:00, 09:30, 11:00 i 17:30 przez Polską Misję Katolicką, której siedziba znajduje się przy Rue Jourdan 80 i prowadzona jest przez Zgromadzenie Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej.

 

  

Godziny otwarcia: 09:00-17:00

 

  

www.pmkbruksela.be

 

 

Po drodze do kolejnego kościoła możemy lekko zboczyć z trasy, aby przy Rue Lebeau 67 odwiedzić otwarty w 1987 roku sklep słynnego włoskiego projektanta mody Elvisa Pompilio. Jest to królestwo ręcznie wykonywanych kapeluszy, które wzbudziły zachwyt i zyskały sławę na całym świecie. Wyroby Pompilio zdobią koronowane głowy Belgii, Szwecji Holandii oraz inne. Noszą je takie gwiazdy jak Madonna, Joan Collins, Sharon Stone, Mickey Rourke i inni znani artyści. W tym wyjątkowym sklepie każdy może znaleźć coś dla siebie i poczuć się wyjątkowo.

 

www.elvispompilio.com

 

 

F. (2,5 km) Eglise Notre-Dame du Sablon 

                       Kerk Notre Dame Du Sablon

                                      (Kościół Matki Boskiej w Sablon) 

  

Na Place du Petit Sablon (nazwa placu wywodzi się z czasów, gdy w tym miejscu czerpano piasek) stoi Notre Dame du Sablon, zwany także Kościołem Sablon, który jest jednym z najpiękniejszych zabytków gotyckich Belgii. W 1304 roku dzięki zezwoleniu Matki Przełożonej, na ziemi należącej do Szpitala św Jana, wzniesiona została kaplica cechu kuszników. Wkrótce potem w 1348 roku przywieziono łodzią z Antwerpii mający moc uzdrawiania posąg Marii Panny. Miejsce to stało się wtedy celem pielgrzymek. Posąg Marii już nie istnieje, jednak nadal rocznicę jego przywiezienia świętuje się corocznie w lipcu, organizując procesję zwaną Ommegang. 

Budynek posiada pięć naw. Chór został ukończony w 1435 roku. Północny transept zakończono około 1450 roku. Praca została przerwana w okresie niestabilności politycznej, który nastąpił po śmierci Karola Śmiałego w 1477 roku . W końcu wieku wzniesiono sacrarium, mały budynek za chórem. W 1581 roku władze miasta usunęły urzędujących tu Kalwinistów, którzy opuszczając go zniszczyli cudowną figurę. W 1676 roku dobudowano kaplicę Sainte-Ursule a w 1690 roku kaplicę św Marcou.

Za czasów Republiki Francuskiej kościół został zamknięty. Powrócił do kultu w 1803 roku. Po całkowitym zakończeniu budowy w 1872 roku kościół był w tak opłakanym stanie, że przystąpiono natychmiast do prac konserwatorskich, które trwały przez dziesięciolecia. Prace ostatecznie zakończono dopiero w 1907 roku. Cała bryła budynku zachowana została w jednolitym stylu z eleganckimi proporcjami i wysublimowanymi detalami architektonicznymi i dekoracyjnymi. Pozostała nienaruszona przez wieki, bez szczególnych późniejszych uzupełnień i zmian.

 

 

Godziny otwarcia:
Poniedziałek - Piątek 09:00-18:00
Sobota - Niedziela 10:00-18:00

 

 

Wstęp bezpłatny

 

 

http://paroisses.catho-bruxelles.be/bruxelles/sablon/

 

 

Plac, na którym stoi obecnie kościół, obecnie jest centrum jednej z najbogatszych dzielnic miasta. Większość sklepów w tej okolicy sprzedaje antyki i dzieła sztuki. W weekendy organizowany jest targ staroci. Tu swe siedziby mają najdroższe sklepy z czekoladkami. Pod nr 39 sprzedaje swoje wyroby Pierre Marcolini, posiadacz tytułu mistrza świata wyrobów czekoladowych. Pudełeczko pralinek 250 g za 13 euro. Na samym dole placu pod nr 40 ma swój sklep Godiva. Tutaj kupuje się czekoladowe batony w czterech smakach i z różnym nadzieniem.

Od placu odchodzi malownicza uliczka St. Jacques z galeryjkami sztuki i antykami Pod nr 6 w firmowym sklepie Wittamera (jednej z najsłynniejszych belgijskich firm) za 1 kg czekoladek trzeba zapłacić ponad 50 euro.

 

G. (2,9 km) Place Royale

                         Koningsplein

                            (Plac Królewski)

 

Plac ten zbudowano na miejscu dawnego Rynku Głównego, w sąsiedztwie dawnego pałacu Coudenberg, który spłonął w nocy 3 lutego 1731 roku. Budowa nowych budynków wokół placu zaczęła się w 1773 roku i trwała siedem lat. Projektantem był francuski architekt Barnabé Guimard. Plac jest niemal dokładną repliką Place Royale w Reims. W centrum placu stoi statua Gotfryda z Bouillon, przywódcy pierwszej wyprawy krzyżowej w 1096 roku. Posąg ten został wyrzeźbiony przez Eugene Simonis w 1848 roku. Stanął na miejscu pomnika księcia Karola Aleksandra z Lotaryngii, który został przetopiony podczas Rewolucji Francuskiej.

W 1831 roku na placu odbyła się koronacja króla Leopolda I , pierwszego króla Belgii. Odbyły się tutaj również uroczystości pogrzebowe króla Leopolda III oraz księcia- regenta, Karola.

 


- Eglise Saint Jacques-sur-Coudenberg
  Kerk Sint-Jacob-Op-Coudenberg
           (Kościół św Jakuba na Coudenberg)

Budowla jest jednym z najwspanialszych przykładów architektury neoklasycystycznej z XVIII wieku w Belgii. Ten główny budynek na rynku pełni funkcję królewskiej katedry, jak również rolę diecezji belgijskich Sił Zbrojnych.
Budowę kościoła rozpoczęto 12 lutego 1776 roku a konsekrowano 11 lat później, dokładnie  29 października 1787 roku. W czasie Rewolucji Francuskiej, klasztor i kościół zostały zamknięte. Budynek powrócił do swojej funkcji dopiero w 1802 roku. W 1849 roku flamandzki architekt Franciszek Tieleman Suys zaprojektował ośmioboczną drewnianą dzwonnicę, do której trafiły 4 dzwony. W 1852 roku we frontonie wykonano ozdobne freski.

Bliskość pałacu królewskiego dodaje kościołowi specjalnego statusu. Królewska rodzina ma swoje siedzenia w chórze, a specjalne przejście pozwala na bezpośredni dostęp do ogrodów pałacu królewskiego.

21 lipca 1831 roku, na schodach prowadzących na ganek kościoła, Leopold I wypowiedział (jako pierwszy monarcha belgijski) przysięgę na wierność konstytucji. Tutaj również odbył się pogrzeb rodziców króla Alberta I (1905 r. i 1912 r.), chrzty synów króla Leopolda III (1901 r., 1903 r., 1906 r.) oraz pogrzeb księcia Karola i króla Leopolda III (1983 r.).

 

 

Godziny otwarcia:
Poniedziałek - Wtorek 12:00-14:00
Środa - Piatek 12:00-17:45
Sobota 13:00-18:00
Niedziela 08:30-18:45

 

 

Wstęp bezpłatny

 

 

- Musées Royaux des Beaux-Arts

  Koninklijke Musea voor Schone Kunsten

             (Królewskie Muzea Sztuk Pięknych)

 

Dzieje brukselskiego muzeum sięgają schyłku XVIII wieku. W 1794 roku po wybuchu rewolucji francuskiej, która dosięgła także terenów Belgii, wchodzące w skład majątków belgijskiej arystokracji dzieła sztuki skonfiskowano i wywieziono do Paryża. Cztery lata później Guillaume Bosschaert odzyskał większość utraconych dzieł. W 1801 roku pierwszy konsul Napoleona utworzył podległe Cesarstwu Francuskiemu Muzeum Brukseli, które dało początek dzisiejszym zbiorom. Dwa lata później sporządzono pierwszy katalog dzieł i udostępniono je dla publiczności. W 1811 roku zbiory muzealne zostały przekazane nowemu właścicielowi, władzom miasta Brukseli.

Obecnie Królewskie Muzea Sztuk Pięknych obejmują kolekcję około 20 ooo dzieł sztuki i składają się z zespołu sześciu muzeów. Cztery z nich ulokowane są na placu i są to: Muzeum Starych Mistrzów, Muzeum Sztuki Nowoczesnej, Muzeum Fin-de-Siècle oraz Muzeum Magritte'a.

 

 

 https://www.fine-arts-museum.be

 

 

- - Old masters Museum  (Muzeum Sztuki Dawnej)

Zawiera około 1200 rzeźb oraz dzieł malarstwa XIV-XIX stulecia. Znajduje się tu przede wszystkim olbrzymi zbiór dzieł sztuki pochodzących z Niderlandów. Styl gotycki reprezentują przede wszystkim dzieła malarstwa niderlandzkiego z XV i początku XVI wieku. Wśród najstarszych prac wyróżniają się m. in. zwiastowanie łączone Roberta Campina, tzw. „Tryptyk Sforzów”, „Opłakiwanie Chrystusa” i dwa portrety Rogiera van der Weyden, dzieła Alberta i Dirka Boutsa, Petrusa Christusa, Gerarda David, Hugona van der Goes, ponadto prace Hansa Memlinga w tym „Męczeństwo Świętego Sebastiana”. Muzeum gromadzi cenny zbiór obrazów Quentina Massysa, dzieła Hieronima Boscha, „Ukrzyżowanie” oraz wierna replika „Kuszenia Świętego Antoniego” (oryginalny obraz Boscha znajduje się w Lizbonie). Wysoką wartość artystyczną ma duży zbiór dzieł Pietera Bruegla Starszego i jego potomków, reprezentujący humanistyczną myśl północnego renesansu. W muzeum oglądać można m. in. „Pokłon Trzech Króli”, „Spis ludności w Betlejem”, „Pejzaż z upadkiem Ikara” i „Upadek zbuntowanych aniołów”.
Znaczną część kolekcji tworzą dzieła czołowych przedstawicieli barokowego malarstwa flamandzkiego, przede wszystkim Petera Paula Rubensa („Madonna z Dzieciątkiem”, „Niesienie krzyża”, „Męczeństwo Świętego Liwiusza”, „Męczeństwo Św. Urszuli”, „Portret Petrusa Pecquiusa”, „Cud Świętego Benedykta”, „Upadek Ikara”, „Upadek tytanów” i „Koronacja Marii”), oraz Jakoba Jordaensa i Antona van Dycka, Rembrandta i wielu innych.

 


- -  Museum d'Art Moderne (Muzeum Sztuki Nowoczesnej)

Zajmuje osiem podziemnych kondygnacji, gromadząc dzieła sztuki od XIX wieku do współczesności. Zgodnie z narodową ideą lansowaną przez władze muzeum, przodującą rolę wiodą dzieła artystów belgijskich. Wydarzenia z 1830 roku i odzyskanie przez Belgię niepodległość wyraża monumentalny obraz Gustava Wappersa "Epizod z belgijskiej rewolucji". Belgijski akademizm reprezentuje m. in. dzieła Alfreda Stevensa, zaś realizm pejzaże Hippolytea Boulengera. Wśród dzieł impresjonistycznych i neoimpresjonistycznych, znajdują się m. in. „Salome”, „Śnieg wieczorem”, „Deszczowy poranek w Elsene”, „Ulica śpiewaków” pędzla Guillaume Vogelsa, „Promenada” Théo van Rysselberghe, ponadto „Zbiory lnu” i „Astry” Emila Clausa. Dalej niekończąca się lista stylów i ich głównych przedstawicieli.

 

 

- - Museum Fin-de-Siècle (Muzeum secesji)

 

Muzeum poświęcone jest latom dwudziestym XX wieku, kiedy to Bruksela, była wyjątkowym ośrodkiem artystycznym i stolicą secesji. Gromadzi kolekcję obrazów, rysunków, akwarel, rycin, rzeźb, zdjęć, filmów, modeli i sztuk dekoracyjnych pochodzących z tego okresu.

 

-- Museum Magritte'a  (Muzeum Magritte'a)

 

Muzeum Magritte'a prezentuje wyjątkową kolekcję belgijskich surrealistycznych dzieł René Magritte (1898-1967). Jednego z najbardziej znanych artystów tego gatunku. Kolekcja, zawierająca ponad 200 dzieł, artysty uważana jest za najważniejszą na świecie.

 

 

Godziny otwarcia muzeów:
Wtorek - Piątek 10:00-17:00

Sobota - Niedziela 11:00-18:00

 

Ceny biletów do każdego z muzeów oddzielnie:

 

Bilet normalny +26 - 8,00 EUR
Osoby 6-25 lat - 2,00 EUR
dzieci do lat 5 wstęp bezpłatny

 

Bilet Combi do wszystkich muzeów.

 

Bilet normalny +26 - 13,00 EUR
Osoby 6-25 lat - 3,00 EUR
dzieci do lat 5 wstep bezpłatny

 

Wstęp bezpłatny do wszystkich muzeów w każdą pierwszą środę miesiąca po 13-ej.

 

 

www.fine-arts-museum.be

 

 

 - Musée des Instruments de Musique 

   Muziekinstrumentenmuseum

                          (Muzeum Instrumentów Muzycznych)

 

Warto wejść w boczną uliczkę rue Montagne de la Cour odchodzącą od placu aby obejrzeć piękną secesyjną kamienicę z 1899 roku, dawny dom towarowy Old England, w którym dziś mieści się muzeum. Posiada ono kolekcję obejmują ponad 8000 instrumentów, z czego ponad 1200 jest wystawione. Co roku gości ponad 125 tys. odwiedzających. Pochwalić się może największą kolekcję instrumentów niewyspecjalizowanych na świecie. Są to stare i najdziwniejsze instrumenty, stosowane muzyce. Tutaj wiele może Cię zaskoczyć, gdyż nie wszystkie z nich przypominają instrumenty muzyczne, a jednak kiedyś używano ich do celów artystycznych. Właśnie dlatego warto zobaczyć na czym grali nasi przodkowie, z czego robili swoje instrumenty. Osobna ekspozycja poświęcona jest urodzonemu w Belgii  Adolfowi Saxowi - konstruktorowi saksofonu. Muzealna biblioteka posiada ponad 30.000 książek i prenumeruje 150 czasopism.

Na ostatnim piętrze muzeum mieści się restauracja, z okien której rozciąga się przepiękny widok na Brukselę. Warto wstąpić tu na obiad lub aby się czegoś napić – restauracja otwarta jest dla każdego, a więc nie tylko dla zwiedzających muzeum.

 

 

Godziny otwarcia:
Wtorek - Piątek 09:30-17:00
Sobota - Niedziela 10:00-17:00

 

Bilet normalny +19 - 10,00 EUR
Studenci - 4,00 EUR
Do lat 18 wstęp bezpłatny

 

 

http://www.mim.be/en

 

 

H. (3,2 km) Palais Royal

                         Koninklijk Paleis

                                (Pałac Królewski)

  

Pałac Królewski w Brukseli to oficjalna siedziba Króla Belgii, jednakże na co dzień rodzina królewska zamieszkuje Zamek Laeken na obrzeżach Brukseli, pozostawiając Pałac Królewski jako miejsce reprezentacyjne służące wykonywaniu królewskich obowiązków, jako głowy państwa. Komnaty królewskie wykorzystywane są podczas oficjalnych wizyt zagranicznych delegacji. Książę William VI Orange, po upadku Napoleona, został głoszony królem Niderlandów. Po tym, jak jego pałac został spalony w 1820 roku, postanowił w tym samym miejscu wybudować swoją nową siedzibę. Około 1829 roku król mógł wreszcie zamieszkać w swoim pałacu, ale na krótko, bo w 1830 roku wybuchła rewolucja belgijska i król musiał odejść.
W 1831 roku Leopold I (pierwszy król Belgów) objął rządy i jednocześnie przystąpił do rozbudowy pałacu. Jego następca Leopold II oceniając zastany budynek jako zbyt skromny dla króla, zadecydował o jego upiększeniu i rozbudowie. To dzięki niemu budowla nabrała takich okazałych rozmiarów. Rozbudowa trwała do jego śmierci w 1909 roku. Podczas jego panowania powierzchnia pałacu powiększyła się dwukrotnie. Fasada, którą obecnie można zobaczyć została zbudowana 1906 roku na jego polecenie.

W słynnej sali lustrzanej - sufit i centralny żyrandol , którego budowa została przerwana przez śmierć Leopolda II, zostały pokryte skrzydłami 1,4 miliona tajlandzkich chrząszczy Jewel. Jan Fabre i jego zespół 29 artystów spędzili 3 miesiące pracując nad tym projektem.

Od 1965 roku pałac  został udostępniony do publicznego zwiedzania.

 

 

Godziny otwarcia:
po 21 lipca do początku września
Wtorek - Niedziela 10:30-16:30

 

Wstęp bezpłatny

 

 

https://www.monarchie.be/fr

 

 

- Palais de la Nation 

   Parlement Federal

                (Pałac Narodu)

  

Palais de la Nation jest siedzibą parlamentu Belgii. Od Pałacu Królewskiego oddziela go Parc de Bruxelles. Stojące naprzeciw siebie pałace mają symbolizować to, że w Belgii obowiązuje monarchia konstytucyjna. Pałac zbudowany został w 1778 roku w neoklasycystycznym stylu, za panowania austriackiej królowej Marii - Theresy z okazji objęcia przez nią tronu. Był to projekt francuskiego architekta Barnabé Guimard. Znajdowała się tu siedziba Suwerennej Rady Brabancji, gubernatora austriackiego Niderlandów, kanclerza i komisji rewizyjnej.
W 1831 roku, po odzyskaniu przez Belgię niepodległości budynek przemianowano na Pałac Narodu. W tym czasie dobudowana została półokrągła aula - zielona dla Izby Reprezentantów. Zasiada w niej 150 członków wyłanianych w wyborach bezpośrednich. W latach 1847-1849, budowana była druga aula - czerwona pod obrady Senatu, którą rozbudowano w 1903 roku Zasiada w niej 71 senatorów. Dodatkowo prawo do zasiadania w Senacie mają z urzędu dorosłe dzieci monarchy. Ciekawostką może być to, że w Belgii udział w wyborach jest obowiązkowy. Nieusprawiedliwiona absencja podlega karze grzywny lub skreślenia z rejestru wyborców.

 

 

Każdego roku 21 lipca w dniu narodowego święta upamiętniającego zaprzysiężenie pierwszego belgijskiego króla Leopolda I budynek udostępniony jest do zwiedzania. Po tym czasie jest to możliwe tylko po wcześniejszym telefonicznym umówieniu się i tylko wtedy gdy nie ma sesji parlamentu.

 

 

www.fed-parl.be

 

 

I. (4.2 km) Cathédrale Saints-Michel-et-Gudule

                       Sint-Michiels-en Sint-Goedelekathedraal

                               (Katedra św. Michała  i św. Guduli)

  

Pierwszy kościół na wzgórzu Treurenberg powstał w połowie XI wieku z inicjatywy księcia Brabancji Lamberta II, który w 1047 roku umieścił tu relikwie św. Gudula (przeniesione z kościoła św. Gorik z centrum miasta). Gudule żył w siódmym wieku, poświęcając swoje życie ubogim i chorym. Był on czczony przez Brukselczyków. Przebudowę kościoła w duchu gotyku brabanckiego zainicjował książę Henryk I, zaś ostateczny kształt projektowi nadał jego syn Henryk II w 1226 roku. Przedsięwzięcie to zakończono w XVI wieku.
Wnętrze pozbawione jest większości dawnego wystroju na skutek splądrowania świątyni podczas zamieszek w latach 1579-80 i podczas rewolucji w 1783 roku. Do rangi katedry świątynia podniesiona została dopiero w 1961 roku.
Kiedyś Victor Hugo określił ją jako "najczystszy przykład kwitnącego gotyku". Do dziś zachowały się bardzo cenne witraże Jana Haecka z 1537 roku przedstawiający cesarza Karola V z żoną podczas adoracji Najświętszego Sakramentu oraz ich patronów, Karola Wielkiego i Elżbietę Węgierską. W transepcie południowym znajduje się witraż J. Haecka z 1538 roku przedstawiający Ludwika II Węgierskiego z żoną klęczących przed Trójcą Świętą, a także św. Ludwika i Matkę Boską z Dzieciątkiem. Bardzo cenna jest barokowa ambona z 1699 roku autorstwa H.F.Verbruggena, przedstawiająca m. in. wygnanie Adama i Ewy z raju. Są tu również posągi apostołów na kolumnach, autorstwa najznakomitszych rzeźbiarzy barokowych z XVII wieku. Chór został wybudowany w 1226 roku i rozbudowany w roku 1276. Fasada zachodnia, zbudowana została pomiędzy 1450 i 1490 rokiem, idąc za przykładem francuskich fasad gotyckich.

Długość budowli to 114 metrów, szerokość zewnętrzna prezbiterium 57 metrów, wysokość sklepienia 26,5 metra, wysokość wież 69 metry. W południowej wieży mieści się carillon z 49 dzwonami, które zostały odlane przez Royal Eijsbouts bell foundry. Największy – Salvator, pochodzący z 1481 roku waży 7 ton. Organy będące dziełem niemieckiego konstruktora Gerharda Grenzing składają się z 4300 rur.  6 sierpnia 1993 roku, miały w katedrze miejsce uroczystości pogrzebowe króla Baudouina, na którym obecne były koronowane głowy z całego świata. Jego pomnik znajduje się przed katedrą. W katedrze odbywały się również inne, ważne uroczystości królewskie. Ostatnia z nich miała miejsce 4 grudnia 1999 roku, kiedy to odbył się ślub następcy tronu - Filipa, księcia Brabancji z hrabianką Matyldą d'Udekem d'Acoz (Polka z pochodzenia, spowinowacona z prezydentem Bronisławem Komorowskim).

 

Podczas ostatniego remontu, odkryte zostały resztki starego romańskiego kościoła. Romańska krypta zbudowana w 1050 roku została zabezpieczona i udostępniona dla zwiedzających.

 

 

Godziny otwarcia katedry:
Poniedziałek - piątek 07:00-18:00
Sobota 08:00-15:30
Niedziela 08:00-14:00

 

Wstep wolny

 

Godziny otwarcia romańskich ruin:
Codziennie 08:00-18:00

 

Wstep 1,00 EUR

 

Godziny otwarcia skarbca:
Poniedziałek - Piątek 10:00-12:30 i 14:00-17:00
Sobota 10:00-15;00
Niedziela 14:00-17:00

 

Bilet normalny 1,00 EUR
dzieci wstep wolny

 

 

www.cathedralestmichel.be

 

 

J. (4.6 km) Galerie Royales Saint Hubert

                  Koninginnegalerij Sint-Humbertus

                     (Galerie Królewskie Św. Huberta)

 

To jeden z najpiękniejszych zakątków Brukseli, chętnie odwiedzane przez turystów. Zbudowana w stylu belle époque, było pierwszym centrum handlowym na świecie.
Galeria składa się z dwóch głównych części, z których każda ma ponad 100 metrów długości (odpowiednio zwane Galerie du Roi czyli Galeria Króla i Galerie de la Reine, czyli Galeria Królowej, oraz mniejsza Galerie des Princes, Galeria książąt). Dwa główne budynki oddzielone są kolumnadą w miejscu gdzie Rue des Bouchers przecina kompleks galerii.
Budowa rozpoczęła się w dniu 6 maja 1846 roku i trwała 18 miesięcy. Kompleks został otwarty w dniu 20 czerwca 1847 roku przez króla Leopolda i jego dwóch synów. W 1965 roku przemianowane zostały na Passage Saint-Hubert.
To właśnie tutaj działa restauracja, a wraz z nią kawiarnia o nazwie Café du Vaudeville. Bywali w niej Karol Marks, Fryderyk Engels, Wiktor Hugo i Auguste Rodin. Po jakimś czasie kawiarnię zamknięto. Później otwarto tu teatr, a następnie nocny klub, po czym ponownie miejsce to zajęła restauracja pod szyldem Café du Vaudeville.
1 marca 1896 roku na aparacie skonstruowanym przez braci Lumiere odbył się tutaj pierwszy w Belgii pokaz filmowy.
Galeria mieści ponad 50 butików, sklepy, galerie, kafejki i restauracje.

 

 

 ww.galeries-saint-hubert.com/index_en.html

 

 

-  Jeanneke Pis  (Siusiająca dziewczynka)

 

Żeńskim odpowiednikiem siusiającego chłopca jest Jeanneke Pis (Siusiająca dziewczynka). Posąg-fontanna, wykonany przez Denisa-Adriena Debouvrie umieszczony został na końcu ślepej uliczki Impasse de la Fidélité w 1987 roku. Potocznie nazywana siostrą słynnego Manneken pis. Stworzenie jego żeńskiej wersji, miało na celu przyciągnięcie turystów do ulic znajdujących się z drugiej strony Grand Place. Niewątpliwie to się udało. Wszędzie widać turystów wypatrujących tego miejsca.

 

 

 

 grudzień 2012  (data umieszczenia artykułu)  

          maj 2013  (aktualizacja)

    marzec 2018  (ostatnia aktualizacja)



                            

Muzeum Fin-de-Siècle.

 

Polish Czech English French German Italian Portuguese Russian Spanish

«
»
NBP
2024-10-10
USD
3.9355
0.23%
EUR
4.3029
0.01%
CHF
4.5737
-0.10%
GBP
5.1452
0.20%
NBP
2024-10-09
USD
3.9266
-0.08%
EUR
4.3026
-0.41%
CHF
4.5785
-0.44%
GBP
5.1347
-0.25%
NBP
2024-10-08
USD
3.9299
-0.18%
EUR
4.3203
0.04%
CHF
4.5988
0.24%
GBP
5.1478
-0.10%
NBP
2024-10-07
USD
3.9368
0.64%
EUR
4.3185
0.13%
CHF
4.5876
-0.13%
GBP
5.1527
0.12%
NBP
2024-10-04
USD
3.9118
0.43%
EUR
4.3130
0.33%
CHF
4.5934
0.34%
GBP
5.1465
0.75%


Stolice-Europy
Polityka prywatnosci